close
close

Leidenaar voor de rechter wegens misbruik van zijn zes kinderen

(Foto: Sergei Tokmakov, Esq. https://Terms.Law via Pixabay)

Hebt u sommige van uw kinderen jarenlang mishandeld, of kregen ze soms gewoon een corrigerende klap? Mohammad I., 50, uit Leiden, denkt het laatste, maar zes van zijn toen dertien kinderen beweren dat het verder ging en dat ze regelmatig werden geslagen met sportschoenen, opladers en de stofzuigerslang.

Hij heeft een bijzondere familie, dat weet de verdachte heel goed. Hij heeft dertien kinderen in 2022, het jaar van de aanklacht, bij twee vrouwen. Nu zijn er nog twee kinderen. Zoveel mensen in een huis zijn stressvol en luidruchtig, geeft hij toe.

De oudste zijn inmiddels negentien en 21 jaar oud. Ze liepen onafhankelijk van elkaar weg van huis en dienden een klacht in. De oudste, een jonge vrouw, zegt ook seksueel misbruikt te zijn door haar vader. Hij ontkent het op alle mogelijke manieren en noemt het ‘totale waanzin’. De oudste zoon loopt van huis weg nadat zijn vader hem een ​​bloedneus heeft gegeven.

eigen huis
Ook de vader ontkent. “Hij is een kickbokser en groter dan ik. Waarom zou ik hem slaan? De zoon, die lijdt aan een lichte verstandelijke beperking, beweert dat hij sinds zijn vijfde jaar systematisch wordt geschopt en geslagen. De vader heeft een heel andere kijk op de uitspraken van zijn twee oudste zonen. “Nederlandse kinderen moeten tien jaar op een wachtlijst staan ​​om een ​​eigen woning te krijgen. “Jantje en Pietje moeten tot hun 35e thuis blijven wonen.”

Klagen
“Mijn kinderen gaan een klacht indienen bij Jeugdzorg. Ik zie ook dat bij vrienden van mij de kinderen ook klagen en dat ze dan een jaar later een eigen huis hebben. Als je tegen de politie zegt dat je een goed gezin hebt, krijg je geen huis, maar als je klaagt wel”, zegt ik.

Volgens I. heeft Jeugdzorg zijn kinderen tegen hem gekeerd. De aanklager noemt dit ‘een vreemde weergave van de feiten’. “Hij aanvaardt geen verantwoordelijkheid.”

Verdienmodel
Maar I. houdt vol: “Mijn gezin is een jackpot voor de Jeugdzorg, een verdienmodel.” Jeugdzorg heeft namens vijf nog minderjarige kinderen een klacht ingediend. Al deze kinderen praten over het slaan, schoppen en aan hun haren trekken door hun vader. Het begint allemaal als ze ongeveer vijf jaar oud zijn.

De oudste zoon moet de helft van zijn salaris aan zijn vader afstaan ​​zodra hij een baan heeft. De verdachte ontkent dit ook. Hij ontkent niet dat kinderen soms een klap op de kont krijgen als ze zich misdragen. De oudste zoon en een van de anderen werden betrapt op inbraak en hij strafte hen daar uiteraard voor.

Afghanistan
De rechtbank wil weten of dit normaal is in Afghanistan, waar ik vandaan kom. “Ja, natuurlijk”, zegt hij. Maar nu weet hij dat in Nederland de zaken anders zijn. De kinderen weten het ook. Hun vader heeft hen meerdere malen meegenomen op vakantie naar hun thuisland om te laten zien hoe goed ze het in Nederland hebben. Daar zou hij ook de kinderen hebben geslagen. De oudste zoon zegt: ‘Papa denkt dat hij alles kan in Afghanistan.’

Littekens
De oudste dochter vertelt in haar slachtofferverklaring wat het misbruik van haar vader haar heeft aangedaan. “Iemand die mij zekerheid had moeten geven, heeft mijn jeugd vernietigd. Ik was een meisje en ik kon niet ontsnappen aan de angst en het geweld. “Het heeft diepe littekens achtergelaten.”

De advocaat van de jonge vrouw omschrijft de verklaring van de vader dat het slachtoffer gemakkelijk haar eigen huis wil krijgen cynisch. “Hij ontsnapte, kwam terecht in een opvangcentrum met een geheim adres en had geen contact meer met familie en vrienden.”

Boos
“Het was een heel moeilijk moment en sindsdien heeft hij psychologische steun gekregen. “Dat is iets heel anders dan de opportunistische kijk op de situatie van de verdachte en dat doet haar veel pijn”, aldus de raadsman. De verdachte zegt dat zijn dochter boos op hem is omdat hij met zijn tweede vrouw trouwde. “Ze heeft er nog steeds woede over in haar hart. Ze schaamt zich ervoor. Ik heb haar altijd tegen alles beschermd. Als dat misbruik is, dan zij het zo.”

Bewijs
Hij ontkent het misbruik keer op keer. Met alles wat de rechtbank in het proces-verbaal leest, blijft het zeggen: “Het is niet waar, het is niet waar, het is niet waar.” De officier van justitie acht het bewijs echter ruim voldoende en eist tegen I. vijf jaar gevangenisstraf en een verbod op contact met de zes betrokken kinderen. I. moet na veroordeling onmiddellijk gevangen worden gezet.

grijs gebied
De advocaat van de verdachte, Lotte Versteegh, vindt dat er te weinig bewijs is. Sommige kinderen herriepen later hun verklaringen over het misbruik. “Een stofzuigerslang is misschien één keer gebruikt, maar het Openbaar Ministerie doet alsof het tien jaar geleden is.”

Ze betoogt: “Het Openbaar Ministerie heeft hem op een heel gemakkelijke manier kwijtgeraakt. De gehele periode vanaf 2010 is in rekening gebracht. Sommige kinderen waren nog niet eens geboren. En in 2021 was de klant een groot deel van het jaar in Afghanistan.”

Volgens Versteegh zit er een groot grijs gebied tussen mishandeling en een corrigerende tik op de vingers. “In Nederland zien we het onderwijs anders dan in Afghanistan, maar als in Nederland elke klap op de pols of schop op de kolf tot een rechtszaak zou leiden, zou het aantal zaken niet te overzien zijn.” Advocaat Versteegh vraagt ​​daarom vrijspraak.

Tegenstrijdigheden
Versteegh wijst op een verklaring van de huisarts van het gezin, die zei dat de kinderen er altijd goed verzorgd, goed gevoed en gezond uitzagen en dat hij bij de kinderen nooit striae of blauwe plekken had gezien. De advocaat vindt dat er te veel tegenstrijdigheden zitten in de verklaringen van alle kinderen, onder meer over de leeftijd waarop het misbruik zou zijn begonnen. Ook de school van de oudste zoon kwam niet op de hoogte van het misbruik.

Modieus
Verder merkt hij op dat er veel onjuistheden staan ​​in de verslagen van de verhoren van de kinderen en dat veel vragen over de vormen van misbruik helemaal niet aan de kinderen zijn gesteld. Bovendien lijken kinderen een zeer levendige fantasie te hebben: ze denken bijvoorbeeld aan een gebroken arm of dat hun vader miljonair is.

Volgens de advocaat heeft het misbruik van de oudste dochter niet plaatsgevonden. De uitspraken hierover van de vrouw zelf en haar broers en zussen spreken elkaar op veel punten tegen, en het is onmogelijk dat vader en dochter ooit alleen zijn geweest in zo’n groot gezin.

Over twee weken doet de rechtbank uitspraak.

Advertentie

Leidse Vereniging

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *