close
close

Liefdadigheidsmoeder uit Hilversum richt peer support groep op: ‘Belangrijk voor herstel slachtoffers’

Als de gemeente geen peer-bijeenkomsten organiseert voor ouders met een uitkering, doe ik dat zelf. Denise Schorr-Weerman uit Hilversum wil niet langer wachten op Hilversum en heeft het initiatief genomen om bijeenkomsten voor deze ouders te organiseren. Met een beetje hulp staat nu de eerste sessie op dinsdag 16 april op de agenda. “Dit is erg belangrijk voor het herstel van de getroffenen”, zegt hij.

kinderwagen voorraad


Pixabay

Nu ken je het effect van het bijwonen van zo’n bijeenkomst. Denise woonde samen met haar man Melle een sessie bij in Amersfoort en het was voor haar een absolute eye-opener. “Daar ontmoette ik een aantal moeders die te maken hadden gehad met uithuisplaatsingen en vreemd genoeg had ik het gevoel dat ik thuiskwam. Ze begrepen mij en ik zag geen enkele veroordeling in hun ogen”, zegt de officieel erkend slachtoffer van de voordelen over die ervaring.

“Ik hoorde een van hen het verhaal vertellen van mijn man en een ander vertelde het verhaal van mijn zoon die zag hoe zijn oudere zus van huis werd weggehaald. Die ontmoeting was goed en gezellig. Er was verbinding en er was 100 procent begrip”, Ga zo door. .

Toestemming

Dergelijke bijeenkomsten worden in veel gemeenten in Nederland gehouden. Maar om de een of andere reden is dit in Hilversum nog niet van de grond gekomen, al had Denise al aangegeven dat ze in 2022 graag met anderen in contact wilde komen, toen ze zich bij de gemeente presenteerde. Je hebt toestemming gegeven om jouw gegevens te delen met andere ouders die hiervoor belangstelling hebben.

Het blijkt dat zij niet de enige is. Thuis is een inwoner van Hilversum (naam bekend bij de redactie), die ook de noodzaak uitsprak om contact op te nemen met zijn lokale lotgenoten toen hij aanklopte bij het gemeentehuis. Maar er is niets van terechtgekomen, hoewel Denise naar eigen zeggen meerdere malen heeft gevraagd of Hilversum deze waardevolle bijeenkomsten wil organiseren. Volgens haar was het antwoord steevast: ‘We zijn er mee bezig.’

“Door dit nu te doen, stap ik uit de schaduw van mijn schaamte.”

Denise Schorr-Weerman

Het samenbrengen van lijdende kameraden is belangrijk voor het herstel van het vele lijden dat deze groep door de overheid is aangedaan. Je kunt elkaar ondersteunen, elkaar helpen met advies en hulp en ervaringen uitwisselen. Omdat de gemeente niets heeft geïnitieerd, durft Denise het nu aan met steun van Stichting Lotgenoot. “Ik ben uit de schaduw van mijn schaamte gekomen”, zegt hij trots.

Ruim 200 ouders

Hij plaatste een oproep op Facebook. In deze brief vraagt ​​Hilversum lotgenoten om in een privésetting ervaringen met elkaar te delen of gewoon naar anderen te luisteren. Met ruim 200 ouders en ruim 300 betrokken kinderen in Hilversum die het slachtoffer zijn geworden van deze zaak, zijn er zeker meer mensen die elkaar willen ontmoeten, luidt de regel van Denise.

Hoewel iedere ouder zijn eigen verhaal heeft over het geleden lijden, hebben de slachtoffers een band met elkaar die voor anderen onbegrijpelijk is. In werkelijkheid hebben ze geen woorden nodig om elkaar te begrijpen. Ze weten wat al die ongerechtvaardigde ellende met hen heeft gedaan. Dat wederzijds begrip en elkaar niet veroordelen is prachtig. Want Denise, Melle en het andere Hilversum zeggen dat ze tot op de dag van vandaag nog steeds gewantrouwd worden door de buitenwereld.

