Hartthijs de Vries mist de kopgroep in de Amstel Gold Race, maar kan trots zijn op zijn WorldTour-debuut. “Het is echt te gek”

Zaterdagmiddag, kort na tweeën. Hartthijs de Vries is net klaar met lunchen als hij aan tafel gaat in het restaurant en een koffie bestelt. Aan de vooravond van de Amstel Gold Race verblijft De Kollumer op een vakantiepark, net over de grens van Nederland en België.

Ideaal, denkt hij. Om zijn benen te sparen huurden De Vries en zijn kompanen een golfkarretje. Als u onnodig tussen uw huis en het hoofdgebouw loopt, kan dit uw kracht tijdens het hardlopen aantasten. “En dat kan net zo slecht voor je zijn.”

Op voorhand is al duidelijk dat de eerste WorldTour-klassieker voor hem en zijn ploeg, de Tour de Tietema-Unibet, een spektakel gaat worden. Geen team is zo populair als de formatie die twee jaar geleden werd opgericht vanuit het gelijknamige YouTube-kanaal. Koersdirecteur Leo van Vliet gaf daarom De Vries en consorten een wild card.

Ademhalingen

Tijdens de verkenningsrondes in het Limburgse heuvelland kregen ze vrijwel voortdurend aanmoediging van de fans. Dat zal in de racerij opnieuw het geval zijn. De herberg aan de voet van de Geulhemmerberg is voor de gelegenheid omgetoverd tot DTT-café. Fans kunnen de wedstrijd daar live volgen met een spandoek van een meter hoog, een LED-scherm en een DJ.

De Vries heeft er zin in, zegt hij. De Amstel Gold Race moet een prachtig volgend hoofdstuk worden in de wielercarrière van de renner die eerder reed voor de opleidingsploegen van Rabobank en SEG Racing. In dit opzicht was hij zelden voorspoedig. Begin 2018 moest hij vanwege een hartritmestoornis zijn nieuw getekende profcontract bij Roompot opzeggen, en vorig seizoen was de beste wielrenner van Fryslân maandenlang uitgeschakeld vanwege een ernstig trainingsongeluk in Spanje.

Eerbetoon

Deze tegenslagen hadden echter minder impact dan het verlies van Heit Thijs (56) vier jaar geleden. Als eerbetoon aan de man die naast vader ook vriend, vertrouweling, persoonlijke monteur en nog veel meer was, plaatste De Vries vorige week een bericht op Instagram. Twee vrijwel identieke vrolijke foto’s naast elkaar. Met links Thijs als etappewinnaar in de Ronde van Olympia en rechts Hartthijs als winnaar in de Turkse Ronde van Antalya. Het was zijn eerste profoverwinning, begin februari.

Af en toe bladert hij nog steeds door plakboeken met foto’s van zijn huis. “En als ik als hordeloper bij jou kom, dan is dat prachtig om te horen.” Tegelijkertijd blijft het verlies pijnlijk, vooral in de aanloop naar de Amstel Gold Race. “Omdat soe sa’n wykein fansels folle tegearre belibje wolle verlieten. Het is erg leuk, dit is het hele project met de Tour de Tietema.”

op de vlucht

21 uur later, hartje Maastricht. De pre-game prestaties van het team voor de dameswedstrijd zijn nog in volle gang als de bussen van het herenteam op de markt arriveren. De karakteristieke lichtblauwe caravan van TDT-Unibet staat er al. Mede-oprichter Josse Wester uit Drachten maakt af en toe een praatje met voorbijgangers, terwijl binnen de lopers de racetactiek bespreken.

Je moet proberen op de eerste vlucht te zitten, zegt De Vries. “Net als dat kloppen glijdt de libbest primitieve wieskynlik uit het oor en is trots op zichzelf.” Het nadeel is dat je in de eerste fase van de koers meteen veel energie verbruikt, die je later wellicht mist als de kopgroep zonder jou vertrekt. “Dat was mijn oor en de Brabantse Pijl. Nei oardel oere die ik schoonmaak.’

