ZZ Leiden doet het inmiddels beter tegen Oostende, maar mist iemand die de wedstrijd kan openen

Voor aanvang van de wedstrijd maakte voorzitter Marcel Verburg bekend dat de succesvolle coach Doug Spradley een nieuw contract voor twee jaar had getekend. Dat was het beste nieuws van de dag. Spradley heeft van ZZ Leiden een echte vechtmachine gemaakt, die vorig seizoen de drie hoofdprijzen (beker, nationaal, BNXT) won.

Dit seizoen, toen de ploeg geplaagd werd door blessures, was de mentaliteit van die vechter lange tijd voldoende om opnieuw goede resultaten te boeken. ZZ mist echter individueel en vooral atletisch vermogen. Er is niemand die het zo ‘gemakkelijk’ kan maken als de zaken dreigen te stagneren. Nu neemt hij wraak op sterke tegenstanders.

Leiden kende uiteindelijk een goede start en eindigde op 8-7. Oostende reageerde echter met een 8-0 punt, waardoor ZZ opnieuw op jacht moest. Dat was moeilijk. Verdedigend was de plaatselijke club niet succesvol, want ook zij kregen de ene persoonlijke fout na de andere. Oostende stond in het eerste kwart al dertien keer aan de vrije worplijn.

Het tweede kwart was vanuit Leiden veel beter, maar elke keer als de Belgische voorsprong kleiner werd, deed Oostende iets goeds. Maar voor het eerst in drie wedstrijden was het midden in de wedstrijd niet wanhopig: 38-48 na een fraaie triple van Tajion Jones op de ‘buzzer’.

Leiden halveerde de achterstand in het derde kwart al snel, na nog eens drie van een opgeleefde Jones, maar het individuele talent van Oostende, zoals Khalil-Ullah Ahmad, Damien Jefferson en Pierre-Antoine Gillet, bleek lastig te stoppen. Deze spelers hebben er geen moeite mee om twee, drie of vier doelpunten op rij te maken, terwijl de Leidse spelers dat vertrouwen in zichzelf niet hebben en over het algemeen ook niet over het vermogen beschikken. Bovendien maakte ZZ enkele fouten, waardoor het verschil na drie kwartalen weer groter werd.