Waar rook is…

“Als de Belastingdienst achter je aan zit, dan heb je het van jou gemaakt”, zegt de gast van Denise over wat buitenstaanders zeggen. Waar rook is, is vuur, vertelt Denise zelf over de reacties die ze al jaren krijgt. In 2008 stond Hilversum op de zwarte lijst. Twee jaar later was ze officieel verdachte in de kinderdagverblijfzaak en in 2013 werd ze zelfs opgepakt wegens bijstandsfraude. Daar werd ze later ook voor veroordeeld.

‘We moeten echt voor alles knokken in de gemeente. Daar moet een einde aan komen’

Denise’s echtgenoot, Melle.

Het oneerlijke etiket van oplichter heeft haar vrienden gekost, evenals familieleden die haar de rug toekeerden. De gevolgen van het ontvangen van sociale bijstand waren niet alleen financieel, maar ook sociaal groot. De stress van deze hele affaire, die tot op de dag van vandaag voortduurt, veroorzaakte eerst psychisch ongemak en leidde tot ernstig lichamelijk ongemak. Denise is nu voor 100 procent afgewezen, wat betekent dat ze nog steeds in de bijstand zit.

Strijd

Ook al erkent de Belastingdienst dat Denise niets verkeerd heeft gedaan en dat haar schulden zijn afbetaald (al zegt ze dat er nog wel wat openstaan), er wordt nog elke dag gevochten. Vechtend voor wat hem toebehoort. Vechten voor het bestaan. Vechten voor elke cent.

Hilversum heeft weliswaar een steunteam voor slachtoffers, maar het overheersende gevoel onder ouders is dat zij nog steeds als oplichters worden gezien. “We moeten in de gemeente voor alles vechten. Hier moet een einde aan komen”, zegt Melle.

privé groep

Na de oproep op sociale media heeft Denise een besloten groep aangemaakt op Facebook (Dupeerde Toeslagen Affaire Hilversum). Hij hoopt hier zoveel mogelijk lotgenoten te bereiken en hen bij de eerste bijeenkomst te verwelkomen. Het is voor haar belangrijk om aan de slag te gaan, hoe hoog of laag de opkomst ook is. “Al is het er op 16 april maar één. Je moet ergens beginnen”, besluit de Hilversumse.

Hilversum: ‘Ondersteunen van bijeenkomsten met meerwaarde’

De gemeente laat aan NH weten dat van de 253 ouders die zich hebben aangemeld voor de uitkering, “enkele slachtoffers” hebben gevraagd of het mogelijk is om peergroup-bijeenkomsten te houden. Hilversum vermeldt niet dat hier al langere tijd om wordt gevraagd. Wethouder Bart Heller is van mening dat deze sessies een meerwaarde bieden en wil graag meedoen in de organisatie. Als u dat wenst, licht Hilversum tijdens deze sessies graag de rol van de gemeente toe.

Op de vraag waarom meerdere begunstigde ouders nog steeds het gevoel hebben dat ze hard moeten vechten met de gemeente voor wat van hen is, is het antwoord lang, verwarrend en enigszins ontwijkend. Ieder slachtoffer krijgt een eigen plan van aanpak en om de juiste hulp te bieden om opnieuw te beginnen is een compleet beeld nodig. Zo moeten bijvoorbeeld uw gezinssituatie, werk/dagbesteding, financiën, gezondheid en huisvesting in kaart worden gebracht. Iedereen heeft zijn eigen plan. Dat betekent personalisatie, meldt de gemeente.

“Het doel van breed draagvlak is helpen. Er worden middelen ingezet als dat nodig is en er wordt langdurig bijgedragen aan de in het actieplan gestelde doelstelling. Als het ter beschikking stellen van een middel noodzakelijk is om het gestelde doel te bereiken, is in beginsel een redelijk normbedrag “Om te bepalen welk bedrag redelijk is, hanteert de raad de door het Nibud aanbevolen bedragen als leidraad”, staat in een deel van de reactie.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *