Recensie van de film over L’amour et les forêts in theater De Witt Dordrecht

DORDRECHT – Wie kent ze niet, relaties die totaal uit balans zijn, die misschien altijd al ontspoord zijn of langzaam aan het ontsporen zijn? Een bezittelijke partner (meestal mannelijk) die alleen toestaat wat hij wil. Hierdoor zwemt de andere partner (meestal een vrouw) langzaam in een val waarbij de keel dichtgesnoerd wordt en er geen leefruimte ontstaat…

Film van de week. ‘Liefde en de bossen’ van Valérie Donzelli gaat over die relatie. Blanche (Virginie Efira), een wat eenzame lerares Frans, ontmoet tijdens een feestje Grégoire (Melvil Poupaud), een charmante bankier. Er ontstaat een fantastisch liefdesverhaal zoals we dat kennen uit de Franse filmtraditie. De oplettende toeschouwer merkt vanaf het begin de kleine onaangename gedragingen van Grégoire op, die Blanche over het hoofd ziet. Jaren gaan voorbij, er worden twee kinderen geboren. De kleinigheden zijn nu veranderd in een onthullende impuls van bezitterigheid en controle die Blanche geen eigen ruimte meer geeft. Natuurlijk gaat ze er toch naar op zoek, gaat weer lesgeven en krijgt van haar tweelingzus een auto zodat ze zich vrijer kan bewegen. Kennelijk gaat dat mis. Grégoire probeert op manipulatieve en knijpende wijze zijn vrouw de schuld te geven van deze misdaad.

De film is losjes gebaseerd op het gelijknamige boek van Éric Reinhardt, vertaald in het Nederlands. ‘Liefde en de bossen’.

Een van de sterke punten van de film is dat de twee hoofdpersonen meerdere facetten van zichzelf laten zien. Dat is uiteraard de verdienste van de regisseur, maar in dit geval vooral van de grote acteurs Vrirginie Efira en Melvil Poupaud. Blanche is noch zielig, noch passief, uiteindelijk wordt ze slachtoffer en heeft Grégoire iets kwetsbaars, uiteindelijk blijkt hij een gewelddadige narcist.
Geert ter Steeg citeerde in zijn pre-filmintroductie de regisseur treffend: “Hoe maak je de grens tussen charme en boosaardigheid zo dun dat deze uiteindelijk als een scheermes werkt?”

Huiselijk geweld
De afgelopen jaren is er in Frankrijk veel discussie geweest over huiselijk geweld. In 2021 werden in het land ruim 200.000 slachtoffers (voornamelijk vrouwen) van huiselijk geweld geregistreerd, waarvan ruim 100 met dodelijke afloop. We weten dat dit ook in Nederland gebeurt. Naar aanleiding van de film ben ik op zoek gegaan naar betrouwbare informatie en vond een factsheet van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Laten we eens naar de cijfers kijken: de afgelopen vijf jaar waren 76.000 vrouwen en 13.000 mannen het slachtoffer van structureel huiselijk geweld. Hetzelfde pamflet beschrijft intieme terreur als “een patroon van controle en dwang door de ene partner tegenover de andere. Het echtpaar kan geïsoleerd, vernederd en geïntimideerd zijn. Er kan ook sprake zijn van ernstig fysiek geweld en seksueel geweld.” Een nauwkeuriger beschrijving van wat we in de film hebben gezien, kunnen we niet geven.