Wie is hier de koloniale?

Maaike Bergsma en Jitske Wildschut (Koloniale ideeën kleuren de feestdagen, 6/7), voeg spreekwoorden en vage algemeenheden in een wilde slalom samen tot een gefragmenteerd geheel. Iedereen die gelooft dat het gezegde ‘welverdiende vakantie’ een koloniale oproep tot dienstbaarheid is, maakt zich schuldig aan zijn eigen beschuldiging: het idee dat degenen die werken ook kunnen rusten, is vrij universeel. De economische afwijzing van het toerisme is ook genotzuchtig. Ja, toerisme is niet overal even goed; maar ja, toerisme levert ook veel geld op op plaatsen waar extra inkomsten schaars zijn. Achter hun redenering schuilt echter een groter probleem. De boodschap van de auteurs straalt een veel sterkere koloniale boodschap uit: de niet-westerse samenleving wordt gekenmerkt door haar onaangetastheid, onbesmetheid door ons vuile kapitalisme en bovendien niet in staat haar eigen beslissingen te nemen over de economie, het toerisme en de relatie met het Westen. Iedereen die inwoners van andere landen serieus neemt en hen als gelijken beschouwt, mag zich niet laten verlammen door koloniale angsten en zichzelf niet zien als hoeders van buitenlandse belangen. Veel meer dan de auteurs vermoeden is de westerse toerist de belichaming van herstelbetalingen voor het koloniale verleden. De dure illusie om in een andere, exotische en slaafse wereld te zijn, is vooral een vloeiende kapitaaloverdracht in de goede richting.

JS Meijer

leiding

Delen





E-mail de redacteur