Roland Smulders Column: Klaar Basis | Oisterwijknieuws

Columnist Roland Smulders laat u zijn Oisterwijk zien:

Tijdens mijn vakantie kwam ik een korte vragenlijst tegen van het gemeentehuis van mijn woonplaats Oisterwijk. Heb ik een paar minuten om te praten over de misdaad in mijn stad? Op de bijgevoegde foto herken ik de plaatselijke middelbare onderwijsinstelling en een van de kerken. Ik kan alleen maar raden naar welk idee de gemeente voor die foto heeft gekozen. Het is te hopen dat de fotodoos van Oisterwijk lukraak is doorzocht en dat er geen geloof achter zit dat onderwijs en religie altijd tot ellende leiden.

Uiteindelijk besloot ik de resultaten van het onderzoek niet te besmetten met mijn reflecties. Daar zit een stagiair of stagiair met de hete adem van de stagebegeleider in de nek. Het is dat, of een hoogwaardig onderzoeksbureau, en in dat geval zou je waarschijnlijk naar een andere foto kijken. Misschien een uitzicht met villa’s op een rij. Om te waarschuwen voor het gevaar van diefstal, bedoel ik. Een stage kan een toekomst maken of breken. Ik wil niet verantwoordelijk zijn als een bloem in de knop breekt.

Het onderzoek, voorzien van talrijke kruistabellen en de nodige conclusies, zal in concept worden voorgelegd aan de stagebegeleiders van de school en de gemeente. Deze zullen aandringen op het achterwege laten van ongewenste uitingen en vervolgens toestemming geven om de laatste lade naar de gemeenteraad te sturen. Wellicht komt er in het plaatselijke blad een interview met een foto van de stagiair of stagiair in kwestie. Hopelijk met een achtergrond zonder vermoedens.

Misschien kun je de persoon die het onderzoek doet een beetje helpen. Als er diepgaand onderzoek nodig is om een ​​fenomeen in beeld te brengen, zal het waarschijnlijk niet zo erg zijn. Over het algemeen kunnen de Oisterwijkers redelijk veilig over straat lopen, granaten ontploffen niet zo vaak bij de voordeur en kunnen lokale politici nog steeds hun representatieve functies vervullen. Als het anders is, laat het me weten.

Zelf heb ik mij ooit schuldig gemaakt aan het doen van onderzoek. Het is niet iets wereldschokkends, alleen maar om het innovatievermogen van een klein bedrijf te stimuleren, maar toch. In groepen kwamen we met vragen om werknemers en andere bedrijven in de sector lastig te vallen en toen we daarmee klaar waren, besloot het inmiddels veranderde management de zaken te laten zoals ze waren. De zaak bestaat nog steeds, dus misschien was het de beste beslissing. Soms, maar zeker niet altijd, levert onderzoek de beste resultaten op. Het is een wijze les voor wetenschappers die zojuist miljoenen hebben gekregen om voor God te spelen.

Het verspreiden van een vragenlijst is riskant. Letterlijk om problemen vragen, zou je kunnen zeggen. Voor je het weet wordt je mooie onderzoek gekaapt door figuren die de kans zien om hun visie op een gemeenschap met te veel buitenlandse invloeden duidelijk naar voren te brengen. Dan krijg je als onderzoeker onbedoeld kruistabellen die de gekste verbanden leggen. Dan moet je conclusies gaan trekken die je eetlust wegnemen. Dat de zaak alleen samen met andere bestuurders kan worden opgelost bijvoorbeeld, omdat de bestuurders die er nu zitten volgens veel respondenten alleen maar verkeerde beslissingen nemen.

Meer columns van Roland Smulders

Facebookpagina van Roland Smulders