Hoe toekomstige wetenschappers leren over de toekomst van de wetenschap

‘Hou je van pizza?’ Jay, een eerstejaarsstudent, vertelt over het onderzoek van zijn groep voor een gigantische poster met plakjes kaas. ‘Dan heb je misschien ook zin in kaas en champignons.’ En hij is niet de enige die een sympathieke presentatie geeft: in de lobby van het Van Steenisgebouw delen twintig studenten enthousiaste verhalen over de wetenschap van de toekomst.

Met deze bijeenkomst wordt het Science Skills Lab afgesloten, een uitdagend vak waarin eerstejaarsstudenten zich verdiepen in vooruitstrevende wetenschap. Het is onderdeel van het Honours College Science and Life Sciences vak, dat studenten in Wiskunde, Natuurwetenschappen en Biomedische Wetenschappen wil uitdagen.

gelukkig en krachtig

Tijdens dit symposium presenteren deze studenten alles wat ze over hun vak hebben ontdekt. Naast wetenschappelijke innovaties is ook het presentatieformat essentieel: iedereen krijgt de opdracht zijn ontdekkingen zo begrijpelijk en toegankelijk mogelijk te communiceren. Geen saaie praatjes dus op de conferentie. In plaats daarvan zijn alle velden voorzien van vrolijke bordjes, krachtige openers en gadgets.

Rafi houdt tijdens zijn verhaal bijvoorbeeld een mysterieuze schoenendoos vast. Wat dit te maken heeft met innovaties op het gebied van röntgenstraling wordt pas halverwege duidelijk. “Deze nieuwe technologie is veel mobieler”, zegt de student terwijl hij de doos opent. Van daaruit pakt Rafi een veel kleiner doosje dat hij tussen zijn duim en wijsvinger houdt. “Dit apparaat past normaal gesproken in een normaal röntgenapparaat. Zo kun je makkelijk mee met de ambulance.’

Nieuw perspectief

Je zou het bijna vergeten vanwege het tempo, maar achter elke flitsende release schuilt maandenlang onderzoek. Studenten verdiepten zich in hun onderwerp, leerden samenwerken in een denktank en interviewden wetenschappers. Vooral dat laatste was indrukwekkend. Het röntgenteam was aangenaam verrast door hun deskundige, vertelt Marc: “In eerste instantie vroegen we ons af of hij ons serieus zou nemen, maar hij was erg enthousiast.”

Studenten zeggen dat hun tijd in het Science Skills Lab hun kijk op wetenschap heeft veranderd. Dit is vooral opgemerkt door Michiel, die met zijn team heeft onderzocht wat burgers voor de wetenschap kunnen doen. Aanvankelijk was hij er sceptisch over. ‘Wetenschappers hebben geen hulp nodig’, dacht ik eerst. Maar onderzoek en interviews veranderden de mening van Michiel. “Burgers kunnen heel snel veel data verzamelen”, zegt hij glimlachend. ‘En ook hele goede data!’ Zo kunnen vrijwilligers de wetenschap aanzienlijk vooruit helpen, zegt de studente.

Gefeliciteerd

Tussen de pitches door lopen de leerlingen op en neer naar het podium, waar naast een stapel felgekleurde kaarten een pen en een zwarte pet staan. Het blijkt een geïmproviseerd stemsysteem te zijn: voorbijgangers krabbelen een naam op een briefje en stoppen dat in hun pet. Professor Julie Schoorl heeft aan het symposium een ​​prijsvraag gekoppeld, waarbij studenten zelf kunnen stemmen welk verhaal zij het beste vinden.

Na anderhalf uur pitchen wordt de uitslag bekend gemaakt, nadat de aanwezige studenten pizza’s hebben uitgedeeld en de stemmen zijn geteld. Voor zowel de beste poster als de beste toespraak zijn prijzen te winnen, meldt Schoorl. Het plakje kaas wint de schoonheidsprijs: hij valt meteen op door zijn opvallende vormgeving en verdeelt de talrijke deelonderwerpen duidelijk in de talrijke gaten. En de beste pitch? In werkelijkheid was het de röntgengroep die de aandacht wist te trekken met een intrigerend schilderij en een meeslepend verhaal – een waardevolle vaardigheid voor wetenschappers van de toekomst.

Tekst: Luc Werksman
Foto’s: JP Bureau