Artsen hebben de Zuid-Koreaanse gezondheidszorg gesloten uit angst geld en status te verliezen | RTL Nieuws

“De regering moet alle artsen respecteren als experts die levens kunnen redden. Ze moeten ons niet als slaven behandelen, maar luisteren naar wat we te zeggen hebben.” Dat zegt een arts die gisteren samen met zo’n 10.000 collega’s aanwezig was bij het protest.

En: “De regering heeft nog steeds niet toegegeven dat zij fouten heeft gemaakt. Zij is doorgegaan met haar foutieve beleid en heeft ons, artsen, in het nauw gedreven.” De emoties tijdens het protest lopen dus hoog op. En het was niet de eerste demonstratie. Sinds februari gaan artsen de straat op. Naar schatting hebben ook 10.000 artsen hun baan opgezegd.

Weinig artsen in Zuid-Korea

De reden is het plan van de regering om meer mensen op te leiden tot arts. Volgens hen is dat nodig omdat het aantal artsen heel klein is. Dat blijkt ook uit cijfers van de OESO, de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling. Zuid-Korea telde in 2019 2,5 artsen per 1.000 inwoners, waarmee het land bijna onderaan staat van alle landen met een ontwikkelde economie. In Nederland was dit 3,7. Griekenland ging aan de leiding met 6,2.

Vooral de bevolking op het platteland heeft te lijden onder het lage aantal artsen. En de artsen daar moeten vanwege het tekort soms wel 100 uur per week werken. Bovendien betekent de vergrijzende bevolking van het land dat er meer artsen nodig zijn.

En daarom onderneemt de overheid actie. Ze willen het aantal plaatsen in de geneeskundeopleidingen tot 2025 met 2.000 verhogen. Maar juist dat stuit op veel weerstand. De regering zou het plan niet met artsen hebben besproken.

Angst voor concurrentie

Experts menen dat de huidige generatie artsen vooral bang is voor concurrentie van 2.000 toekomstige artsen. In de eerste plaats op het gebied van prestige. “Als je arts bent, laat dat zien dat je een hoog opleidingsniveau hebt en dat is belangrijk in Zuid-Korea”, zegt Flora Smit, Korea-expert aan de Universiteit Leiden, tegen RTL Nieuws.

“Artsen over de hele wereld genieten uiteraard een bepaalde status, maar de Zuid-Koreaanse samenleving is zeer competitief. Geluk en succes worden grotendeels bepaald door je positie. Artsen laten zien dat ze succesvol zijn geweest in het leven.”

Smit ziet steeds vaker dat het vaak gaat om wat je bent en niet om wie. “Je hebt dus een dating-app. Het gaat niet om de eigenschappen van een persoon, maar bijvoorbeeld om wat voor auto hij rijdt. Zelfs de kleur van de auto doet er toe. Dat bepaalt je positie in de samenleving. Een profielfoto met ‘Dus de De juiste auto is belangrijk.”

Salaris zeven keer hoger

Artsen zouden zich ook zorgen maken over de salarissen. Gespecialiseerde artsen in Zuid-Korea worden zeer goed betaald in vergelijking met andere ontwikkelde landen. Volgens cijfers van de OESO uit 2021 verdient een gespecialiseerde arts bijna zeven keer meer dan de gemiddelde werknemer in het hele land. In geen enkel ander welvarend land is dat verschil zo groot. In Nederland is dat ongeveer het drievoudige. Artsen zouden vrezen dat hun inkomen zal dalen naarmate er meer artsen worden aangenomen.

Volgens artsen is het niet zo zwart-wit. Volgens hen is er een groot verschil tussen de verschillende vormen van zorg. Dit komt door het gezondheidszorgsysteem in Zuid-Korea. Ziekenhuizen kunnen voor noodzakelijke zorg slechts rekenen op een kleine vergoeding. Deze tarieven worden door de overheid bepaald en laag gehouden. Hierdoor blijft er voor de artsen zelf niet veel geld over.

Je ziet bijvoorbeeld dat op de spoedeisende hulp of neurochirurgie, waar veel van de noodzakelijke zorg wordt uitgevoerd met vooraf bepaalde vergoedingen, het aantal artsen laag is en de artsen die daar zijn, lagere salarissen krijgen. Artsen werken het liefst in specialismen waar de zorg niet wordt vergoed en waar ze dus veel geld kunnen verdienen. Zoals in de dermatologie of plastische chirurgie.

Het liefst werk ik 100 uur per week.

Volgens de artsen die zich uitsprak is dit de kern van het probleem en zou de overheid maatregelen moeten nemen om het verschil tussen verschillende zorgvormen te verkleinen. Meer artsen, vooral in de essentiële zorg, zouden de salarissen alleen maar verder verlagen. En daarom werken artsen liever 80 tot 100 uur per week dan dat het aantal geneeskundestudenten toeneemt.

Bovendien is hard werken iets wat veel Koreanen gewend zijn. “Koreanen werken sowieso meer dan 50 uur per week”, zegt deskundige Smit. “Als je een acteur of een dokter bent, maak je lange dagen. Nu is 100 veel, maar als je hier de hoge status van een dokter hebt, dan mag je daar niet over klagen. Het kan vermoeiend zijn, maar je Ik ben een dokter, dat is het idee.”

Ondanks bezwaren is de regering niet van plan het plan in te trekken. Ze heeft aanpassingen gedaan. Ze zegt dat ze de vergoedingen voor noodzakelijke zorg zal verhogen en dat volgend jaar niet 2.000, maar 1.500 extra studenten zullen worden toegelaten tot de medische opleiding. Volgens de demonstranten is het nog steeds te veel, maar het ziet er niet naar uit dat er een verdere afbouw van het plan komt.

Wat de Zuid-Koreanen betreft is dat niet nodig. De overgrote meerderheid van de bevolking steunt de plannen van de regering. Vooral het vertrek van artsen is voor veel mensen een doorn in het oog.

Leveroperatie geannuleerd

“Ik heb een slechte lever en ik moet geopereerd worden”, vertelde een 84-jarige man gisteren aan de Japan Times. “Mijn afspraak is geannuleerd en ik heb geen nieuwe datum gekregen. Artsen houden zich bezig met de levens van mensen op het werk. Is protesteren nu wel de juiste beslissing?”

De artsenvakbond verontschuldigde zich voor de geannuleerde zorg. Nu heeft de regering militaire artsen naar ziekenhuizen gebracht. Ook hebben verpleegkundigen meer bevoegdheden gekregen om taken van artsen over te nemen.