Wantrouwen jegens anti-Israëlische demonstranten onterecht: NRC

De kritiek van Frits Abrahams (de beer is los, 27/3) is vaker te horen; Er wordt (zeer) weinig aandacht besteed aan de acties van Hamas op 7 oktober. Ik vind het echter lastig om te protesteren met slogans als “Hamas is een vervelende organisatie, maar wij vinden ook dat de Palestijnen vrijheid moeten hebben, bij voorkeur van de rivier tot aan de zee.” Demonstranten zullen er ook op wijzen – niet ten onrechte – dat dit verhaal niet op 7 oktober begon.

Ik haat Hamas. Ze zijn net zo eng en fascistisch als Netanyahu en zijn clan. Maar het is een misvatting om (en terecht) te wijzen op het barbaarse karakter van Hamas en van daaruit te betogen dat de regering van Netanyahu de moreel superieure partij is. Als Hamas de luxe had gehad van de modernste wapens en ongebreidelde westerse steun, zou 7 oktober zeker anders zijn geweest. Ik stel me beelden voor van Gaza en het idee beangstigt mij. Maar hoewel we Hamas terecht veroordelen, hebben we het Israëlische geweld decennialang met een ruime boog om ons heen gelaten.

Daarom is het tijd om demonstranten tegen het Israëlische geweld met minder argwaan te bekijken. 7 oktober was een flagrante gruweldaad die alleen maar walging en walging verdient. Maar zolang het buitensporige Israëlische geweld voortduurt, zal de focus van de protesten in dit verband vooral op hun onderwerp liggen: Israëlisch geweld. Dit ontkent of bagatelliseert het geweld van Hamas op geen enkele manier. En als Lenny Kuhr voorstander is van de Israëlische reactie, dan is zijn platform wat mij betreft een legitiem doelwit van protest.

Erwin Veenstra

leiding

Delen





E-mail de redacteur