VUB-UZ Brussel: “Het is moeilijk om hem te lokaliseren, we kennen geen publicatie van een professor betrokken bij wetenschappelijk onderzoek over spermadonoren”

LETTERLIJK UIT HET PERSBERICHT

De aangehaalde feiten lijken te dateren uit het begin van de jaren zeventig. De reproductieve geneeskunde stond toen nog in de kinderschoenen. Noch de VUB, noch het UZ Brussel zijn momenteel op de hoogte van de publicaties van Prof. Schoysmans in het kader van wetenschappelijk onderzoek naar spermadonoren. En dat verklaart waarom dit moeilijk te vinden is.

In die tijd werd sperma aanvankelijk alleen gebruikt voor vruchtbaarheidsbehandelingen. En aangezien het in deze zaak om een ​​donatie over een periode van 5 jaar gaat, wordt vermoed dat het om donaties gaat die voortkomen uit klinische tests voor de detectie van antistoffen tegen sperma in het bloed. Bij deze tests bleven donoren soms jarenlang sperma doneren nadat ze het quotum hadden bereikt voor het aantal kinderen dat ze konden verwekken.

VUB-UZ Brussel hanteert strikte procedures voor donoren en communiceert duidelijk de redenen. Voor elke donatie wordt een contract afgesloten met de spermadonor. Voor het gebruik van sperma in het kader van wetenschappelijk onderzoek is specifieke geïnformeerde toestemming vereist.