Drie vragen voor de psychologiestudent

Wat doet de psychologiestudent?

‘Wij zijn er om laagdrempelige hulp te bieden aan studenten die nog niet naar een GGZ-instelling hoeven, maar wel klachten hebben. Denk hierbij aan studiegerelateerde klachten zoals faalangst, perfectionisme en uitstelgedrag, maar ook studenten die zich depressief voelen, soms een paniekaanval krijgen, angstig zijn, veel piekeren, een ziek familielid hebben of iets ergs hebben meegemaakt, Bijvoorbeeld. bijvoorbeeld seksueel. Als het met de studenten zelf niet goed gaat, gaat het immers ook niet goed met hun studie.

Alleen als een leerling echt een spoedgeval, gespecialiseerde hulp of een diagnose nodig heeft, zeggen we dat hij of zij beter naar de dokter kan gaan. Wij kunnen de drempel verlagen om verdere hulp te zoeken, maar dan heb je een verwijzing nodig van je huisarts.’

Veel klachten van studenten hebben te maken met de studiedruk. Wat kun je als docent doen als je ziet dat een leerling het moeilijk heeft?

‘Wees gevoelig. Wat docenten zeggen en denken is belangrijk voor leerlingen, dus het is al een voordeel als onderwerpen als faalangst aan bod komen. Studenten zijn vaak enorm opgelucht als blijkt dat zij niet de enige zijn met een probleem. Als je signalen oppikt, maar het moeilijk vindt om een ​​leerling individueel aan te spreken, kan het ook goed werken om in de groep een onderwerp aan te kaarten of simpelweg te vragen hoe het gaat. Zo laat je zien dat de deur openstaat.’

Kunt u in uw lesstijl ook rekening houden met de mentale gezondheid van studenten?

‘Op school of tijdens de studie gaat de aandacht al snel naar het resultaat. Als slechte cijfers op de middelbare school je bijvoorbeeld het gevoel geven dat je niet goed bent in wiskunde, dan maakt dat je soms meteen ongerust over de statistiekvakken op de universiteit. Als docent is het goed om te benadrukken dat leren een proces is. Je kunt iets onder de knie krijgen, ook al is dat niet je talent. U kunt ook feedback geven over vaardigheden en voortgang. Vooral studenten met faalangst zijn erg alert op negatieve feedback en vergeten te waarderen waar ze goed in zijn. Het is goed om dat als docent te vermelden.’