Veni gunt Reinoud Kaldewaij de meting van hersen- en lichaamsreacties op aanraking

Wat levert de Veni-subsidie ​​u op?

‘We weten allemaal dat aanraking een belangrijke rol speelt in onze sociale interacties, vooral met mensen met wie we ons verbonden voelen. Dankzij de Veni-beurs kan ik een grote groep mensen onderzoeken om te zien of hun lichamelijke reacties en de processen in hun hersenen tijdens sociaal contact hetzelfde zijn. Helpt dit ook om gemakkelijker een gemeenschappelijk doel te bereiken? Ik onderzoek dit bij mensen die bevriend zijn met elkaar en bij mensen die elkaar niet kennen. Ik vermoed dat het in het eerste geval veel beter werkt.

Waarom heb je de Veni Awards gewonnen?

‘Hoewel iedereen het belang van sociaal contact met dierbaren onderkent, is er nog maar weinig onderzoek naar gedaan. Wat gebeurt er biologisch als mensen elkaar omhelzen of elkaar de hand schudden? En waarom helpt dat als we met elkaar omgaan? Tijdens de pandemie hebben we bijvoorbeeld gezien hoe onnatuurlijk het is om contact volledig te vermijden. In mijn onderzoek meet ik de hartslag, huidgeleiding, pupilgrootte en hersenactiviteit en combineer de gegevens met de twee zintuigen van zien en aanraken. Op deze manier hoop ik een redelijk compleet beeld te krijgen van een sociale interactie.’

Wat levert de samenleving voordeel op met uw onderzoek?

‘We voelen intuïtief dat aanraking belangrijk is om contact te maken met onze dierbaren, maar we weten nog steeds niet waarom. Tegelijkertijd vindt als gevolg van de digitalisering een groot deel van het sociale contact online plaats, zonder fysieke nabijheid. Verliezen we ook een effectieve manier om contact te leggen? Een ander aspect van mijn onderzoek is dat aanraking ook iets heel persoonlijks is: aanraking van een ander kan ook als onaangenaam en ongewenst worden ervaren. Uit dit onderzoek blijkt duidelijk het belang van onderlinge bekendheid voor passend contact.’

Met wie zou jij graag willen samenwerken?

‘Dit onderzoek voer ik uit in samenwerking met Mariska Kret, die veel onderzoek heeft gedaan naar interactiesynchronisatie. Ik werk ook samen met een onderzoeksinstituut in Linköping (Zweden). Ik heb daar als postdoc onderzoek gedaan, omdat er veel ervaring is rond aanraking. Ook werk ik samen met een onderzoeksgroep in Aken, die veel kennis heeft over een techniek die veel gebruikt wordt om hersensynchronisatie te meten.’

Hoe deel je je onderzoeksdata en met wie?

“Geanonimiseerde onderzoeksdata worden in principe zo breed en eenvoudig mogelijk gedeeld. Omdat ik een grote dataset ga verzamelen met veel proefpersonen en veel verschillende onderzoeksmaatregelen, hoop ik dat er vanuit mijn netwerk van tast- en timingonderzoekers veel interesse zal zijn om met deze data te werken.’