Viorella (41) woont in een oranje huis. ‘Stel je voor dat de kinderen en ik in bed lagen en hij weer in een psychose was beland’

Eén van die vrouwen die in het Oranjehuis zit is Viorella Sambo (41). Hij woont in een van de huizen met zijn drie kinderen. Zijn huis voelt nu als ‘thuis’, legt hij uit. En dat ze zelf in de woonkamer slaapt, vindt ze niet erg. Hij gaf eerder een interview voor een podcast. Maar daarna bleef ze anoniem. “Ik ben verder gegaan, ik ben gegroeid en ik geloof niet langer dat het nodig is om mijn verhaal anoniem te houden”, zegt ze resoluut.

Ruim een ​​jaar geleden belandde Viorella in het Oranje Huis vanwege emotionele mishandeling thuis. Zij en haar ex-partner hadden vier jaar een relatie, maar hij leed aan waanvoorstellingen en psychose. “Hij kleineerde en vernederde mij. Maar de psychoses werden gevaarlijk en daarom zijn we gevlucht.”

Lees ook: Achter de deuren van het Oranje Huis, een plek voor als het niet meer veilig is om thuis te zijn. ‘Het is nog steeds een stereotype dat hier hetzelfde type vrouwen verblijft’

Viorella legt uit dat liefde een sterk mechanisme is. “Ik hield van hem en natuurlijk wil je dat alles goed gaat. Vervolgens bepalen gevoelens de beslissingen die u neemt. Het is als een verslaving.” Maar tijdens de coronacrisis ging hun relatie steeds bergafwaarts. “Ik leefde in angst, ik voelde me onzeker en onzeker. “Thuis hield ik me onopvallend, ook om mijn kinderen te beschermen.” Het idee om te vertrekken speelde al een tijdje door Viorella’s hoofd. Maar toen ze ontdekte dat haar ex-partner haar drie katten had gedood omdat ze dacht dat de dieren bezeten waren, wist ze dat ze moest vertrekken. “Stel je voor dat de kinderen en ik in bed lagen en hij weer in een psychose was beland. Wat gebeurde er toen?

Geen plan

“Als je denkt: ik ga weglopen, dan heb je geen plan”, legt Viorella uit. “Ik pakte wat spullen in en stapte in de auto met mijn jongste zoon, die toen nog een baby was.” De twee oudste kinderen van Viorella hebben een andere vader en het gezin zou daar een tijdje kunnen blijven. Maar via Veilig Thuis kwam het bij Oranje Huis terecht. “Ik wist totaal niet wat ik moest verwachten. We hebben met ons vieren twee tot drie weken in een crisisopvang doorgebracht. En samen met de medewerkers heb ik een plan gemaakt.”

Viorella en haar kinderen zijn nu klaar om naar hun eigen huis te verhuizen. Hoewel het Oranjehuis zich inspant om partners bij het proces te betrekken, hebben Viorella en haar ex geen contact meer. Maar hij weet wel waar Viorella momenteel woont. “Ik weet waartoe hij in staat is en hij heeft nog steeds die waanideeën. Daarom is het beter zo.”

Vrede

Viorella spreekt liefdevol over de band die hij heeft met zijn familie. Maar hoe reageerden zij op hun situatie? “Ze waren boos, teleurgesteld en verdrietig. En natuurlijk zagen ze wat hij mij aandeed. Ik leefde in constante stress, verdriet, angst en zij zagen het ook. Maar ik zat erin en ik had een ander beeld van mezelf. Je weet dat er iets mis is, maar je kijkt er anders naar. “Mijn familie was heel blij dat ik hier eindelijk terecht kon.”

Viorella komt niet uit Alkmaar, maar de stad heeft inmiddels een plekje in zijn hart. “Ik heb hier veel geleerd, ook over mezelf. In een jaar kun je veel leren. Je moet ook nadenken over je eigen rol. Om te voorkomen dat jij in dezelfde situatie terechtkomt.” En ook bij zijn oudste zoon zag hij het afgelopen jaar veel veranderingen. “Hij was altijd behoorlijk gesloten. En hier bloeide het.” Viorella lacht als hij zegt dat hij iedereen zou aanraden een verblijf in het Oranjehuis door te brengen. Dat klinkt natuurlijk een beetje gek, maar ze meent wat ze zegt. ‘Ren weg als je moet rennen. Hier voelde ik me veilig, er was rust, ik bloeide op en ontdekte mezelf opnieuw.” Hij wijst op het Oosterhoutpark dat vanuit zijn woonkamer te zien is. “Als ik daar loop, voel ik me weer levend.”

Ze beschrijft zichzelf nu als veel assertiever. “Vroeger was ik niet zo goed in het verdedigen van mezelf. Nu durf ik mezelf op een respectvolle manier te verdedigen. En ik ben echt trots. Ondanks dat het een moeilijke periode was, ben ik heel dankbaar dat ik hier mocht zijn.”

Lees ook: Achter de deuren van het Oranje Huis, een plek voor als het niet meer veilig is om thuis te zijn. ‘Het is nog steeds een stereotype dat hier hetzelfde type vrouwen verblijft’