In een boom – Alkmaarse flessenstandaard

Zo volgeladen dat je geen twee of drie pruimen mist. Maar de stad Alkmaar heeft nog onafgemaakte zaken, want er wonen veel inwoners in deze stad. 40 jaar later vraagt ​​Alkmaar geld voor postzegelbestemmingen. Een ambtenaar heeft waarschijnlijk al jaren geslapen of een boodschap gedaan met de grote man die zegt op de kleintjes te passen. Of zou het gewoon een kwestie van hamsteren kunnen zijn, in afwachting dat er in 2026 een ravijn zichtbaar wordt? Althans, het wordt met voorzichtigheid vermeld. Het duurt nog even voordat er een nieuw kabinet wordt gevormd en de strijd om het geld is nog niet gestreden. Vroeger betekende sparen het vergaren van kapitaal, maar die noemer is vandaag de dag niet meer van toepassing. Het geld lijkt vleugels te hebben gekregen.

‘Op basis van de gewijzigde aanpak bieden wij een strook gemeentegrond van 9 vierkante meter te huur aan voor een bedrag van 51,48 euro per jaar. En te koop voor een bedrag van 1.287 euro, voor rekening van de koper en exclusief de verschuldigde overdrachts- of omzetbelasting.’

Laat me het hebben over de huur. Dan hoeft u de zeehond niet zelf in de gaten te houden, maar laat u er twee keer per jaar een grasmaaier overheen rijden. Het kenmerk van deze grasmaaier is dat er geen opvangbak aanwezig is waarin het gras gedeponeerd kan worden. Het wordt dus uiteindelijk hark, tenzij je besluit dat zegel anders te behouden. Daar bijvoorbeeld een spel starten: Hoe zit het met de ‘landroof?’ Jij verzorgt de tellers, plaatst de nodige scherpe messen en overtuigt twee buren om dit spel te spelen. Ze zullen nooit eigenaar worden van dat land, maar ze hebben voor het spel betaald en ieder heeft vijf (5) euro in de pot gestopt. Ondertussen zorg jij voor zowel een drankje als een drankje.

Het overkomt de inwoners van Kanaaldijk. In 40 jaar tijd werd hier weinig aandacht aan besteed totdat die ambtenaar dat moment van duidelijkheid had. Dit zijn geschubde driehoeken, latten van twee bij twee meter of planken van 9 vierkante meter. Iets waar je op geen ander moment aan had gedacht, maar nu, met een brief van de gemeente Alkmaar in zicht, begin je je zorgen te maken. Dat het geld kost staat buiten kijf, dat het verhuurd kan worden lijkt erg op leasen of dat je in die ongelijkmatige driehoek een tuin gaat aanleggen, die mogelijkheid is ook vrij zeldzaam, dus laten we eens een tasje in een biologische kopen. weer een supermarkt, die gratis zakjes uitdeelt met gewassen die interessant zijn voor insecten en eventueel bloemen. Want ook de bijen hebben het zwaar deze dagen. En laten we zeker niet vergeten de bloemen water te geven. Eens wat anders dan simpelweg achter de geraniums zitten, aangezien velen zo de dag moeten doorbrengen. Het is weer iets idioots!’

iWik