Yüksel beheert de fietsenstalling op station Hilversum: “Ze vragen me wel eens of ik thuis ben geweest” | de gooi

“Mensen zien mij vijf dagen in de week als ze hun fiets afleveren of ophalen in de ondergrondse fietsenstalling op station Hilversum. Meestal sta ik om half vijf op als ik om kwart voor vijf moet werken. De avond ervoor vragen mensen me soms of ik weg ben geweest. Of als ze me niet zien, vragen ze me waar ik was. Sommige mensen blijven wat langer om te kletsen, zoals wethouder Karin Walters.

Loop

Mijn eerste baan was in de telecommunicatie, eerst bij BelCompany in Bussum en daarna in Amsterdam. Prachtig werk, contact met mensen, advies geven, ze zo goed mogelijk kunnen helpen. Ik heb allerlei soorten mensen geholpen, Ruud de Wild, Bram Moszkowicz. Ook Chantal Janzen droeg een grote zonnebril, dus ik merkte het pas als ze haar paspoort nodig had.

Ik werk sinds een jaar als plaatsvervangend unitmanager in Hilversum, daarvoor werkte ik op parkeergarage Amersfoort. Ik vind het heerlijk om terug te zijn. Hilversum is echt mijn thuis. Ik vind het erg leuk om Groest en het Oosterspoorplein te bezoeken. Ik ga ook elke zaterdag naar de markt. Ik hou van de drukte en ik ontmoet hier zoveel mensen. Mijn werk is ook een stukje sociale controle. Ik zeg tegen de jongeren die komen dat ze hun best moeten doen op school. Ze luisteren? Natuurlijk.

Voetbal

Tot mijn vijfde jaar woonde ik met mijn ouders en mijn drie broers bij mijn grootouders in de Leeghwaterstraat. Daarna zijn we verhuisd naar de Liebergerweg.

Thuis stond het tv-scherm altijd op groen, mijn broers en ik voetbalden ook bij De Zebra. Ik weet nog dat ik vijf jaar oud was en mijn vader tegen me zei: ‘Jij gaat voetballen’. Ik heb mijn naam in het clubboek gezet om lid te worden. Op mijn zestiende heb ik twee jaar voor FC Hilversum gespeeld en werd gescout door FC Utrecht. Natuurlijk was het mijn droom om profvoetballer te worden. Als kind speelde ik voetbal op straat. Ik hoor mijn moeder nog roepen om te gaan eten.

Mijn ouders zijn acht jaar geleden teruggekeerd naar Türkiye om van hun pensioen te genieten. Dat was het eerste jaar lastig, ik belde ze vaak. De laatste keer dat ik ze bezocht was twee jaar geleden.

Misdaad

Ik vind de Stationsbuurt een prachtige plek, maar je ziet ook criminaliteit. ‘s Morgens lopen er dronken mensen door de tunnel, ze maken veel lawaai. En onlangs hebben ze een AED weggehaald. Waarom doe je zoiets? “Ik hoop echt dat het gebied goed wordt gerenoveerd.”