Lezerscolumn: AI is niets nieuws

Annemiek Wassenburg

Vandaag, 12:00 uur

AI is niets nieuws. Neem het periodiek systeem der elementen als voorbeeld. Dit is een algoritme in diagramvorm dat je van boven naar beneden, van links naar rechts of diagonaal kunt lezen.

Het bevat de programmering van alle elementen van het universum, gegroepeerd op basis van hun eigenschappen. Een groot AI-softwareprogramma. En het mooiste is dat al die onderdelen ook zelf kunnen nadenken. Hoe weten ze anders hun vaste plek in het geheel? Mensen weten het niet eens. Maar de kwantummechanica spreekt van een heel slim AI-berekeningssysteem van zelfs de kleinste deeltjes. Dat zijn dus niet de atomen. Het zijn de deeltjes waaruit atomen zijn gemaakt: muonen, leptomen en vele andere.

Democritus, de intelligente

De Griekse wetenschapper Democritus van Abdera bedacht het concept van het atoom 2400 jaar geleden en dat was het begin van alle fysieke intelligentie. Hij zei het zo: als je ijzer keer op keer doormidden deelt, kom je bij de kleinste eenheid van ijzer: de atomen, het ondeelbare. Als je het verder verdeelt, wordt het ijzer vernietigd. Dat klopte. Want dat is waar de kwantummechanica begint.

Zo ontstaat een atoom

Veel later ontdekten natuurwetenschappers de constructie van het atoom. Het heeft een kern en een schil. De kern bestaat uit twee soorten deeltjes: een + en een neutrale elektrische lading. Proton en neutron. Het elektron draait eromheen in de geladen schil. De + en – zijn samen gelijk aan nul. En dat geldt ook voor de massa van het proton en het neutron. Zo’n atoom moet iets heel stabiels zijn. Ja en nee. Het is in de eerste plaats een binaire computertaal. +1-1=0

Het eenvoudigste element is waterstof. Eén van de drie deeltjes. Maar er zijn er ook die elk 92 deeltjes of meer hebben. Ze hebben ook meerdere schillen, anders zouden ze niet al die elektronen kunnen verliezen. Hoe meer deeltjes, hoe gemakkelijker zo’n atoom uiteenvalt. Dat heet radioactief.

Als de buitenlaag nog niet volledig gevuld is, kunnen elementen ook met andere elementen gecombineerd worden. Hierdoor krijg je verbindingen of moleculen, zoals roest, CO2, water en zout. Goud kan zo’n verbinding niet tot stand brengen; Het is een edelmetaal. Dat omhulsel is al vol.

Positionering in het periodiek systeem der elementen.

Het lichtste en meest voorkomende element, waterstof, bevindt zich linksboven in het systeem. Hoe verder je naar rechts en naar beneden gaat, hoe zwaarder de items zullen zijn en hoe zeldzamer ze zullen zijn. Lithium ligt vrij dicht bij waterstof. Er is dus voldoende voorraad. De positie van goud, uranium en neodymium in het systeem laat zien dat ze veel zeldzamer en ingewikkelder zijn. En de recycling ervan werkt alleen in de sterren. We kunnen ze hoogstens transformeren, onder water of ondergronds zetten, zodat we ze niet meer zien. En de omzetting kost evenveel energie als het oplevert. Verloren moeite.

De meesterbouwers van de elementen.

Alle elementen behalve waterstof zijn ontstaan ​​door kernfusie in sterren. Hoe groter en zwaarder de ster, hoe zwaarder de elementen die hij kan creëren. Kernfusie vergt veel energie, maar de krachten helpen. In dit geval: middelpuntzoekende kracht (of aantrekking) en middelpuntvliedende kracht (uitzetting). Kernfusie genereert warmte en de warmte wil uitzetten terwijl de massa van de ster deze comprimeert. Wat goed, die krachtenbalans. Fusie produceert ontelbare hoeveelheden energie zonder veel materie te verliezen. Daarom bestaat onze zon al 5 miljard jaar.

Er moet een systeem zijn. Dat wisten ze 2400 jaar geleden al. Als we denken dat AI het toppunt van intelligentie is, moeten we nog eens goed nadenken.

Opmerkingen