De Vries kent een goed seizoen: naast een ritzege in Turkije behaalde hij ook een indrukwekkende twaalfde plaats in de krachtige Grand Prix van Denain. Tijdens de eerste klassementsproef van de Settimana Internazionale moest Coppi e Bartali slechts vier coureurs voor zich dulden. Alleen de Volta NXT Classic (21e) eindigde onlangs bij een ongeval door mechanisch falen.

Beschermde status

Het is geen verrassing dat het een beschermde status heeft gekregen in de Amstel Gold Race. “Als hij zijn zenuwen onder controle kan houden, zal Hartthijs een hele goede race hebben”, denkt zijn ploegleider Rob Harmeling. “Maar we moeten niet te veel van hem verwachten. Dit wordt de eerste keer dat hij een koers van meer dan tweehonderd kilometer fietst.”

Sommige mensen vinden het leuker dan anderen, bedoelt Harmeling. “Onze renners lopen door een deur en voelen iets wat ze nog nooit eerder hebben gevoeld. Dat kan een compleet vacuüm zijn, maar ook een situatie waarin anderen die normaal sneller gaan, plotseling langzamer gaan rijden. “Het wordt een geweldige ontdekkingsreis.”

De Vries is een makelaar die volgens Harmeling perfect past bij TDT-Unibet. “Een gezelschap paradijsvogels. Hij en zijn teamgenoten hebben op een bepaald moment in hun carrière te maken gehad met downtime. Wij worden geprikkeld door de vraag hoe wij hen kunnen helpen de stap te zetten naar een uitstekend resultaat in een klassieker of misschien wel in de Tour de France.”

achtste Fries

In het geval van De Vries had Harmeling nooit gedacht dat hij als achtste Fries aan de start zou staan ​​van de Amstel Gold Race, na de val ruim een ​​jaar geleden waarbij hij een gebroken schouderblad, een gebroken sleutelbeen en acht gebroken ribben opliep en liep een gescheurde kruisband op. “Hartthijs heeft intensief getraind om terug te keren en heeft eindelijk een vlotte winter gehad.” Het karakter dat hiervoor nodig is, getuigt van een grote veerkracht. “Daarmee kun je al die vervelende dingen overwinnen.”

Zondagmiddag, kwart voor vijf. Na de laatste pass van de lopers nemen de fans de weg over in de bocht van de Tour de Tietema. Op het gigantische scherm is te zien hoe Thomas Pidcock slechts een paar kilometer verderop naar de overwinning racet. De Brit verslaat Marc Hirschi en Tiesj Benoot.

Jelle Johannink komt 3 minuten later als 55e over de finish en mag zich de beste TDT-Unibet-coureur noemen. De Vries eindigt op de 88e plaats. Eenmaal terug in het feestcafé laat hij zich door Harmeling omhelzen en feliciteren met het bereiken van de finish, waarna hij met jong en oud op de foto gaat. Anderen willen een handtekening.

“Het maakt niet uit hoe kapot ik ben”, zegt hij even later. “Ik heb in mei geprobeerd te springen, maar uiteindelijk reed ik in groepen zonder mijn licht.” Een ramp werd het niet, want de ploeg was voorin vertegenwoordigd met de Brit Zeb Kyffin. “Mar is hier echt boos over.”

proberen te verbinden

Wetende dat hij later in de race waarschijnlijk voor zijn inspanningen zou moeten boeten, werkte De Vries voor zijn teamgenoten. “Ik heb de pistes al lang verkend, maar in Kruisberg moest ik op enkele kilometers van de finish de favorieten ontmoeten.”

Hoewel hij er meer van had verwacht, kan De Vries zich een prachtige dag herinneren, denkt hij. “Net zoals normale mensen mijn naam niet hoeven te zeggen.” In de laatste passage aan de voet van de Geulhemmerberg leek het alsof ik tussen twee geluidsmuren reed. “Het is echt gek.”

Het zijn onvergetelijke ervaringen die je zullen helpen bij toekomstige wedstrijden. ‘Als je meedoet aan de race, weet ik het. Wat een onzin, denk ik, te verstandig. Maar ik heb ook twijfels over zijn tochtfans. “Hij vormt altijd mijn gedachten.”