Skatecultuur omarmd door de Olympische Spelen en weerspiegeld in de stad

De wereld van het vrijgevochten skateboarden stond op zijn kop vanaf de eerste geruchten dat het een Olympische sport zou worden. Sommigen vonden de opkomst groot omdat er meer geld zou komen voor skateboarden en dat zou ook zo zijn Er zijn meer mogelijkheden beschikbaar voor niet-traditionele skaters, zoals vrouwen en gekleurde mensen.

Voor anderen leek die Olympische status verschrikkelijk. Ze geloven niet dat schaatsen een sport is, maar eerder een levensstijl. En als Als skater maak je deel uit van een internationale gemeenschap, zo is het idee. Schaatsen voor je eigen land druist in tegen die mentaliteit. Bovendien zorgt de jurering op de Olympische Spelen voor een hiërarchie van trucs, terwijl schaatsers op straat vooral de trucs doen die zij interessant vinden. Het gaat over creativiteit.

‘“Iedereen ziet dat het skateboarden waar ze van houden er nog steeds is.”

Voor Sander Hölsgens is skateboarden een levensstijl. Hij heeft van zijn hobby zijn werk gemaakt en als antropoloog onderzoekt hij de skatecultuur vanuit de skategemeenschap. Hij constateert dat discussies over de Olympische Spelen na 2021 ophouden te bestaan.’Iedereen ziet dat het skateboarden waar ze van houden er nog steeds is. Als je gewoon op straat wilt schaatsen, dan kan dat. Het stoort je helemaal niet dat iemand naar de Olympische Spelen wil. Ik denk dat iedereen nu beseft dat ze naast elkaar kunnen bestaan. Toen verdween die spanning en dat is goed.”

Gezien als onruststokers

De verwachting dat de Olympische Spelen meer kansen zouden creëren voor niet-traditionele schaatsers zijn uitgekomen. “Nu kunnen ze ook een professionele carrière in het skateboarden hebben”, zegt Hölsgens. “Bovendien wordt skateboarden niet langer gedomineerd door de Verenigde Staten en Europa.”

Er is nog iets dat opvalt in Hölsgens: gemeenten staan ​​nu veel meer open voor samenwerkingen met skaters. “Vroeger werden ze vooral beschouwd als lui en onruststokers die uit het centrum moesten worden gezet.” Ze worden weggehouden van allerlei plaatsen met vijandige architectuur. Denk aan banken met veel armleuningen en hobbels op trapleuningen en stoepranden waardoor je er niet op kunt glijden.

Skaters bewijzen dat de openbare ruimte meer te bieden heeft dan winkelcentra, museumpleinen en ander betaald entertainment.

Veiliger plaatsen

Na de Olympische Spelen ontstond er meer discussie over hoe we de openbare ruimte willen gebruiken. Skaters bewijzen dat de openbare ruimte meer te bieden heeft dan winkelcentra, museumpleinen en ander betaald entertainment. Ze laten zien dat een stad ook op een andere manier georganiseerd en beleefd kan worden: creatiever, authentieker en eerlijker.

Met eerlijker bedoelen we dat er een veiliger ruimte zal zijn voor vrouwen, mensen met een migrantenachtergrond en queer mensen. HOhlsgen: “De schaatsers die de neiging hebben zich te organiseren en met de gemeenten te praten, zijn juist de schaatsers die zich bijvoorbeeld in bepaalde delen van een stad minder veilig voelen.”

Meer aandacht voor straatcultuur

Stedelijke vernieuwing wordt uitgevoerd volgens Hölsgens vaker omvatte het straatcultuur. Er wordt meer aandacht besteed aan ongeorganiseerde sporten zoals skateboarden, BMX en atletiek. Over de hele wereld ontstaan ​​steeds meer skatevriendelijke steden. Het Zweedse Malmö en het Franse Bordeaux zijn hiervan goede voorbeelden. Er is zorgvuldig nagedacht over het gebruik van de openbare ruimte. ‘Een skatevriendelijke stad is geen stad met 27 skateparken. Het is een stad waar het mogelijk is om om 11.00 uur een dansles te organiseren op een plein, om 13.00 uur te sporten en om 15.00 uur meerdere skaters komen.

Hölsgens is tevreden over het effect van de Olympische Spelen. ‘Het onderzoek dat ik al een tijdje doe naar de skateboardcultuur heeft meer legitimiteit gekregen. Het wordt serieuzer genomen. Skateboarden is een van de weinige vormen van creativiteit die niet in de openbare ruimte wordt georganiseerd. Het bepaalt allemaal wat je wel en niet mag doen in de openbare ruimte, en skaters maken daar doorheen.’

Tekst: Dagmar Aarts
Foto: Unsplash