De voormalige hoofdredacteur van L’Express blijkt een top-KGB-spion te zijn

De hoofdredacteur van het Franse tijdschrift L’Express, Philippe Grumbach, lijkt al jaren op de loonlijst te staan ​​van de KGB, de geheime dienst van de Sovjet-Unie. Het tijdschrift zelf onthult nu dat zijn naam voorkomt in een dossier dat naar het Westen is gesmokkeld. Hij wordt wel “een van de oudste en meest gewaardeerde agenten” genoemd.

Huidig ​​hoofdredacteur Étienne Girard, co-auteur van het artikel, vertelde aan de nieuwszender France Info dat hij verbaasd was. ‘Het eerste nummer van L’Express had de kop ‘Frankrijk kan de waarheid dienen’. Dat was wat het tijdschrift ging doen. Nu moeten we wat diepgravend onderzoek doen naar het verrassende feit dat een KGB-agent in staat was onze organisatie te runnen. tijdschrift voor zo lang.”

Grumbach was een invloedrijke journalist. Toen hij in 2003, op 79-jarige leeftijd, stierf, noemde zijn tijdschrift hem een ​​‘persaristocraat’, gevreesd en vereerd. Hij werd beschouwd als een vertrouweling van Franse presidenten als François Mitterrand en Valéry Giscard d’Estaing.

Grumbach lijkt dat vertrouwen te hebben misbruikt. Een historicus ontdekte in 2018 dat Grumbach zich verschuilde achter de codenaam “Brok” in het Mitrochin-archief. Die duizenden uiterst geheime briefjes kwamen in Groot-Brittannië terecht toen een KGB-archivaris aan het einde van de Koude Oorlog overliep. Hieruit blijkt dat Grumbach in 1946 werd gerekruteerd en dat de KGB hem als een van hun belangrijkste bezittingen in Frankrijk beschouwde.

Er zijn nauwelijks gegevens in de archieven over wat Grumbach precies voor de Russen deed. De enige missie die meer in detail wordt besproken, is de inmenging in de Franse verkiezingen van 1974. Brok werd vervolgens gestuurd om een ​​vals document door te geven aan de rivalen van Giscard d’Estaing. Een Amerikaanse campagnetip die werd opgevat als een kwestie die verdeeldheid zou zaaien, was bedoeld om de linkse Mitterrand in de kaart te spelen.

Volgens zijn dossier werkte Grumbach aanvankelijk mee uit ideologische redenen, maar al snel gingen de financiën een belangrijkere rol spelen: hij vulde het salaris van zijn journalist aan met geld uit Moskou om een ​​appartement in Parijs te kopen. In de jaren zeventig verdiende hij ruim 100.000 frank per jaar, vandaag ongeveer 80.000 euro. Hij ontving ook drie bonussen, met persoonlijke goedkeuring van KGB-chef Andropov.

De onthulling wordt in Frankrijk met verbazing ontvangen. Het was bekend dat Grumbach in zijn jeugd met het communisme had geflirt en voor linkse media had gewerkt, maar ideologisch stond hij bekend als centrumrechts. Zo eindigde zijn carrière bij Le Figaro.

Al tijdens zijn verblijf bij L’Express had het nieuwsmagazine, in het buitenland vergelijkbaar met Time of Der Spiegel, een centrumrechtse naamregel. Onder leiding van Grumbach publiceerde het tijdschrift zelfs een voorpublicatie De Goelag-archipel van de dissident Solzjenitsyn, over de Sovjetgevangeniskampen.

Zijn weduwe vertelt L’Express dat Grumbach op zijn oude dag zijn activiteiten aan haar had bekend. Het racisme dat hij als joodse vluchteling in de Tweede Wereldoorlog in Amerika zag, zou hem er aanvankelijk toe hebben aangezet om voor de KGB te gaan werken.

“Hij zei meteen dat hij snel wilde stoppen, maar dat dat niet mogelijk was”, vervolgt Nicole Grumbach. “Hij werd bedreigd en gevreesd voor zijn familie.”

Volgens L’Express was de Franse geheime dienst al in de jaren negentig op de hoogte gebracht, maar werd er geen actie ondernomen omdat de Sovjet-Unie was gevallen en Brok al in 1981 was ontslagen. De KGB zou hem naar verluidt abrupt hebben ontslagen nadat hij bij één evaluatie was gevonden. liegen en onbetrouwbaar” en het overdrijven van de waarde van zijn diensten.

L’Express vindt het jammer dat er nog veel onduidelijkheden zijn over het verhaal. Wat heeft Brok precies bereikt en hoe groot was zijn clandestiene invloed op de macht? Werd Grumbach gekweld door zijn rol of niet? Het tijdschrift concludeert dat “Grumbach-Brok stierf met zijn geheimen”, zoals het een spion betaamt.