‘Hier zien we verschrikkelijke situaties’

Het werk is intensief en de materialen of medicijnen zijn meestal niet op voorraad of verlopen. Onlangs heeft het ziekenhuis twee nieuwe ambulances en toebehoren in gebruik kunnen nemen. Dit maakt het makkelijker en comfortabeler om te werken volgens het Nederlandse ambulanceprotocol. Maar de mogelijkheden om patiënten vervolgens gespecialiseerde hulp te bieden zijn op Bonaire beperkt. Na aankomst in het ziekenhuis gaat de verpleegkundige doorgaans verder met de behandeling van de meegebrachte patiënt, onder beleid van een basisarts. Voor complexere operaties waarbij langdurige beademing of katheterisatie nodig is, is bijvoorbeeld vervoer naar Aruba, Curaçao of Colombia nodig.

Bijzondere situaties

Dordrecht en Bonaire zijn eilanden, maar daar houdt de banenvergelijking volgens de vrouwen op. “Het gekste dat we tot nu toe hebben meegemaakt, was een reanimatierapport aan boord van een zeilboot. Wij zijn er samen naartoe gegaan. Het bleek dat we de zeilboot alleen met behulp van een speedboot konden bereiken. Om bij de speedboot te komen, moesten we in onze uniformen en uitrusting door behoorlijk diep water waden. Na terugkomst moesten we direct verder werken op de spoedeisende hulp. De rest van de dienst liepen we drijfnat rond.”

Ook de klachten en blessures waar verpleegkundigen mee te maken krijgen, verschillen van ziekten in Nederland. “Momenteel is het hier hoog toeristenseizoen, veel cruiseschepen meren aan en wij moeten hulp verlenen. Ook hebben we te maken met duik- en snorkelongevallen, verwondingen veroorzaakt door zeedieren, dengue-patiënten; allerlei situaties die we in Nederland zelden tegenkomen en waar we veel van leren.”