De vier films van de NRC Filmdag in Den Bosch

Nu is het een mooie traditie geworden. NRC Filmdag: vier films met presentaties, lunch en diner. Dit jaar gaan we in de Verkadefabriek in ‘s-Hertogenbosch op wereldfilmtournee langs Chinese misdaad, Pools drama, Iraanse maatschappijkritiek op zwarte humor en Amerikaanse humor. Drie films zijn previews, één film draait die week in de bioscoop. Ze worden gepresenteerd door Dana Linssen, Joyce Roodnat, André Waardenburg en Coen van Zwol.

1. Huurmoordenaar

De huurmoordenaar die we uit de film kennen is een mythe. De nieuwe film, smakelijk en erg vermakelijk, speelt met dat feit. huurmoordenaar door Richard Linklater (Voor zonsopgang, kindertijd). Gary Johnson, professor in de geeky filosofie, werkt parttime voor de politie van New Orleans en wordt onbewust een ‘lokmoordenaar’, die mensen aantrekt die iemand willen vermoorden. Hij blijkt onverwacht goed in dat werk en speelt met veel plezier een moordzuchtig personage. Maar dan probeert de mooie Madison hem in dienst te nemen…

2. Groene rand

Dit jaar was hij in Rotterdam de publiekslieveling op het IFFR: groene rand (originele titel in het Pools: Zielona granica) neemt de kijker mee naar horror op de moerassige grens tussen Wit-Rusland en Polen, waar vluchtelingen pionnen worden in de strijd tussen de Wit-Russische president Loekasjenko en de EU. Aan beide kanten worden mensen ontmenselijkt, opgejaagd als jachtdieren en keer op keer gedwongen onder of over het prikkeldraad dat Europa van Wit-Rusland scheidt. De voormalige Poolse minister van Justitie Zbigniew Ziobro vergeleek de film met nazi-propaganda waarin Polen ‘als bandieten en moordenaars’ werden afgeschilderd. Degenen die het zien, zijn geschokt door wat er vandaag de dag op Europese bodem gebeurt.

3. Aardeverzen

De directeur dreigt de ouders te vertellen: Aram stapte na schooltijd op de motor van een vriend. Sadat moet bewijzen dat het op die vage flitsfoto niet zij is die zonder hijab achter het stuur zit, maar haar langharige broer. In 2023 mocht de Iraanse regisseur Ali Asgari niet reizen en filmen Aarde verzen werd vertoond in Cannes. Begrijpelijk, want de negen dialogen schetsen op een duister komische manier een verwoestend beeld van een hypocriete theocratie: burgers door de ogen van heersers die intimideren, pesten en intimideren. Macht is er om misbruikt te worden, van boven tot onder.

4. Alleen de rivier stroomt

Een vies en korrelig ogend misdaaddrama; het echte ‘Zwarte China’. Maar cynisme en pessimisme zijn toch wel verboden sinds president Xi Jinping in 2018 zijn wil aan de filmindustrie oplegde? Hij heeft het nog steeds Alleen de rivier stroomt de zegen van de Chinese censor, misschien omdat de tenor eerder psychologisch en filosofisch dan politiek is. Inspecteur Ma Zhe moet een moord oplossen; de dader verschijnt snel. Maar Zhe staat onder druk, twijfelt en verzinkt in paranoia. Alleen zijn dromen zijn helder. In China was dit een verrassingshit en op internet werd koortsachtig gespeculeerd over de ‘echte auteur’. Weten?

Delen





E-mail de redacteur