Psychologiestudenten leren meer over dementie door een virtuele ervaring met een patiënt of een tekst

Hoe ben je ertoe gekomen dit te onderzoeken?

Veel psychologiestudenten willen graag klinisch (neuro)psycholoog worden, maar komen pas in een vergevorderd stadium van hun opleiding met patiënten in aanraking. Vaak vindt dat eerste contact met de patiënt pas plaats tijdens een stage of een afstudeerproject in het laatste jaar. Eén reden hiervoor is dat we elk jaar honderden eerstejaarsstudenten hebben (dit jaar opnieuw ~650) en daarom is dit soort patiëntencontact vroeg in de opleiding moeilijk. Met innovatief uitgebreide werkelijkheid (XR) bieden ons de unieke mogelijkheid om een ​​meeslepende en realistische ervaring te creëren, zodat studenten het (soms intense) gedrag van patiënten van dichtbij meemaken, maar ook binnen de muren van de universiteit of zelfs thuis. De vraag is: is zo’n virtuele ervaring effectief?

Kunt u het onderzoeksontwerp beschrijven?

Het project loopt nog, dus over de exacte opzet kan ik nog niet zoveel zeggen, maar in dit project Dementie Up & Close willen we onderzoeken hoe het leren uit een tekst en het leren uit een virtuele ervaring zich tot elkaar verhouden. In één voorwaarde van het experiment zullen studenten verschillende 360-gradenvideo’s in Virtual Reality ervaren. In deze video’s zien studenten patiënten met dementie die gedrag vertonen dat past bij dit ziektebeeld. Soms zijn dit behoorlijk heftige scenario’s met grensoverschrijdend gedrag dat een leerling anders niet zo snel zou ervaren. In een tweede voorwaarde leren leerlingen op een meer traditionele manier over dementie. Vervolgens toetsen we wat leerlingen van de ervaringen hebben geleerd. Herinner jij je meer van zo’n meeslepende ervaring, of is een klassieke presentatievorm net zo effectief of zelfs beter?

Waarom is het belangrijk dat studenten nog geen ervaring hebben gehad met iemand met dementie?

Het idee is dat leerlingen in ons experiment voor het eerst een dementiepatiënt van dichtbij kunnen meemaken. Als u al veel ervaring heeft met iemand met dementie, is de kans groot dat u veel van het gedrag dat wij vertonen, herkent. Dit maakt het voor ons lastiger om te onderzoeken hoeveel je van de video’s hebt geleerd. Het is mogelijk dat voorkennis de ervaring kan beïnvloeden, bijvoorbeeld omdat er al specifieke verwachtingen zijn over het gedrag van patiënten met dementie.

Communiceren de studenten in het onderzoek met de virtuele patiënt?

Studenten kijken om zich heen tijdens de scenario-ervaring, waardoor ze echt het gevoel krijgen ‘erbij te zijn’. Het is momenteel geen interactieve ervaring. Dat is juist goed voor ons onderzoek naar de effectiviteit van het leren van zo’n ervaring, omdat we hierdoor de controle over de stof kunnen behouden. Dynamische interactieve patiëntervaringen kunnen heel krachtig zijn en we werken nu samen met een bedrijf dat dit soort dynamische interactieve scenario’s in VR creëert om te kijken hoe we daar vorm aan kunnen geven, maar dat is voor de toekomst!

De stap van leren uit de leerboeken naar de klinische praktijk lijkt behoorlijk groot. Welke moeilijkheden ondervinden beginnende artsen die simpelweg met ‘echte patiënten’ werken?

Onze cursussen zijn academisch en we leiden studenten vooral op om academisch te leren denken. Als studenten aan het einde van hun opleiding voor het eerst in contact komen met patiënten, voelen ze zich vaak totaal onvoorbereid op die ervaring. Hoewel het begrijpen van neurobiologische mechanismen cruciaal is, helpt deze kennis niet direct als een patiënt ongepast gedrag vertoont. Lezen over een patiënt die een schoen naar je gooit, is bijvoorbeeld veel minder intens dan het ervaren van een patiënt die een schoen naar je hoofd gooit. Ervaren hoe een groep patiënten is en leren hoe je ze het beste kunt behandelen, is op papier lastig. Het soort immersieve ervaring dat we in dit onderzoek hebben gebruikt, zou ervoor kunnen zorgen dat studenten in een eerder stadium van het onderzoek uit de eerste hand ervaren hoe bepaalde ziekten zich in gedrag manifesteren en wat hun invloed op de omgeving kan zijn.