Kolom | Ze zijn bijna lid van de Tweede Kamer, nu hebben ze alleen nog ‘de poppen’ en een telefoontje nodig

Woensdag 22 november werd Harry Bevers simpelweg niet herkozen als Tweede Kamerlid voor de VVD. En al na twee dagen kreeg hij een mail van de facilitaire afdeling: hij had een week de tijd om zijn kantoor leeg te halen. ‘Plotseling’, noemt hij het nu. “Ineens sta je buiten.” Dat was veel moeilijker dan ik vooraf had gedacht. Hij had zich gelukkig gevoeld in Den Haag, hij had het gevoel dat zijn werk nog niet af was, hij miste zijn collega’s. En hij zegt dit ook eerlijker dan welke andere voormalige plaatsvervanger dan ook, vanwege het prestige dat hij heeft als parlementslid. In december meldde hij zich, zoals ieder jaar, voor de nieuwjaarsreceptie in Groningen, waar politici, bestuurders en zakenlieden uit de drie noordelijke provincies samenkomen. Harry Bevers woont in Leeuwarden. Maar toen hij moest uitleggen wat hij deed, besefte hij: hij mocht er niet meer zijn.

Toen de PVV-, VVD-, NSC- en BBB-fractie woensdagmiddag bij elkaar kwamen om het regeerakkoord voor te lezen, verscheen Jacqueline van den Hil, lid van de VVD, op vrijwel al het nieuws. Ze werd in november niet herkozen als Kamerlid, maar kon later een zwangere collega vervangen. Maar dat voelde ook anders. De zestien weken vervanging werden in mindering gebracht op de tijd waarin hij recht had op een ontslagvergoeding en net als alle andere oud-Kamerleden kon hij begin mei ineens niet meer door de voordeur van de Tweede Kamer: de Assemblée Nationale De pasjes van oud-Kamerleden blijven zes maanden geldig, maar de afdeling facilitaire zaken had zich al een maand vergist.

Het lijkt zeker dat in het nieuwe kabinet twee of drie VVD-gedeputeerden minister of staatssecretaris worden en dan is er ruimte voor Jacqueline van den Hil en Harry Bevers. Daarom mochten zij woensdag ook het akkoord voorlezen. Van den Hil uit Zeeland arriveerde bij Johan de Witthuis toen de filmploegen ontdekten dat de VVD daar was. ‘Het zag eruit’, zegt hij de volgende ochtend, ‘als een vrolijk ei.’

Aan het einde van de training had hij elke keer op zijn telefoon gecontroleerd of X werkte. Harry Bevers ook. Hij lacht. “Het was bijna ziekelijk.” Hij voelt zich, zegt hij, een lid van de wachtkamer.

Diederik Boomsma, die bijna in de Tweede Kamer van de NSC kwam, werd medewerker van de fractie en hoefde als naaste adviseur van Pieter Omtzigt nooit naar X te kijken om te weten hoe het ging. In de NSC zullen er waarschijnlijk ook fractieleden zijn die minister worden en dan wordt hij Kamerlid. Maar hij durfde het ook niet te geloven, totdat hij dinsdagavond Geert Wilders hoorde zeggen dat het niet meer mis kon gaan. “Wauw, dacht ik. Is de tijd.”

Harry Bevers zegt dat de tweede ronde van wachten nu begint. Over “de poppen” in de kast. “En dan via een telefoontje.”

Delen





E-mail de redacteur