AUDIO – Zwolse oceaanroeiers gehuldigd; Van vrouw tot water tot wakker worden met dolfijnen

Zwolle – Vrijdagmiddag werden vier dappere dames uit Zwolle gehuldigd voor hun moedige deelname aan wat bekend staat als de zwaarste oceaanrace ter wereld. De race, bekend als The World’s Toughest Row, stelde niet alleen hun fysieke kracht, maar ook hun mentale weerbaarheid op de proef tijdens een ongelooflijke reis over de uitgestrekte wateren van de Atlantische Oceaan.

Interview met Marije van de Bor

Marije, een van de deelnemers, deelde haar ervaringen en de uitdagingen die zij tegenkwamen. “Het wordt niet voor niets de zwaarste lijn ter wereld genoemd”, merkte hij op, “en dat was het ook.” De race begon op het Canarische eiland La Gomera en eindigde uiteindelijk in Antigua, een parcours van 4.800 kilometer dat de vrouwen in 47 slopende dagen aflegden.

Tijdens de race kregen ze te maken met extreme weersomstandigheden, waaronder harde wind en hoge golven. Roeien werd een uitdaging op zich, met dagen waarop ze maar twee uur achter elkaar sliepen, terwijl ze om beurten op roeiplekken zaten en rust probeerden te vinden in de kleine hut van hun speciale roeiboot op de oceaan.

overboord geslagen

Onderweg waren er ontberingen en moeilijke tijden, waaronder een angstaanjagend incident waarbij een van de dames overboord viel. “Op een gegeven moment, midden in de grote deining en constante deining van het schip, wilde Margot haar hut binnengaan. Plotseling werd ze met een krachtige golf overboord gegooid. Gelukkig waren we altijd aangelijnd, maar het was natuurlijk even schrikken toen hij in het water belandde. Het weer maakte het erg moeilijk om weer op de boot te komen. Maar zelfs toen bleven we alle vier heel stil. Door goede onderlinge communicatie.” zei Marije.

Dolfijnen, zonsopgang

Maar er waren ook mooie momenten. Vaak kleine dingen. “De ochtend dat we wakker werden, waren Ineke en Ingrid aan het roeien. De zon scheen en opeens hoorden we buiten geschreeuw. En toen zagen we dolfijnen rond de boot zwemmen. Dat moment was zo bijzonder; Het vervulde ons met diepe vreugde. We hebben prachtige zonsopgangen gezien, maar dit was echt magisch!” zegt Marije.

Ze kwamen ongeveer 47 dagen na vertrek aan in Antiqua. een van de Caribische eilanden. “Het was echt een overwinning, een echt moment van geluk”, deelden ze. “En het feit dat we dit met ons vieren deden en daarna teruggingen om onze eigen kinderen en ons gezin te zien, maakte het tot een geweldig moment. Die we nauwelijks kunnen beschrijven. Zo cool was het. Een overwinning, een genot”, besluit de oceaanroeier.

Jeugdfonds voor Sport en Cultuur en Fundación Niño Olvidado

Deze reis was echter meer dan alleen een persoonlijke uitdaging. De vrouwen kozen ervoor om aan de race deel te nemen om bewustzijn en fondsen te werven voor kinderen die minder geluk hebben en voor wie de sport niet zo vanzelfsprekend is. Zoals het Jeugdsportfonds en Stichting Vergeten Kind. Hoeveel er is opgehaald, willen ze nog niet zeggen. U kunt nog doneren:

Doneren