Jong en oud beoefent de Japanse krijgskunst in Aikido Kennemerland

Richard Ullersma maakte negen jaar geleden kennis met deze sport. ”Ik ging een keer met mijn zoon naar een training en ze verkochten me meteen. Na die tijd ben ik nooit meer gestopt en zijn we alweer negen jaar oud. Ik heb er nog steeds veel plezier van. Het past bij je of het past helemaal niet bij je, maar het greep mij meteen.” Wat Richard aantrekt in aikido is dat er geen geweld of geweld voor nodig is, zoals veel mensen van deze tak van de sport zouden verwachten. ”Er is totaal geen geweld en er is geen kracht nodig om de oefeningen te doen. Dat maakt het zo toegankelijk voor iedereen. Je zou het zelfs in een rolstoel kunnen doen. Iedereen kan aikido op zijn eigen niveau beoefenen en als jij iets niet wilt, respecteert de ander dat altijd. Als je niet verder wilt, kun je de mat aanraken en bij een val kun je aangeven dat je wilt rollen in plaats van een vrije val. Ik doe het soms nog steeds. Dan zeg je: ‘laat mij maar rollen’”, vervolgt Richard. Richard geeft nu ook regelmatig les aan jongeren, naast zijn eigen trainingen.

Jo, bokken en zoveel

Om de sport te beoefenen heb je een reeks attributen nodig. Elke aikidoka heeft bijvoorbeeld een stok, een zwaard en een mes. Natuurlijk zijn er ook andere namen binnen de sport. Dave Meijland legt het uit. ”Wij noemen een stick jo, waarmee je kunt aanvallen en verdedigen. Het zwaard is een ons jargon en een bokken. Dit maakt ook een aanval op je tegenstander mogelijk. Eindelijk hebben we een mes, enigszins, om onszelf te verdedigen.” Bij Aikido Kennemerland gebruiken ze oefenwapens om het zo realistisch mogelijk te maken. ”Stel dat je op straat iemand tegenkomt met een mes of dat hij je aanvalt, dan weet je wat je in zo’n situatie kunt doen. Dit is iets wat je gewoon op straat kunt dragen, want er komt echt geen geweld bij kijken. Je verdedigt jezelf, maar je doet de ander in principe geen pijn. Door intelligent te handelen kun je jezelf beschermen.” “Wij zeggen tegen jongeren: ‘Als iemand op je afkomt, is weglopen de snelste oplossing’, voegt Richard toe. Uiteraard is er naast wapens ook speciale kleding nodig in de dojo. ”Wij dragen een Japanse skort, een hakama. Dit krijg je vanaf je derde kiu, het derde niveau. Tot die tijd train je zonder hakama, alleen met een aikidopak”, zegt Dave. “Onder de hakama draag je een band, die wij een obi noemen. Maar die heb je ook alleen op je derde kiu.” : in elke aikido dojo hangt tijdens elke training een foto van de grondlegger van deze sport, de Japanner Morihei Ueshiba. “Het is uit respect voor hem, we laten zien dat we doorgaan met de kunst en eren hem op deze manier.” legt Richard uit.

Samen oefenen en verbeteren

Eén van de jonge leden van Aikido Kennemerland is Teun Schmidt. De 13-jarige traint al ruim anderhalf jaar bij Aikido Kennemerland. ”Wat ik het leukst vind aan aikido is de interactie met andere kinderen. Ze beoefenen deze sport samen en oefenen samen om uiteindelijk beter te worden.” Voordat Teun kennis maakte met aikido, stond hij al jaren op het voetbalveld. ”Ik vond voetbal niet zo leuk meer. Een van mijn vrienden beoefende al aikido en ik ben een keer met hem meegegaan om hem te zien. Toen ik een proefles volgde, vond ik het zo leuk dat ik meteen lid ben geworden”, zegt Teun. Volgens Teun vergt het veel motivatie om deze sport te beoefenen. “Je moet je heel goed concentreren om niet te Iemand pijn doen tijdens de oefeningen. Dat kan gebeuren als je je niet voldoende concentreert. Om je zo goed te kunnen concentreren, denk ik dat er veel motivatie voor nodig is.” Coach Dave vult aan: “Naast motivatie vergt het ook discipline. Je moet er schoon en ordelijk uitzien als je de dojo binnenkomt, je moet op tijd komen en naar buiten gaan en zelf de matten schoonmaken voor en na de training. Als de docent iets zegt, jij ‘Ze zijn rustig, ze hebben respect voor elkaar. Vooral dat laatste is belangrijk, want je traint samen met mensen van alle niveaus, je doet het samen en je helpt elkaar om de afwisseling te verbeteren, met af en toe een training bij een andere club.’ ‘Soms gaan we naar een andere dojo om daar te trainen. Dan trainen we samen met leden van die club, dat is leuk voor de afwisseling en leren we van elkaar.

Einde van de pijntjes en kwalen van aikido.

Dave Meijland, coach en aikidoka bij Aikido Kennemerland, begon twintig jaar geleden met het leren van de Japanse verdedigingskunst. ”Ik ben geboren in Heemskerk en ben begonnen met aikido in Haarlem. Net als Richard ben ik daarna nooit meer gestopt. Na de eerste proefles was ik meteen verkocht. Voordat ik met deze sport begon, had ik nek- en rugklachten. Ik ben vaak bij een fysiotherapeut geweest, maar dat hielp niet veel. Sinds ik aikido ben gaan beoefenen heb ik nooit meer pijn gehad. Het is ontzettend goed voor je lichaam.” Dave heeft niveau 2 bereikt op het gebied van diploma’s die een leraar voor deze sport kan behalen. ”Het diploma is onafhankelijk van de graad waarin het is opgeleid. Het gaat om het niveau. Je geeft sporters altijd les op een lager niveau dan jij, om de oefeningen goed onder de knie te krijgen en deze aan anderen te kunnen leren”, legt Dave uit. Wat hij het leukste vindt aan lesgeven is het enthousiasme van de studenten. “Ik krijg er energie van. Je ziet de groei van het zelfvertrouwen en ze genieten er steeds meer van. Als ze beter worden, word ik daar ook blij van.

Wilt u kennismaken met Kennemerland Aikido? Alle informatie is te vinden op de clubwebsite: www.aikidokennemerland.eu.