Plots gelooft premier Modi dat ‘consensus’ noodzakelijk is om India goed te leiden

“Ik, Narendra Modi, zweer in de naam van God dat ik oprecht geloof en loyaliteit zal tonen aan de grondwet van India, zoals vastgelegd door de wet.” Het tafereel van zondag in het centrum van de Indiase hoofdstad New Delhi ontvouwde zich zoals verwacht lang voor de verkiezingen: een derde termijn als premier voor Modi, die al tien jaar zijn stempel op het land drukt. Maar de beëdiging van de andere leden van de regering liet een andere en heterogenere cast zien dan verwacht. Modi’s BJP is dit keer niet de enige leverancier aan de nieuwe regering. Er zijn ook kabinetsleden van andere partijen. Tot nu toe steunden deze coalitiepartners de regering alleen vanuit het parlement.

Vergeleken met 2019 verloor de hindoe-nationalistische partij van Modi veel zetels in het parlement, gaande van 303 naar 240 zetels. Dat resultaat ligt heel ver af van de vierhonderd die hij zelf had voorspeld. Nadat woensdag eindelijk het aantal zetels van de politieke partijen werd bepaald, lijkt de uitstraling van Modi wat verduisterd. Indiase politicologen en BJP-tegenstanders spreken van een land dat ‘lichter aanvoelt’, waar religieuze minderheden en progressieven meer ruimte krijgen om te ademen.

‘De oppositie schitterde’

de grote krant Hindoestaanse tijden kopte na de verkiezingen dat de oppositiepartijen en vooral Modi’s grootste rivaal, de National Congress Party, “schitterden”, een analyse die door andere Indiase media werd gedeeld. De premier moet hieruit lessen trekken voor zijn toon en beleid, dat is essentieel. Opeens moet de BJP de spotlights delen: terwijl Modi vorige week probeerde de noodzakelijke meerderheid te behalen, werden ook de persconferenties van de oppositiepartijen uitgezonden. Dat was voorheen nauwelijks gebeurd.

De voorkeursbehandeling die deze media aan Modi geven is een voorbeeld van het ‘ongelijk speelveld’ waarop deze verkiezingen plaatsvonden. De BJP leek oppermachtig, het Congres en andere oppositiepartijen kregen te maken met tegenstand: ze kregen nauwelijks zendtijd en de campagnefondsen werden bevroren door financiële ‘onderzoeksdiensten’. De verkiezingsresultaten worden gezien als bewijs van de kracht van de Indiase rechtsstaat en democratie. De belangrijkste verkiezingen ter wereld bleken te draaien om kiezerskeuze.

De winst van het Congres, dat het aantal zetels in het parlement bijna heeft verdubbeld (van 52 in 2019 naar 99), is zelfs nog indrukwekkender gezien de oppositie, politicoloog en activist Yogendra Yadav op de NDTV-televisiezender. Yadav was een van de weinigen die op voorhand niet overtuigd was van een overweldigende meerderheid voor de BJP. Afgelopen dinsdag legde hij kalm uit aan een zwaar ademende tv-presentator: “We moeten ons realiseren dat de realiteit veranderd is, zelfs als premier Modi nog vijf jaar aan de macht is. “Er is een verschil tussen het vormen van een regering en het hebben van een electoraal mandaat.”

De Indiase academicus en publicist Pratap Bhanu Mehta beschreef in De Indian Express hoe “het evenwicht is hersteld”: Modi bleek “zoals elke politicus, precies zo goed als mensen willen dat hij is.”

Zo’n normale politicus moet onderhandelen over zijn macht. De BJP stemde ermee in samen te werken met vijftien andere partijen, opnieuw onder de naam National Democratic Alliance (NDA). Meer partijen leveren nu ministers aan het kabinet, en samen heeft de coalitie 292 van de 543 zetels in het parlement.

Yadav legde uit wat er nog meer uit de resultaten zou kunnen voortkomen: misschien zullen de oppositiepartijen, geleid door het Congres, zichzelf meer laten horen in het parlement, zelfs met een open debat. Wellicht zien de media het belang in van het kritisch bevragen van de overheid. Nu de Indiërs weten dat hun stem een ​​verschil kan maken, zullen ze misschien meer durven eisen en protesteren.

Opgewonden door nepnieuws

Tot nu toe is Modi overal geweest. Zijn gezicht verscheen op alle posters in de stad. En ook zijn wil was min of meer een ongeschreven wet. Woonwijken waar protesten tegen het overheidsbeleid plaatsvonden, werden met de grond gelijk gemaakt. Moslims werden met het zwaard geslagen door boze buren, opgehitst door nepnieuws dat verspreid werd via pro-BJP WhatsApp-groepen.

