In een seniorencomplex in Groningen laait de discussie op. Vrouw (84) gooit schilderij van buurman omver en belandt voor de rechter. “Ik was er ziek van”

Je bent nooit te oud om te leren, zo bleek maandag toen een oudere vrouw voor de politierechter in Groningen zat.

Hij heeft geen spijt van wat hij vorig jaar een buurman heeft aangedaan die twee verdiepingen hoger woont in een seniorencomplex in De Wijert. Het viel ook niet te ontkennen, toen een camera betrapte dat ze een schilderij van de man naast de deur van haar huis beschadigde en vernielde.

‘Hij heeft het zich eigen gemaakt’

“Ik zal je meteen vertellen waarom ik dat deed”, begint de vrouw. “Hij heeft het zelf gedaan.”

Zonder concreet bewijs beschuldigt hij zijn medebewoner ervan zijn fiets te beschadigen en zijn banden voortdurend leeg te laten lopen. “En ik werk nog steeds. Het is niet leuk als je elke ochtend alles opnieuw moet opblazen.’ Uiteindelijk voelde ze zich ‘moe’, zegt ze. ‘Hij zou moeten voelen hoe het voelt als je iets wordt aangedaan.’

“Ik hoor u niet zeggen dat dit allemaal zo had moeten gebeuren”, reageert de rechter enigszins verrast. “Wat als er weer iets gebeurt? Ga je het nog een keer zo oplossen?” Nee, de vrouw zweert. “Dit is mijn les geweest.” – “Dus ook al ben je 84 jaar, je kunt nog iets leren”, wijst de rechter.

‘Ik hou ervan’

In het strafdossier leest de rechter dat ook andere buren klaagden over het gedrag van de vrouw. De buurman zegt tegen de rechtbank dat hij hoopt dat de ‘gekke vrouw’ verhuist. “Ik heb er echt zin in. Vroeger plakte ze overal briefjes waarop stond dat ik een dief was omdat ik haar paraplu had gestolen. Op aandringen van mijn kinderen kwamen de eigenaar en de lokale politie in actie. Maar het maakt haar helemaal niets uit.”

Het lijkt de vrouw niet te deren. Hij springt pas uit zijn stoel als hij hoort wat de man eist aan schadevergoeding: 37.000 euro. “Moet ik daarvoor betalen? Dat is niet mogelijk. Deze man liegt!

Hij wil niet alleen de restauratiekosten en het waardeverlies van het kunstwerk vergoed krijgen, maar beweert ook dat de vrouw zijn auto heeft bekrast en de banden lek heeft gestoken. De verzekering betaalde niets voor het schilderij, omdat het niet binnen hing en dus geen deel uitmaakte van de inboedel.

Maar veruit de grootste kostenpost is de emotionele schade: 25.000 euro. “Ik heb terminale kanker en ik wil niet de hele tijd met deze vrouw te maken hebben. Ze houdt me in de gaten en blijft soms bij mij aan de deur staan, ook al hoeft ze er niet te zijn.”

‘Anders komt er iets in beweging’

Zowel de officier van justitie als de rechter vinden de vordering van de buurman te ingewikkeld voor een zitting als deze. De ambtenaar vraagt ​​wel een boete van 225 euro en bijna 500 euro voor de kosten van de restauratie. Een straf die de rechter passend acht. ‘Zo werkt het niet, mevrouw. “Als je zaken op deze manier oplost, loop je het risico gestraft te worden.”

Hij heeft de indruk dat de vrouw haar buurvrouw veel vaker heeft lastiggevallen. “En dat moet stoppen, anders veranderen er dingen. “Ze moeten uit zijn buurt blijven.” De getroffen buurman kan zijn vordering tot schadevergoeding voorleggen aan de burgerlijke rechter, die nauwkeuriger kan vaststellen welke schade hij heeft geleden. De vrouw gaat niet in beroep. “Moet ik meteen betalen?”