Dick Lukkien, coach FC Groningen: ‘Euroborg altijd vroeg uitverkocht is een groot compliment voor deze groep’

Donderdag 25 april, 18.30 uur

Sport

GRONINGEN – Cambuur is afgelopen zaterdagavond vernederd in een uitverkochte Euroborg. Coach Dick Lukkien is druk bezig de nachtmerrie van vorig seizoen te verdrijven en plaats te maken voor nieuwe dromen. Het is de missie van de coach die is uitgegroeid tot een eindstrijd om een ​​plek in de Eredivisie. Lange tijd leek het erop dat de nachtmerrie dit jaar zou voortduren. Ondertussen durven de fans weer hardop te dromen, zelfs het kampioenschap is nog steeds mogelijk en de fans hebben er iets voor terug gekregen dat bijna belangrijker is dan de punten: trots.

Een Veendammer die het puin van FC Groningen moet opruimen. Is het niet alsof een Ajax-coach Feyenoord moet redden? De rivaliteit tussen BV Veendam, die door faillissement in 2013 ophield te bestaan, en haar oudere broer uit Groningen is altijd groot geweest. “Dat klopt, mijn vader is met die rivaliteit opgegroeid, maar voor mij was het veel minder. Ik kom uit de tijd dat FC Groningen hun legendarische Europa Cup-wedstrijden speelde. Ik ben een voetbalfan, hoe kan ik niet van FC Groningen houden? En die liefde is alleen maar gegroeid. Uiteraard zal Veendam altijd in mijn hart blijven. Het is echt jammer dat deze club niet meer bestaat en naar mijn mening had deze gered kunnen worden. Maar Groningen neemt steeds meer een plekje in mijn hart in. Zeker toen ik daar ging werken en de club van binnenuit begon te ervaren. Dan heb je geen andere keus dan supporter te worden.”

Kevin van Veen en kritiek

Lukkien voert een verwoede strijd om de club terug te brengen naar de Eredivisie. “Want laten we duidelijk zijn: dat is de enige plek waar deze club thuishoort.” De start was vals. FC Groningen leed de ene nederlaag na de andere, kreeg de ene klap na de andere te verwerken en viel zelfs op het rechterrijtje. De duurste aanwinst, Kevin van Veen, werd na een aantal wedstrijden op de bank gezet door Lukkien en de coach kreeg daar kritiek op.

Volgens Lukkien is een van de redenen voor de dramatische start dat spelers tijd nodig hebben om vertrouwd te raken met zijn speelstijl. “Ik had een bepaalde manier van spelen in gedachten. Ik heb geprobeerd Van Veen erbij te betrekken en hem ook veel tijd te geven. Ik had ook niet verwacht dat hij zoveel zou rennen als bijvoorbeeld Postema, Van Bergen, Schreuders en Valente. Maar om allerlei redenen kon hij het niet doen.”

Lukkien lijkt ontspannen en bereid om over alles te praten. Een half uur voor de afgesproken tijd is de coach er al en verveelt zich geen moment, want in een echt oud voetbalcafé aan het Hoornse Meer blijkt de ober een oud-scheidsrechter te zijn. “Hij floot regelmatig naar mij. Hij was niet de man van de kaarten, maar hij was de man die niet klaagde en vooruit ging.” Een man die begreep wat er met voetballers gebeurt, aldus de oud-trainer van Emmen. Is dat ook de grote kracht van de coach in deze spannende tijden? “Ik ga mezelf niet veroordelen, laat anderen het doen.”

Lukkien is zo’n aardige buurvrouw. Goed bereikbaar en spreekt de taal van de mensen. Kwaliteiten die hem enorm populair maken onder de media en volgers. Zelfs aanvankelijk kritische supporters geloven Dick nu. En het allerbelangrijkste: zijn spelers rennen met hem weg. De druk neemt nu toe. Elke wedstrijd is een finale, het cliché dat voor dit soort situaties wordt verzonnen. Meer dan ooit is de rol en band tussen coach en spelers belangrijk. Misschien wel cruciaal. Gezien al het plezier tijdens de wedstrijden en de ervaring tijdens de trainingen hoeft Lukkien het niet zelf te beoordelen, maar de spelers doen het voor hem. Ze gaan niet alleen door het vuur voor elkaar, maar ook voor hun coach.

