Oud-student Marlon Titre: ‘Film is vaak het startpunt van een gesprek’

De studie gitaar en compositie aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en aan de Robert-Schumann-Hochschule in Düsseldorf, behaalde hij een MBA aan de Universiteit Maastricht, volgde cursussen aan de TIAS School for Business and Society en aan de Universiteit Leiden, en dirigeerde diverse werken ook via een doctoraat van dezelfde universiteit.

Leer jij graag nieuwe dingen?

‘Ja, ik ben nieuwsgierig, ook al ben ik misschien een beetje ver gegaan. Op de middelbare school leer je veel dingen tegelijk en dan moet je kiezen. Toen ben ik aan het conservatorium gaan studeren, waardoor je heel dichtbij komt, maar ook een deel van die brede visie verliest. Ik denk dat ik ook de mogelijkheid open wilde houden om heel andere levens te leiden.’

Wat heb je gedaan aan de Universiteit Leiden?

‘Vorig jaar heb ik de cursus Public Affairs gevolgd, een cursus van een aantal maanden voor professionals. In de culturele sector vinden altijd grote debatten plaats over het belang van cultuur. Je investeert er als gemeenschap in, maar wat levert het op? Ik wil actief deelnemen aan die discussie. In deze cursus leer je hoe je dat doet, hoe je de besluitvorming kunt beïnvloeden, hoe je nadenkt over welk verhaal je wilt vertellen en op welke ontwikkelingen je kunt inspelen. Nu kan ik dat toepassen op mijn werk.’

Heb jij ook gepromoveerd in Leiden?

‘Ze gaven mij de kans om onderzoek te doen aan de Academy of Creative and Performing Arts. Het is een onderzoeksinstituut van de Universiteit Leiden en het Koninklijk Conservatorium van Den Haag, opgericht in samenwerking met het Orpheus Instituut in Gent. Het werd opgericht om de werelden van muziekmakers en onderzoekers samen te brengen. De Universiteit Leiden speelt op dit gebied een leidende rol. Mijn leven bestond toen uit het geven van concerten, het lesgeven aan het conservatorium en het werken aan mijn doctoraat. Het was een intensieve periode.’

Wat heb je onderzocht?

‘De vraag hoe een muzikaal idee vertaald kan worden naar een muziekinstrument. Je idee wordt beperkt en beïnvloed door de mogelijkheden van het specifieke instrument, in mijn geval de gitaar. Ik heb een bibliotheek met geluiden gecreëerd, een blauwdruk waarmee jij als componist kunt werken om je muzikale ideeën te vertalen naar wat de gitaar kan doen. Als onderdeel van het doctoraat moest je ook nieuwe composities schrijven. Daarna was er een verdediging en een concert. De analytische dingen die ik in die tijd heb geleerd, helpen mij nu ook om een ​​film te interpreteren en erover in gesprek te gaan.’

Welke onderwerpen zou jij graag willen bespreken bij Filmhuis?

‘De thema’s die leven in de stad en in de regio. Gelijke kansen, woningnood, studentenprotesten, het Indiase verleden, noem maar op. Onlangs vertoonden we een documentaire over het Aloysius College, een middelbare school in Den Haag waar politici vroeger naartoe gingen. Later werd het een school voor zwarten en een paar jaar geleden sloot Aloysius volledig. Bezoekers konden vooraf in gesprek gaan met parlementariërs en politieke leiders. Ook spreken wij periodiek met de filmmaker na een documentaire. Film is meer dan entertainment. Het is vaak het startpunt van een gesprek.’

Naast de regisseur in de bioscoop staat Marlon. lid van de Nederlandse Commissie voor UNESCO, voorzitter van de Nederlands-Aruba Vereniging, lid van de Raad van Toezicht van de Stichting Broadcasting Music en lid van de raad van bestuur van de Dutch Don’t Dance Division. Eerder was hij directeur klassieke muziek aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, senior gitaardocent en studioleider van de Master of Music aan de Fontys Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg, en lid van de raad van bestuur van de New European Ensemble Foundation.

Je hebt een indrukwekkend CV, waar ben je vooral trots op?

‘Dat ik een leuk gezin heb. Ik heb een vrouw en een dochter van negen die bij Kinderen voor Kinderen zit. Elke week gaan we naar Amsterdam, waar hij oefent. Daar ben ik trots op. Naast het werk is het belangrijk om een ​​goed leven te hebben, toch?

Tevens is hij voorzitter van de Vereniging Nederland-Aruba. Wat is jouw connectie met Aruba?

‘JOIk ben geboren op Aruba. Mijn vader komt van Aruba. Ik kwam hier toen ik ongeveer een jaar oud was. Maar ik heb altijd een verbondenheid gevoeld met Aruba en met alle Arubanen en mensen van het Koninkrijk en ik kom er graag.’

Je geeft al jaren gitaarconcerten over de hele wereld. Hoe was dat?

‘Speciaal. Toen ik amper achttien jaar oud was, speelde ik in Mexico, Guatemala, Nicaragua. Dan gaat je blik op de wereld helemaal open. Ik heb goede herinneringen aan het spelen in Indonesië en Italië en aan een tijd dat ik naar Japan ging om een ​​gitaar te kopen bij een gitaarbouwer. Mijn conservatoriumprofessor bleek daar diezelfde avond een concert te geven. Die reizen hebben mij een internationaal georiënteerde houding gegeven. Ik denk dat dit mij de rest van mijn leven zal helpen.’

Tot slot: heb je nog een favoriete film of filmtip?

‘Ik vind Mulholland Drive van David Lynch een hele mooie film. Volgende maand vertonen we een vierdelige serie Dune, vier bijzondere films van drie regisseurs, allen gebaseerd op boeken van sciencefictionschrijver Frank Herbert.’

Tekst: Thessa Lageman
Kopfoto: Esmee de Vette