Tentoonstelling stimuleert reflectie op het slavernijverleden

De krachtige en persoonlijke portretserie Keti Koti verandert de bakstenen patio plotseling in een intieme, tot nadenken stemmende setting. “Ik verlang naar een verandering waarbij ik gezien wordt als individu en niet als voorbeeld”, zegt hij onder een portret van biologiestudente Nalani Verwoord. ‘Samen leven op basis van een waargebeurd verhaal”, is het motto van Lychinta Zichem, adviseur planning en control. “Het is niet zo dat we alleen naar hedendaagse maatstaven naar het verleden kijken, dat was toen al controversieel”, citeert universiteitshistoricus Pieter Slaman.

Leren van het verleden

De tentoonstelling bestaat uit elf portretten, gemaakt door fotograaf Kevin Kwee, van studenten, medewerkers, wetenschappers en bestuurders. Bezoekers van de website kunnen via de QR-code de volledige verhalen van de geportretteerden lezen. De tentoonstelling is een initiatief van het Bureau Expertise Diversiteit en Inclusie en is te zien tot en met 25 juni 2025. PDe projectcoördinator, Fakiha Ahmed, is de bedenker van dit project: ‘Deze tentoonstelling gaat niet alleen over historische gebeurtenissen, maar ook over racisme, discriminatie en ongelijkheid die we vandaag de dag zien. “Het gaat erom dat je die verbinding durft te leggen en over de impact van de geschiedenis praat.”

symbolisch hart

Universitair hoofddocent Aya Ezawa, tot voor kort hoofd Diversiteit, opende op 25 juni samen met bestuursvoorzitter Annetje Ottow de tentoonstelling. Ezawa merkte op: ‘Met de portretten in het symbolische hart van de universiteit staan ​​we letterlijk stil bij het slavernijverleden. Deze tentoonstelling moedigt mensen aan om verschillende perspectieven en ervaringen te herkennen en het onderwerp bespreekbaar te maken.’

Kijk kritisch naar het verleden

Annetje Ottow sprak vervolgens: “Het is ontroerend om alle portretten in deze setting te zien en het is goed om op deze prachtige, centrale locatie binnen de universiteit een gesprek met elkaar aan te gaan.” Ottows portret en verhaal maken ook deel uit van de tentoonstelling. Namens het College van Bestuur stimuleert Ottow op verschillende manieren onderzoek naar het koloniale en slavenverleden van de universiteit.

Impact van het slavernijverleden op gezinnen

Ook communicatiemanager Joy Chiquita Andriessen maakt deel uit van de tentoonstelling. “Het lijkt mij bijzonder om hier naast mijn eigen portret te staan”, zei hij bij de inauguratie. ‘De mijne moeder is half West-Indisch en stamt af van een tot slaaf gemaakte vrouw van eind 18 jaar.Mijn eeuw had een zoon van de eigenaar. Het slavernijverleden heeft generaties lang een diepgaande invloed gehad op onze familierelaties en ons onderwijs, zelfs na de afschaffing ervan. Gelukkig mijn Moeder die oude patronen doorbreekt. Soms stoort het mij als mensen zeggen niet bij het verleden stil te staan, terwijl ze zelf geen last hebben van dat verleden. Zo’n opmerking komt voort uit onwetendheid. Hopelijk kan de tentoonstelling op deze prominente locatie daar verandering in brengen.”

Verrijking

De tentoonstelling bevat slechts één portret van een man. Het was vooraf geen heel bewuste keuze om vooral vrouwen te portretteren, aldus Ezawa. ‘Maar vooral de vrouwen leken erg gemotiveerd om hier hun verhaal te vertellen. In het Academiegebouw zijn veel mannelijke hoogleraren en bestuurders uit het verleden vertegenwoordigd. Deze nieuwe portretten verrijken ons beeld van de universitaire gemeenschap. Studenten en medewerkers met uiteenlopende achtergronden en perspectieven zullen feedback geven, ongeacht hun functie en carrière.’

Tekst: Linda van Putten
Artikelfoto’s: Kevin Kwee en Rob Dorresteijn