Effectievere dialoog om de CO2-voetafdruk te beperken | RTL Nieuws

Spoedig:

• Dialoog is effectiever dan aandelen verkopen
• De dreiging van gestrande activa kan leiden tot veranderingen in bedrijfsmodellen
• Het belang van aandeelhoudersvoorstellen neemt voor energiebedrijven toe

Weerstatistieken tonen aan dat we de opwarming van de aarde niet langer kunnen negeren. De mondiale temperatuur is nu al 0,7 graden hoger dan het gemiddelde over de periode 1961-1990. Daarom zocht de 21e Klimaatconferentie van de Verenigde Naties (COP21) in Parijs naar manieren om de opwarming te beperken tot maximaal twee graden. Anders zal het smelten van de poolkappen een rampzalige stijging van de zeespiegel veroorzaken.

Nieuw probleem: gestrande activa
De oproep om de opwarming van de aarde tegen te gaan is in de eerste plaats gericht tot investeerders. Zij zijn eigenaar van de bedrijven die bijdragen aan de klimaatverandering. Het probleem met CO2-limieten is dat ze het ene probleem oplossen, maar tegelijkertijd een ander probleem creëren: gestrande activa: olie-, gas- en steenkoolvoorraden die niet langer kunnen worden gebruikt.

Verkopen?
Wat kunnen beleggers doen? Een simpele oplossing is altijd geweest om bedrijven met een hoge CO2-uitstoot te verkopen, maar dat is niet erg effectief, zegt Francis Condon, senior duurzaamheidsbeleggingsanalist bij RobecoSAM. In plaats daarvan is het Governance and Active Ownership (GAO)-team van RobecoSAM een dialoog aangegaan met deze bedrijven om de uitstoot aan de bron aan te pakken. En dit zijn helemaal niet de enige producenten van fossiele brandstoffen, want zij stoten niet eens de grootste hoeveelheid CO2 uit.

Openbare diensten, de grote boosdoener
Die twijfelachtige eer komt toe aan nutsbedrijven, zoals elektriciteitsproducenten die fossiele brandstoffen verbranden. Dit betekent dat zij verantwoordelijk zijn voor een derde van alle mondiale CO2-uitstoot. De tweede plaats wordt ingenomen door de sector basismaterialen, waar ook de emissies tijdens het productieproces doorgaans hoog zijn. En de derde plaats wordt ingenomen door de energiesector, gevolgd door de transportsector.

Maatschappelijk debat over politiek
“Elektriciteitscentrales lopen vanwege hun lange levensduur ook een grotere kans om te worden blootgesteld aan het risico van gestrande activa”, zegt Sylvia van Waveren, Senior Engagement Specialist bij RobecoSAM. “Met onze dialoog proberen we de implementatie van proactieve en ambitieuze milieustrategieën, operationele uitmuntendheid bij de opwekking van thermische energie, de innovatie van nieuwe bedrijfsmodellen en deelname aan het maatschappelijk debat over milieubeleid te stimuleren. We hopen dat elektriciteitsbedrijven maatregelen zullen nemen om de CO2-uitstoot te verminderen.

Kijk wat er gebeurt
“Dialoog met mijnbouwbedrijven gaat niet alleen over het onderhouden van een dialoog. Het is ook belangrijk dat je met eigen ogen ziet wat er gebeurt; niet alleen vertellen, maar laten zien. Daarom ging ik op reis naar het Westen – Canada om de derde grootste oliereserves ter wereld te zien: de teerzanden. Ik zag hoe bedrijven olie winnen uit de teerzanden, of deze onconventionele bron essentieel is voor de energiebehoefte van de wereld en onder welke omstandigheden de oliewinning kan plaatsvinden Een belangrijk onderdeel van het bezoek stond in het teken van het afvangen en opslaan van CO2, wat een voorwaarde kan zijn voor de duurzame winning van olie uit de teerzanden.

Kantoorgebouwen
Ook eigenaren van traditionele kantoorgebouwen, die grote hoeveelheden CO2 kunnen produceren, zijn benaderd voor dialoog. “Wij gaan de dialoog aan met vastgoedfondsen die investeren in kantoren en zich richten op doelstellingen op het gebied van klimaatbeheersing, de legitimiteit van de bedrijfsvoering, milieumanagementsystemen, dialoog tussen eigenaren en huurders en energie- en CO2-reductie.”

