Verwarring van de spelregels doet FC Groningen geen goed

Dinsdag 9 april, 18.30 uur

Sport

Superlatieven schieten te kort om het spel van FC Groningen deze weken te omschrijven. Het omvat alles, van universiteitsvoetbal tot topvorm. Het is voor de media lastig om de juiste woorden te vinden om het spel van FC Groningen te verklaren. Natuurlijk worden mensen helemaal gek. De talrijke overwinningen lijken de belangrijkste indicator en hebben een verblindend effect.

Laat één ding duidelijk zijn. Lukkien heeft van een verliezend team zonder zelfvertrouwen en veel jonge spelers een winnend team gemaakt en dat is enorm indrukwekkend. Maar laten we even terugkijken naar de halve nederlaag tegen NAC. Samen met de wedstrijd tegen Emmen misschien wel de slechtste van het seizoen. Al bleef Emmen zo laag dat FC Drenthe versloeg. Deze wedstrijden zijn geen uitzondering. Daarvoor was het die tegen ADO, van een paar dagen ervoor, waarin FC een zeer waardige wedstrijd speelde. Ondanks de slechte prestatie van coach Fred Grim kregen de Drentse spelers drie uitstekende kansen. Eén of twee van hen hadden naar binnen kunnen of moeten gaan. Zou de game nog steeds zo goed zijn geweest? Over Fred Grim gesproken. Hij was vroeger een getalenteerde doelman, trainde bij Ajax en schopte het tot Jong Oranje. Bij RKC behaalde hij als coach enkele goede resultaten, waarna er blijkbaar iets misging en Fred te veel in zichzelf begon te geloven. Fred gebruikte een lange spits, omdat hij de eerste twintig minuten beslissend kon zijn. Er zijn twee mogelijkheden bij deze keuze. Of Fred heeft er helemaal niet over nagedacht, of te veel. Afgaande op zijn serieuze hoofd, verborgen onder een ondeugende pet, heb je de neiging te denken dat Fred heeft nagedacht en dat is waarschijnlijk een ernstiger scenario dan het eerste.

Terug naar FC Groningen. Af en toe, en zelfs niet regelmatig, zijn er dingen te zien die echt opvallen. Hij is echter vaak onrustig, te voorspelbaar en de ploeg is snel de bal kwijt. En dan de tegenstander met veel energie aanvallen en de bal terughalen. Dat werkt vaak en is een kwaliteit. Maar helder, flitsend voetbal is eerder uitzondering dan regel.

Volgens Lukkien is iedere tegenstander goed. Dit is misschien begrijpelijke taal vanuit het perspectief van een coach, maar de realiteit is dat bijna alle KKD-teams opvallen door hun onvermogen om de bal meer dan twee keer door te geven aan iemand die dezelfde kleur trui draagt. Het niveau van de KKD is doorgaans behoorlijk triest. Het is niet voor niets dat zoveel KKD-clubs in de vroege bekerrondes tegen goedbedoelende fans aanlopen. FC Groningen was het hier al lang mee eens, maar het ontging hen. Een enorme drive, een fit team, speelplezier en jongens die voor elkaar door het vuur gaan. In combinatie met flink wat individuele kwaliteiten levert dit Lukkien en zijn mannen veel punten en trotse groen-witte harten op. Daar is niets mis mee en de technische staf verdient daarvoor alle eer. Maar van een Mercedes kun je ook iets anders verwachten dan van een Suzuki. Als de jongeren de druk van de laatste wedstrijden kunnen weerstaan, is dat wellicht voldoende om de Eredivisie te bereiken. FC Groningen is een geweldige club. En na Ajax, Feyenoord en PSV de ploeg met de grootste fans en een immens territorium dat zich niet beperkt tot de provincie. Maar laat het verdienen van te veel punten er niet toe leiden dat de regels vervagen. Daarvoor is FC Groningen te groot.