Philipsen vertelt openhartig over het vak: “Soms word je een beetje moe en wil je iets anders doen”

“Wielrennen is een prachtige sport, maar elke dag… Soms word je een beetje moe en wil je iets anders doen. Mijn broer gaat in het weekend paddletennissen en drinkt dan wat. En als hij het leuk vindt, blijft hij tot twee of twee uur. drie uur. Als wielrenner weet je: morgen is er een zware training en dan zit je niet meer stil, ook al is het leuk.

“Professioneel fietsen is nu zo: als je competitief wilt zijn, moet je goed trainen, goed eten, zonder veel afleiding en andere activiteiten. Nu is dat allemaal een kleine taak. Ik heb geleerd hoe ik moet trainen En een ruiter zijn Ik heb mijn routine veel meer gevonden.”

Jaloers

Philipsen heeft nog een broer en een zus. Ze kunnen niet zo snel fietsen als hij en een heel ander leven leiden. “Ik denk dat de meeste van mijn leeftijdsgenoten een ander leven leiden dan ik.”

“Bij hen gaat het om een ​​weekendje weg, maar voor mij is dat geen optie. Alles heeft zijn charme: soms ben ik jaloers op hem en andersom. Ik heb net mijn contract verlengd tot 2028. Tot die tijd zal dat in ieder geval zo zijn.” maak een scheiding tussen het leven van een profwielrenner.”