ARFID-eetstoornis: onbekend, maar niet onbelangrijk

“ARFID is een eetstoornis waarbij mensen willen eten, maar het gewoon niet kunnen”, legt Van Bellegem uit. “Dit komt vaak door angst voor de textuur of smaak van voedsel, of door helemaal geen honger te hebben.” In tegenstelling tot anorexia nervosa en boulimia is ARFID nog relatief onbekend.

De oorzaken van ARFID zijn divers. “Sommige mensen hebben geen hongergevoel door bijvoorbeeld een lange periode niet te eten”, zegt Van Bellegem. “Anderen hebben een traumatische ervaring meegemaakt. Ik had bijvoorbeeld een patiënt die op elfjarige leeftijd in een snoepje stikte en nooit meer vast voedsel durfde te eten.”

Mensen met ARFID krijgen vaak niet de noodzakelijke voedingsstoffen binnen, wat tot ernstige gezondheidsproblemen kan leiden. “Het kan zowel fysieke als psychologische gevolgen hebben”, zegt Van Bellegem. “Dit zorgt ook voor veel onbegrip, wat leidt tot sociaal isolement.”

Complexe behandeling

De ARFID-behandeling is complex en vereist veel geduld. Van Bellegem legt uit dat gedragstherapie vaak een belangrijk onderdeel is: “Mensen moeten geleidelijk aan wennen aan bepaalde voedingsmiddelen. Dat kan bijvoorbeeld door het eten eerst in de kamer te hebben, het dan dichterbij te brengen en ten slotte aan te raken of proeven.”. Hij.”

Het herkennen van ARFID is vaak lastig, waardoor de aandoening laat wordt gediagnosticeerd. “Een goede begeleiding van zowel de patiënt als de ouders is essentieel”, benadrukt Van Bellegem. “Het is belangrijk om steun en begrip te bieden, in plaats van simpelweg tegen iemand te zeggen dat hij zijn bord leeg moet eten.”