Omgaan met de gestranden activa
Als de COP21-klimaatconferentie werkelijk nieuwe verdragen over de opwarming van de aarde oplevert, zullen gestrande activa een ongekend probleem worden. In 2015 werd in het tijdschrift Nature een studie gepubliceerd waarin werd gesteld dat in 2050 een derde van de oliereserves, de helft van de gasreserves en 80% van de steenkoolreserves ongebruikt zullen zijn. Volgens de studie zullen de steenkoolreserves in China, India en de voormalige De Sovjet-Unie en de olie- en gasreserves in het Midden-Oosten vormen het grootste risico.

De meeste reserves zijn in handen van overheden.
Volgens Condon is het probleem met een verkoopstrategie dus dat de meeste fossiele brandstoffen in handen zijn van overheden. En voor reserves die eigendom zijn van bedrijven werkt de verkoopstrategie ook niet, omdat de ene instelling simpelweg koopt wat de andere verkoopt. Mark Campanale, oprichter van het Carbon Tracker Initiative, vertelde de deelnemers aan de Responsible Investor Conference onlangs dat het beter is om bedrijven met een hoog koolstofgehalte te stimuleren hun bedrijfsmodellen te veranderen. Dit vergt enige overtuigingskracht.

De huidige bedrijfsmodellen moeten overboord worden gegooid
“De komende twintig tot dertig jaar moeten we het aantal bedrijven dat actief is in fossiele brandstoffen terugdringen”, aldus Campanale. Dit betekent dat er nieuwe raden van bestuur, nieuwe bedrijfsplannen en nieuwe strategieën nodig zijn. Uw eigen bedrijf heeft hiervoor een ‘plan’. Legt uit hoe deze bedrijven zichzelf weer op de kaart kunnen zetten, mogelijk door over te stappen op een bedrijfsmodel voor hernieuwbare energie. “Wanneer zullen deze bedrijven hun huidige bedrijfsmodel overboord gooien?”, vraagt ​​hij zich af. “Wanneer zullen ze aangeven dat ze intern over de juiste vaardigheden beschikken om deze transitie te realiseren? Ik denk dat nog niet alle bedrijven beseffen dat ze hun investeringen moeten verleggen om ervoor te zorgen dat de opwarming van de aarde onder de twee of drie graden blijft.”

Ontwikkel hulpmiddelen
Campanale ontwikkelt nu een tool om alle toekomstige kapitaaluitgaven van energiebedrijven te volgen. Zo kun je zien welke bedrijven de doelstellingen van een stijging van twee, drie of vier graden niet halen. ‘Dan zal er veel nauwkeuriger gekeken worden naar wie de eigenaar is van deze kolen- en oliebedrijven. Tot nu toe zijn deze eigenaren ermee weggekomen, maar binnenkort zal bekend worden wie de eigenaar is van elk bedrijf. En niet iedereen zal dat zijn. Bij deze strategie is het interessante niet wie de steenkoolbelangen verkoopt, maar wie ze koopt. Nu kunnen we zien wie de steenkool heeft gekocht die anderen hebben verkocht.”

‘Er wordt veel meer aandacht besteed aan wie daadwerkelijk eigenaar is van deze kolen- en oliemaatschappijen’

Groeiende campagne
De belangrijkste pensioenfondsen, waaronder het Noorse Staatspensioenfonds en het Amerikaanse CalPERS, hebben er net als Robeco voor gekozen de dialoog aan te gaan. Dit heeft aanleiding gegeven tot raamwerken zoals de Institutional Investors Group on Climate Change. De komende jaren zullen deze als maatstaf dienen voor de dialoog met bedrijven die blootgesteld zijn aan de productie van fossiele brandstoffen.

Dichterbij komen
Deze aanpak werd bijvoorbeeld ook gevolgd tijdens de recente aandeelhouderscampagne ‘Aiming for A’ in Groot-Brittannië. Royal Dutch Shell en BP werden overgehaald om hun klimaatstrategie en de veerkracht van hun bedrijfsportefeuilles tegen CO2-limieten bekend te maken. Het Noorse Statoil accepteerde ook een soortgelijk aandeelhoudersvoorstel.

De in dit artikel genoemde bedrijven zijn geen aanbeveling om financiële instrumenten te kopen of verkopen.