“Deze tirannie zal nog verder gaan”, stond er in mei in felrode letters op de cover van het progressieve tijdschrift. De karavaan. In deze editie van het kritische maandblad leggen de auteurs uit dat de vermeende plannen van het Modi 3.0-regime voor een hindoeïstische nationale staat de ‘vernietiging van de republiek’ zouden betekenen.

Dat was de angst die gepaard ging met de verwachte numerieke superioriteit. Voor de derde regeringsperiode zou de BJP een verreikend, expliciet hindoe-nationalistisch beleid in de maak hebben. Om dit te bereiken zou de grondwet aangepast moeten worden. De staten zouden daardoor de controle verliezen. Hij wilde de regelgeving voor islamitische, christelijke of andere religieuze huwelijken afschaffen. In de hindoeïstische natiestaat die Modi voor ogen heeft, worden mensen uit andere religieuze groeperingen als tweederangsburgers beschouwd.

Maar voor zulke drastische aanpassingen is een tweederde meerderheid nodig. De BJP heeft dit niet bereikt. Sommige NDA-kabinetspartners zijn zelfs zeer toegewijd aan het seculiere karakter van de Indiase staat. Er is dus nu een voorzichtige hoop op democratisering. “Dankzij de verkiezingsuitslag heb ik als niet-praktiserende hindoe geen reden om me te schamen voor het dragen van oranje”, zei een jonge vrouw op een bruiloft in de stad Hydrabad opgelucht, wijzend op haar luxe sari. Oranje, saffraan, is de kleur die wordt gedragen door hindoepriesters en ook wordt gebruikt door de BJP en Modi.

Hoe het nieuwe regime er precies uit zal zien, is nog niet bekend. Onder de ministers die zondag de eed aflegden, bevonden zich bekende politici zoals Modi-getrouwen Amit Shah en Subrahmanyam Jaishankar, die eerder belangrijke posten bekleedden (minister van Binnenlandse Zaken, Buitenlandse Zaken). Waarschijnlijk hebben ze die cruciale ministeries behouden, maar voor de overige kabinetsstandpunten was dat maandagmiddag nog niet bekend. De verdeling kan nog steeds impact hebben op het beleid dat dit kabinet gaat voeren.

cursus voor beginners

In India bestonden al coalities, maar de afgelopen tien jaar werd de politiek bepaald door één partij en één man. Dit weekend circuleerden er op sociale media talloze berichten over een ‘beginnerscursus’, vooral voor jongeren die dit systeem niet gewend zijn: “Een coalitiepartij kan op elk moment besluiten dat ze het niet eens is met het beleid. Dan valt het kabinet. Dus als Modi een regering vormt, moet hij met anderen blijven overleggen.”

Er wordt veel gespeculeerd over de vraag of de premier daartoe in staat zal zijn. Op economisch vlak wordt het pragmatisch gewaardeerd. En Modi toonde meteen enig aanpassingsvermogen. Op de avond van de verkiezingsuitslag sprak hij weinig over zichzelf en Ram, de hindoegod die hij vaak citeerde, maar hij prees de NDA. Over de onderhandelingen zei hij vrijdag: “Je hebt een meerderheid nodig om de regering te leiden. Maar om de natie te leiden is consensus noodzakelijk.”

Ondanks zijn vreedzame publieke optreden valt niet uit te sluiten dat Modi wraak zoekt achter gesloten deuren van de ‘anti-nationalisten ‘ in de pers, activisten en oppositiepolitici. In de voorgaande twee termijnen gebruikte de BJP andere mechanismen om haar macht te laten gelden: politie- en belastingautoriteiten, die formeel onafhankelijk zouden moeten zijn, gingen de confrontatie aan met politieke vijanden en rechters werden onder druk gezet of beloond. Het lijkt onwaarschijnlijk dat de partij deze methoden volledig zal opgeven.

Tijdens de beëdigingsceremonie op zondagavond was Modi zichtbaar emotioneel toen hij naar de duizenden mensen keek die zich voor de ceremonie hadden verzameld. Tot de emoties behoorde waarschijnlijk ook trots op de prestatie waaraan hij zich kan vasthouden, ongeacht het aantal zetels: alleen de eerste premier van India, Jawaharlal Nehru, wist drie termijnen te winnen.

Delen





E-mail de redacteur