De terugkeer van de rode trui-oplossing voor saaie sprintraces

•
Donderdag 11 juli 2024 om 09:50

Speciaal Een peloton dat urenlang babbelt. Het is een beeld dat we deze Tour de France 2024 vaker hebben gezien. De vroege ontsnapping op vlakke etappes lijkt volkomen uit de mode. Een fietser wil (of mag) steeds vaker geen energie meer verspillen aan een aanvalspoging die toch tot niets leidt. FietsenFlits ontdekte waarom.

Het maakt niemand blij. Noch de lopers, noch de ploegleiders, noch de televisiekijker. De traditionele sprintetappes staan ​​qua entertainmentwaarde al in de schaduw van de berg- en heuveletappes, maar nu de strijd om de vroege ontsnapping ook op de vlakke etappes lijkt te liggen, is er weinig reden om een ​​middagje in voor naar de televisie.

“De belangen van sponsoren zijn niet meer zo kortzichtig om elke dag aanwezig te zijn. Ze willen prestaties. Blijkbaar zijn ze veel waardevoller dan de minuten die ze op het scherm doorbrengen”, zegt Sep Vanmarcke, leider van het Israel-Premier Tech-team. Dat team doet mee via een wildcard. Met sprinter Pascal Ackermann en kwalificatierenner Derek Gee hebben ze elke dag nog twee doelen te behalen.

Voor alle Tourploegen wordt de inzet steeds groter. Ook voor teams die kunnen starten dankzij een uitnodiging. Waar vroeger zoveel mogelijk minuten op het scherm rijden een belangrijk doel was, kunnen ze vandaag de dag strijden om prijzen. “Dat geldt ook voor ons”, legt Vanmarcke uit. “We hebben een competitief team. Elke dag boeken we goede resultaten en zijn we dicht bij de overwinning.”

Gesprek onderwerp
Aike Visbeek, sportdirecteur van Intermarché-Wanty, maakt dezelfde analyse. “Bijna alle teams hebben belang bij de kwalificatie of hebben een sprinter erbij; sommige teams hebben zelfs beide. Dit betekent dat je je energie niet roekeloos aan alles kunt besteden. De eerste lekken uitsluitend voor reclamedoeleinden hebben dan minder prioriteit.”

Ook in het peloton is het een onderwerp van discussie. “Mensen zeggen echt: oh, het is lang, het is saai, etc.”, zegt Bart Lemmen (Visma | Lease a Bike). Ook zijn teamgenoot Wout van Aert is verrast door het gebrek aan vechtlust onder zijn teamgenoten. “Het begint allemaal bij wielrenners die wat meer moeten geloven dat er iets mogelijk is. Wij, als kwalificatieteams, zijn zo zenuwachtig dat we toch niet achtervolgen. Je hebt gewoon kans om een ​​etappe te winnen. Alleen zijn er blijkbaar geen teams die het willen of kunnen proberen.”

De interesses groeien
Wat ook van invloed is, is de strijd om UCI-punten. De eerste vijftien renners in de daguitslag verdienen punten. Zelfs voor teams zonder topsprinter valt er in een collectieve sprint nog veel te bereiken. Een tiende plaats staat bijvoorbeeld gelijk aan dertig punten. Voor een team als Israel-Premier Tech is dit ontzettend belangrijk, benadrukt Vanmarcke. Als ze aan het einde van het wielerseizoen bovenaan het ProTeams-klassement eindigen, zijn ze verzekerd van een startplaats in alle WorldTour-wedstrijden. Vanmarcke: “We mogen dus geen kansen laten liggen. Deelnemen aan een vlucht die niet lang duurt, heeft geen zin.”

Zowel renners als ploegleiders zijn het erover eens dat er iets moet veranderen om vlakke sprintetappes weer aantrekkelijk te maken. Oliver Naesen van Decathlon AG2R La Mondiale pleit voor hogere geldprijzen voor tussensprints. “Laat iets achter sappig onderweg. Een geweldige cashbonus voor iemand om het uit te proberen. Als je daar vijf- of tienduizend euro in gooit, worden er races gehouden. Dat is niet veel geld voor de organisatie. Als ze dat niet doen, blijft het tijd voor een dutje Voor de toeschouwers ben ik bang.”

Frans Maassen met het rode shirt (1988) – foto: Cor Vos

Terugkeer van het rode shirt
Een andere oplossing is de terugkeer van de rode trui. Tussen 1983 en 1989 werd deze trui uitgereikt aan de leider van het tussensprintklassement van de Tour de France. Het concept is eenvoudig. In elke etappe zijn er meerdere tussensprints waar je punten kunt verdienen. De renner met de meeste punten ontvangt de rode leiderstrui.

Van de zeven eindwinnaars komen er drie uit Nederland; Jacques Hanegraaf (1984), Gerrit Solleveld (1986) en Frans Maassen (1988). Laatstgenoemde doet momenteel mee aan de Tour als ploegleider bij Visma | Lease Bike en is voorstander van de terugkeer van deze laterale indeling. “Ik heb dat shirt gewonnen tijdens mijn Tour. Voor mij was het een droom om mee te doen. Dus ik wilde mezelf ook laten zien. Dat deed ik door veel aan te vallen, wat mij uiteindelijk deze trui opleverde.”

Visbeek stelt ook de terugkeer van dit klassement voor en ziet de waarde ervan voor renners en publiciteit voor sponsors: “Dit gaat honderd procent lukken, want iedereen wil een leiderstrui. Als je bijvoorbeeld tien dagen aan de leiding staat in het sprintklassement en elke dag op het podium kunt staan. “Dat is een goed verhaal voor hun sponsors.”

nadelen
Voordat het redshirt terugkomt, moeten er nog enkele kreukels worden gladgestreken. Allereerst moet de ASO, organisator van de Tour, het willen en ook de UCI moet het ermee eens zijn. Het UCI-reglement (artikel 2.6.018) bepaalt dat een professionele wedstrijd maximaal vier leiderstruien kan toekennen. Dat maximum heeft de Tour bereikt met de gele (algemeen), groene (punten), bolletjes (berg) en witte (jeugd)trui.

Een extra vijfde trui zou een fundamentele wijziging van de UCI-regels vereisen. Hoewel er ook alternatieven zijn. De vechtlust-onderscheiding (andere kleur van het rugnummer) en de teamrangschikking (leidende ploeg draagt ​​gele helmen) zijn creatieve oplossingen voor extra secundaire ranglijsten. Daarnaast klinkt er onder het publiek een roep om de jeugdklassementen (beste loper onder de 25 jaar) af te schaffen, omdat lopers op steeds jongere leeftijd de top van de wereld bereiken.

Dit is ongetwijfeld een controversiële beslissing, maar wel eentje die de evolutie van de aandelenkoers ten goede kan komen. Ook de Tourorganisatie zou een reeks aanpassingen moeten doorvoeren. Er wordt al enkele jaren gekozen voor slechts één tussensprint per etappe, wat uitgebreid moet worden naar minimaal drie tussensprints per etappe.

Het is duidelijk dat er iets kan veranderen. De rode trui zou een oplossing kunnen zijn. Maassen: “Dan krijgen we niet zo’n gênante situatie als de huidige, waarin niemand wil aanvallen in de Tour. Want dat kan niet.”

Waarom wil niemand meer de vroege vlucht? Verslag in WielerFlits update van 15.27