Enorme betonnen muren in de Egyptische woestijn om de gevreesde uittocht uit Gaza te stoppen

Deze week zijn rondom het terrein, dat twintig vierkante kilometer beslaat, betonnen muren van zes tot zeven meter hoog opgetrokken. De angst aan de Egyptische kant voor een Palestijnse stormloop op de grens groeit, nu Israël dreigt een militaire operatie te starten in de grensstad Rafah.

De bufferzone in de Sinaï-woestijn is volgens bronnen De Wall Street Journal bedoeld voor maximaal honderdduizend personen. Dit is een relatief klein aantal van het totale aantal Palestijnen rond Rafah (ongeveer 1,3 miljoen). Het gaat duidelijk om een ​​noodmaatregel: de Egyptische president Abdel Fattah al-Sisi wil eigenlijk geen vluchtelingen opnemen, omdat zijn land hierdoor medeplichtig zou worden aan etnische zuiveringen. Er zal waarschijnlijk geen weg meer terug zijn. De honderdduizenden Palestijnen die tijdens de oorlogen van 1948 en 1967 onder dwang door Israël werden verdreven, kregen nooit de kans om terug te keren.

Video’s verkregen door de lokale mensenrechtenorganisatie Sinai Foundation for Human Rights laten zien hoe de betonblokken met kranen worden geplaatst. Satellietbeelden laten zien hoe het terrein wordt voorbereid. Er zouden ook tenten afgeleverd zijn. Eerder stuurde het Egyptische leger veertig tanks naar de grens.

‘Evacuatie plan’

De vraag blijft of er een uittocht zal plaatsvinden. De Israëlische regering van premier Benjamin Netanyahu zegt dat ze werkt aan een “evacuatieplan” voor mensen die vastzitten rond Rafah, maar het is onduidelijk wat dat plan inhoudt. VN-hoofd humanitaire hulp Martin Griffiths zei donderdag dat het een ‘illusie’ is om te denken dat mensen in andere delen van Gaza veilig zijn.

De humanitaire nood wordt elke dag ernstiger. “Sommige mensen zijn al aan de grens met Egypte”, zegt Hamouda (32). De Wall Street Journal. “Als de bombardementen heviger worden, zullen deze rechtstreeks naar de Sinaï gaan. Het is de meest vreselijke beslissing die je je kunt voorstellen.

Ook in Caïro ligt de kwestie uiterst delicaat, zoals blijkt uit de communicatiestrategie van de afgelopen dagen. Terwijl anonieme overheidsbronnen het nieuws over de bouw van een bufferzone aan persbureaus bevestigden, blijft het officiële standpunt van de regering-Sisi dat er geen enkele voorbereiding is. Ook de plaatselijke gouverneur ontkent dit. “Het huisvesten van onze Palestijnse broeders zou de genadeslag kunnen zijn voor de Palestijnse kwestie”, zei Sisi vorig jaar tijdens een toespraak. Hij wil niet de geschiedenis ingaan als de man die dat mogelijk heeft gemaakt. Koning Abdullah II van Jordanië heeft de verdrijving van Gazanen een “rode lijn” genoemd die niet mag worden overschreden.

Angst voor de terugkeer van Hamas

Om duidelijk te maken dat het Caïro menens is, dreigden overheidsbronnen – wederom achter de schermen – het decennia oude vredesverdrag met Israël indien nodig te beëindigen. Eigenlijk was dat blanco, want Sisi heeft niets te winnen bij een conflict met het militair machtige buurland. Zijn regering heeft de dreiging nu ingetrokken.

Een tweede gevoeligheid heeft te maken met de veiligheid van de staat. Hamas, dat de Gazastrook controleert, komt uit de Moslimbroederschap, ooit gesticht in Egypte. Onder leiding van Sisi zijn leden van de beweging massaal aan de kaak gesteld, vervolgd en gevangengezet. Hij wil koste wat het kost voorkomen dat zijn land wordt geïnfiltreerd door Hamas-strijders. Het is niet voor niets dat Israël en Egypte sinds 2007 samenwerken om de totale blokkade van Gaza in stand te houden.

Het kabinet van Netanyahu ontkent consequent dat grootschalige etnische zuiveringen een optie zijn voor Israël. Toch merken critici dit op. Aan het begin van de Gaza-oorlog identificeerde een uitgelekt rapport van een klein Israëlisch ministerie de ‘evacuatie’ van alle inwoners van Gaza naar de Sinaï-woestijn als de beste optie. Dan zouden ze zich in Canada of Europa moeten vestigen. Netanyahu deed het af als een “ontwerpplan” van hypothetische aard.

Als de Palestijnen de grens met Egypte bestormen, zou opportunisme een rol kunnen spelen. De regering van Sisi kampt met hyperinflatie en een acuut tekort aan vreemde valuta (dollars) en kan alle hulp van buitenaf gebruiken. Volgens aanhoudende geruchten heeft de Amerikaanse regering een grote zak geld klaarstaan ​​voor het geval Egypte helpt bij het opvangen van de Palestijnen.