Zes culturele instellingen willen samen verhuizen naar een voormalige tabaksfabriek in Groningen. “Dan kunnen wij iets unieks bieden”

Een tentoonstelling van de beste fotografen uit Noord-Nederland, een poëzieworkshop voor scholieren en studenten die bij GRID aan nieuwe druktechnieken werken en tegelijkertijd vertelt een schrijver in een cultureel café over zijn nieuwste boek. En dat allemaal onder één dak, waar kunstenaars ook aan nieuwe werken werken en anderen naar de kunstuitleen gaan. Het is de ultieme droom van zes Groningse culturele instellingen.

Kunstpunt Groningen, Noorderlicht, Grafisch Museum GRID, Noordwoord, Het Resort en Poëziepaleis zien de voormalige tabaksfabriek BAT Niemeyer als een gouden kans om samen te werken, kosten te verlagen en meer mensen te bereiken.

“Het is daar de perfecte plek voor”, zegt GRID-bestuurslid Henk Hofstra. “Het ligt vlakbij het stadscentrum en er komen allerlei nieuwe dingen bij. We hebben al gesprekken gehad met de ontwikkelaar MWPO en ook met de gemeente. “Zij zijn opgewonden.”

Het pand is nog steeds eigendom van BAT.

Er is een grote ‘maar’. De tabaksfabriek is nog steeds eigendom van British American Tobacco. De projectontwikkelaar MWPO wil het pand overnemen, maar de gemeente Groningen heeft het voorrecht. De gemeente wil hier alleen van af als het MWPO-plan voldoet aan de eisen van de gemeente. Tot op heden is de aankoop nog niet afgerond.

Hofstra hoopt dat alles goed afloopt. Dit is van groot belang voor de zes culturele instellingen, zegt hij. “Vroeg of laat krijgen we allemaal te maken met huisvestingsproblemen”, legt Hofstra uit. GRID heeft dat probleem al. Het grafisch museum zat jarenlang aan de Sint Jansstraat in Groningen, maar heeft geen vaste locatie meer.

Win overwinning

De zes partijen denken dat ze de kosten kunnen verlagen als ze samen in hetzelfde gebouw zitten. “Nu zijn er zes mensen nodig om ‘s nachts de deur dicht te doen en dan is er nog maar één over”, geeft Hofstra als voorbeeld. “Er zijn nog veel meer van dat soort dingen. Maar we willen meer dan alleen gedeelde vierkante meters. Wij willen ook inhoudelijk samenwerken. “Zo kunnen we iets nieuws en unieks bieden aan de cultuur van Groningen en de buurt.”

“Het is een win-winsituatie”, zegt Hofstra vol overtuiging. “We trekken publiek en dat schept verwachting. Samen zal het ook gemakkelijker zijn om toegang te krijgen tot fondsen.”

Afzonderlijk bedienen de zes instellingen jaarlijks tussen de 60.000 en 80.000 mensen, zegt hij. “Wij geloven dat als we samen in Niemeyer zijn, het mogelijk is om 100.000 bezoekers per jaar te ontvangen.”

Groninger Museum of zes instellingen

Voor de gemeente Groningen en daarmee voor de ontwikkelaar MWPO is het van belang dat er in de voormalige tabaksfabriek een culturele instelling komt. Eerder dit jaar sprak ook het Groninger Museum de wens uit om in de fabriek een publiek toegankelijk kunstdepot te hebben. Momenteel is het magazijn van het museum niet toegankelijk voor het publiek.

Op dit moment lijkt het niet waarschijnlijk dat zowel het Groninger Museum als de zes gezamenlijke culturele instellingen naar de Niemeyerfabriek verhuizen. Hofstra heeft dat ook niet. “Ik begrijp van MWPO dat het niet ‘en’ is, maar ‘of’.” Hij denkt echter dat de kansen voor hem en zijn collega’s enorm zijn. “Nu zijn we met zes instellingen en hebben we allemaal een bestaand budget en moeten we huur betalen. Er is dus geen nieuw geld nodig.” Dit is het geval bij het Groninger Museum.

Het is allesbehalve een race, maar de droom leeft. Door met zijn zessen op pad te gaan, hoopt Hofstra de gemeente een zetje in de goede richting te geven. “Het is allemaal best lastig, maar we willen het heel graag.”