Ruby-huwelijk tussen Alkmaar en Bath: een liefdesverhaal van 40 jaar

Deze liefdevolle mijlpaal verdient bijzondere aandacht van het Alkmaar Uitwisselingscomité (AUC), dat de contacten onderhoudt met de zustersteden van Alkmaar. Het AUC sprak met het stel en hoorde hun bijzondere verhaal over hun ontmoeting, huwelijk en leven samen.

Ontmoeting tijdens de Falklandoorlog

Het begon allemaal in 1982. De Bath Sea Cadets waren op zoek naar een plek voor hun zomerkamp, ​​omdat alle marineschepen werden ingezet voor de Falklandoorlog. Bath, 37 jaar verbonden aan Alkmaar, vroeg om hulp. Stefan Klein, destijds secretaris van het Alkmaarse Zeekadettenkorps, regelde de huisvesting van de Engelse groep van 30 jongeren op het schip De Houtman in Alkmaar.

De tekst gaat verder onder de foto.

Cupido aanvallen

In augustus 1982 arriveerde het Sea Cadet Corps uit Bath in Vlissingen. Gerrit Cupido van het Zeekadettenkorps Alkmaar vergezelde hen naar Alkmaar. Frans Hof, toen 23 jaar oud, was een van de Alkmaarse begeleiders en Sheelagh O’Connor, toen 25 jaar oud, begeleidde de Engelse groep. De week stond bol van activiteiten zoals varen door de grachten van Alkmaar en een muzikaal optreden op de Stenen Brug. Tijdens een gezamenlijk diner gingen Frans en Sheelagh naar Kroky om chips te kopen voor 50 personen. Achteraf gezien was dat hun eerste ‘date’. Op de laatste dag moest het schip schoon worden opgeleverd en konden de Engelsen zich opfrissen bij de Alkmaarse begeleiders. Sheelagh werd toegewezen aan Frans en daar sloeg de vonk echt over.

Correspondentie en betrokkenheid

Na het kamp onderhielden Frans en Sheelagh intensief contact via brieven. Met Kerstmis maakten ze plannen om de vakantie samen in Bath door te brengen. In augustus 1983 keerde Sheelagh terug naar Alkmaar voor een zomerkamp. Ze verloofden zich op 26 december 1983 en trouwden op 4 augustus 1984 in de Weston All Saints Church in Bath. Hun huwelijksfeest vond plaats in de Tramways Club, vlakbij het huis van de familie Sheelagh.

Een nieuw leven in Alkmaar

Frans, elektrotechnisch ingenieur in de maritieme industrie, onderzocht de mogelijkheden om in Engeland te gaan werken, maar de economische situatie en de sluiting van Engelse mijnen maakten dit lastig. Het echtpaar besloot in Alkmaar te gaan wonen, waar Sheelagh dankzij haar financiële ervaring snel werk vond. Zeker na de geboorte van haar zoon Jeroen was het echter niet altijd gemakkelijk voor haar, omdat ze haar familie en vrienden in Engeland miste.

Vrijwilligerswerk

Dankzij zijn vrijwilligerswerk bij het Sea Cadet Corps verliep de integratie vrij snel. Sheelagh was 13 jaar penningmeester en Frans werd in 2020 geridderd voor zijn inzet. Ondanks de culturele verschillen tussen Bath en Alkmaar vonden ze een manier om het hoofd te bieden en zich aan te passen aan hun nieuwe leven.