Hoogleraren schrijven boek over duurzame verpleegkunde: ‘Samen hebben we enorme kracht om een ​​verschil te maken’

Waarom moest dit boek uitgegeven worden?
Anne Brouwer: “We willen ook dat anderen de urgentie voelen en het bewustzijn vergroten. Het trok echt mijn aandacht toen ik op een conferentie een video zag over de enorme hoeveelheid ziekenhuisafval na een operatie. Wij werken samen om de natuur te vernietigen. Als verpleegkundigen werken we samen om mensen beter te maken, maar ondertussen wordt de aarde, onze leefomgeving, steeds zieker. De gezondheidszorg draagt ​​hieraan bij.”

Marlies Pepers: “Tegelijkertijd hopen we dat dit boek studenten, maar vooral verpleegkundigen, jong en oud, kan helpen zich te uiten of steun te vinden en zo tot elkaar te komen. In Nederland werken 300.000 mensen in de zorg- en verpleegsector. “Daar zit een enorme kracht in om een ​​verschil te maken.”

En: “Het is ook heel belangrijk om duidelijk te maken wat de gevolgen zijn van deze steeds zieker wordende leefomgeving. Dit zal ook leiden tot meer aandacht, zoals meer infectieziekten. En hoe zorg je tijdens een hittegolf voor iemand die op de vijfde verdieping woont? Intensive Care-afdelingen bevinden zich meestal op de begane grond of in de kelders van ziekenhuizen, zal dit ook mogelijk zijn als het waterpeil stijgt? “We zijn ook bezorgd dat mensen zich bewust zijn van de impact van klimaatverandering en de impact die deze op hen heeft.”

Hoe duurzaam is de gezondheidszorg nu?
Marlies Peppers: “Het is nog steeds niet duurzaam genoeg. De emissies van de zorg in Nederland zijn ongeveer gelijk aan die van de luchtvaartindustrie. Er valt nog veel winst te behalen. Er gebeuren al veel goede dingen, ook bij AGZ bijvoorbeeld, maar het is nog niet genoeg. We hopen hier ook een flyer mee te maken.”

Anne Brouwer: “Om een ​​concreet voorbeeld te geven: in de zorg is het op veel plekken gebruikelijk dat afval niet gescheiden wordt. Het is volkomen normaal om voortdurend nieuwe dingen te kopen. “Het kan zijn dat de gesteriliseerde schaar uit Taiwan moet komen, er wordt een stukje gaas mee afgeknipt en dan verdwijnt de schaar weer.”