Bescheiden, maar ook trots

“Ik denk dat ik kan zeggen dat ik vrij bescheiden ben. Maar als ik de ploeg zie voetballen en vooral de instelling waarmee ze dat doen, voel ik me best trots. Met zoveel intensiteit en passie. Ze vechten voor elke meter, maar ook voor elkaar. Dat is een hele belangrijke voorwaarde om wedstrijden te winnen. Nee, we spelen zeker niet altijd goed. De eerste helft was niet goed tegen VVV. De tweede helft was veel beter en we voegden weer de drie punten toe, terwijl VVV zeven wedstrijden had gespeeld zonder te verliezen op eigen veld. En als ik al die blije gezichten zie. Dus ik geniet. En tegen Cambuur zijn we opnieuw meester geworden van onze eigen Euroborg.”

De trots is van het gezicht af te lezen. Het is echt. Hier is een coach die een moeilijke start kende, maar kalm bleef. Hij maakte een plan met zijn staf en betrok de kinderen erbij. Hier is een coach die het vertrouwen van zijn team heeft verdiend. Die erin slaagden de neerwaartse spiraal te keren. Een man die maar één ding wil en dat is de club terugbrengen waar ze thuishoort: de Eredivisie. Dat kan nog steeds, en die kansen zijn na afgelopen weekend alleen maar groter geworden.

Maar dan is er de druk, de onvermijdelijke druk. Iedereen praat erover. Zullen de jongeren niet bezwijken? Lukkien is hier nuchter over. Maar terwijl veel coaches zeggen dat deze druk gewoon bij het profvoetbal hoort, denkt Lukkien er iets dieper over na. “Voetbal wordt vooral in het hoofd beslist. Het is een heel mentaal spel. Het verschil in spelbeeld verandert vaak sterk na een achterstand. De angst om achter te blijven is verdwenen en je kunt vrijuit voetballen. Dit laat zien hoe groot de mentale invloed is. Ik probeer de spelers een goed gevoel te geven en besteed ook veel aandacht aan een speler die geslaagd is. Omdat ik weet dat dit iemand raakt. Maar ik wil het daar wel houden. En ook de spelers op de bank zijn heel belangrijk. We doen het allemaal samen. Dat is niet alleen een gemakkelijke zin, dat is praktisch. Je zag het ook tegen Cambuur. Er komt een rode kaart, je moet anticiperen en de wissels zijn er. De wedstrijden die we niet goed of niet zo goed spelen, komen niet doordat de druk toeneemt. “Tegenstanders passen zich steeds meer aan ons aan.”

Ervaren jongens zijn belangrijk.

Jongeren worden vaak geprezen en terecht. Hoe mooi is het dat een groot deel van het team bestaat uit eigen opgeleide spelers. “Maar laten we de rol van de weinige ervaren mannen niet vergeten”, benadrukt Lukkien. “Bacuna, Rente, Peersman en Jurjus spelen een hele belangrijke rol. Deze kinderen bieden een omgeving waarin jongeren kunnen presteren. Ze vullen elkaar aan”.

Iemand die veel kritiek krijgt is de Noorse linksback Määttä. Lukkien voelt echter de behoefte om zijn leerling te verdedigen. “Hij is niet gewend om in dit systeem te spelen. Hij speelde in Noorwegen als vleugelverdediger in een verdediging van vijf man. Hij is er ongelooflijk goed in. Hij heeft de pech dat wij in een ander systeem spelen. Het valt niet te ontkennen dat hij over veel kwaliteiten beschikt en zijn inzet en motivatie, ondanks zijn tegenslagen, lijken mij bewonderenswaardig. En bovendien, en dat vind ik ook belangrijk, is hij een hele aardige jongen.”

Hoe slaagde de trainer erin de neerwaartse spiraal te keren? “Ik wilde van het verleden afkomen op een manier die aansluit bij de wensen van het publiek. Waar volgers zich mee kunnen identificeren. En uiteraard moest het aansluiten bij de kwaliteiten van de spelers. De huidige manier van spelen is geïmplementeerd. Tegenstanders doen hun uiterste best om onze wil op te leggen. Dat is vallen en opstaan, met als resultaat dat we strijden voor promotie. Ze vechten met alles wat ze hebben voor FC Groningen! De honger om wedstrijden te winnen is ons grootste wapen in de strijd tegen druk. We zijn een van de sterkste teams in KKD en we kunnen iedereen verslaan. Het publiek steunt ons massaal en tegen Cambuur was het wederom een ​​geweldig feest in een bomvolle Euroborg. De thuiswedstrijd tegen Roda JC is al weken uitverkocht. “Dat is het grootste compliment voor deze groep.”