Te veel gevraagd: flessenpost uit Alkmaar

Een goede buur is beter dan een verre vriend. Een gezegde dat in veel gevallen van toepassing is. Voor de stad Alkmaar geldt dit helaas niet. Want er zijn nogal wat problemen op verschillende vlakken. Over de kraampjes in Oudorp, de toegang tot het Boekelermeer vanuit Heiloo en niet in de laatste plaats het trucje dat de gemeente Castricum heeft bedacht. En het gaat om de statushouders die op het te slopen ‘resort’ aan de Picassolaan gaan verblijven. Al kun je nauwelijks van een verblijf spreken. Blijven is een beter woord en het feit dat ze onderdak genieten hoort daar bij.

Het lijkt erg op de Babylonische taalverwarring. E-mails blijken daarbij een rol te spelen en Castricum is naarstig op zoek naar een tijdelijk alternatief voor deze statushouders. Je lijkt veel sympathie te hebben voor deze mensen. Natuurlijk wordt er gretig gezocht naar alternatieven, maar momenteel is het een leegstaande school, een voormalige showroom en een leegstaand gedeelte van een jeugdzorginstelling. Het lijkt erg op hoe ze in een groot gezin een ander kind onder bed leggen. Het zogenaamde ‘verlaten kind’. En dat weerspiegelt eigenlijk een groot deel van het probleem. Het lijkt erop dat deze mensen totaal niet serieus worden genomen en als pionnen op verschillende schaakborden worden rondgeduwd. Waar de menselijke maat ver te zoeken is.

En dat in een land als Nederland. Waar men al druk bezig is met het vormen van een verantwoordelijk kabinet. En terwijl de klok tikt, proberen mensen er alles aan te doen om enige duidelijkheid te bereiken. En daar hoort ook een wachttijd bij, net als het feit dat de voormalige Belastingdienst ook al heel lang een hot topic is. Is er tegenwoordig sprake van een gebrek aan besluitvaardigheid? Moeten er weer tenten worden opgezet op Olympiapark? Zodat er geen ruimte meer is voor een circus dat zich er tijdelijk zou kunnen vestigen?

Is dit wat de overheid bedoelt met een vorm van volksvermaak? Burgers in beweging houden en de boel niet meer onder controle houden? De teugels loslaten en alles zijn gang laten gaan? Ik begin me een beetje te schamen dat ik Nederlander ben. Waar de mens als het ware naar een secundair niveau wordt verwezen. Waar mensen gaan rommelen en dan kijken waar het schip vastloopt. Regeren betekent vooruitkijken en terugkijken. Anticiperen kun je ook leren, daar heb je geen ‘personal coach’ voor nodig. Veroorzaken oogkleppen tunnelvisie? Of is het de angst om als docent weer naar huis te worden gestuurd? Waar een (zinloos) ontslagplan wacht. Werk samen, overleg met elkaar en sta niet langer stil bij al die schaduwen! Is het teveel gevraagd?

iWik