Wachttijden in de geestelijke gezondheidszorg hebben ook gevolgen voor dierbaren en zorgverleners.

Wachttijden in de GGZ hebben niet alleen gevolgen voor patiënten, maar ook voor naasten en mantelzorgers in de huisartsenpraktijk. Mensen die wachten krijgen soms ondersteuning via hun huisarts, maar zorgverleners zijn daar niet echt op toegerust. Dit meldt Level.

Door het lange wachten op hulp in de geestelijke gezondheidszorg verergeren bij de meeste patiënten de klachten, wat de behandeling ook bemoeilijkt. Zij kunnen gedemotiveerd raken en daarom afzien van behandeling. Lange wachttijden zorgen ook voor uitval tijdens de behandeling en hebben gevolgen voor andere levensdomeinen, zoals het werk.

Psychische klachten van een dierbare.

Dan zijn er ook de gevolgen voor naasten en zorgverleners. Bij lange wachttijden kan de druk op de dierbare toenemen. Dit kan psychologische problemen veroorzaken, vooral als er een groot verantwoordelijkheidsgevoel is. Als het aanpassingsvermogen van het familielid afneemt, kan dit tot erger ongemak voor de patiënt leiden. Kortom: hierdoor ontstaat een negatieve vicieuze cirkel.

Verhoogde werkdruk in de huisartspraktijk.

Zorgaanbieders in huisartspraktijken merken een toename van de werkdruk doordat zij meer met psychiatrische patiënten te maken krijgen. Wachttijden beïnvloeden hun verwijsgedrag, waardoor het risico ontstaat dat het behandelaanbod minder aansluit bij de behoefte van de patiënt.

Wachttijden zullen niet snel worden opgelost. Daarom is het volgens Nivel-onderzoekers belangrijk dat er sprake is van overbruggingszorg, waardoor ook de lasten voor huisartsen en consultatieassistenten worden verlicht.

Door: Nationale Gezondheidsgids