Jesse Dijkshoorn: ‘Ik heb moeten leren vrij nemen’

Wat maakt het verhaal zo leuk?

‘Als kind vond ik het heel fascinerend om te onderzoeken hoe wij als samenleving vandaag de dag zijn ontstaan. Waar moet je aan denken als je een samenleving wilt opbouwen? Welke stappen moet u volgen? Wat is er in het verleden al bedacht? Waar ging het mis? Hierdoor raakte ik geïnteresseerd in een grote verscheidenheid aan onderwerpen, van hoe stenen worden gemaakt tot hoe sociale instituties ontstaan.’

Hij heeft gekozen voor een bachelordiploma en een researchmaster geschiedenis. Heb je een ander onderzoek overwogen?

‘Na de havo ben ik eerst naar de lerarenopleiding geschiedenis gegaan, maar daar leer je vooral kennis overbrengen. Ik werkte liever met het verhaal zelf. Daarom ging ik na het voorbereidend jaar naar de universiteit, waar we een conferentie hadden over de Middeleeuwen van het boek Eeuwen van onderscheid. Sommige mensen hebben een hekel aan die baan, maar ik vond het geweldig. Toen we ons twee jaar later moesten specialiseren, werd ik mediëvist.

Waarom liep je stage bij het Huygens Instituut?

‘Het Huygens Instituut probeert geschiedenis toegankelijk te maken voor mensen. Hiervoor gebruiken ze allerlei digitale technieken, wat ik erg interessant vond. Als stageopdracht heb ik een kunstmatig intelligentiesysteem getraind om middeleeuwse teksten te lezen. Tot nu toe konden deze modellen alleen het handschrift van een kopiist lezen, maar nu wilde Huygens een model ontwikkelen dat allerlei verschillende manuscripten zou kunnen lezen. Dat betekende dat ik veel gegevens verwerkte. Het systeem las de tekst, waarna ik invulde wat er moest staan. Op deze manier heb ik bijgedragen aan het steeds ‘leesbaarder’ maken van het systeem.

Wat is jouw favoriete plek in Leiden?

‘Ik zit graag in het Erfgoedarchief aan de Omstreek in de Boisotkade. Het is een prachtige historische plek, vlak bij de poort waar de bedelaars Leiden binnenkwamen op het Leiden Relief, met uitzicht op de Pieterskerk.’

Wat doe je om te ontspannen?

‘Ik ben een perfectionist, dus ik heb de eerste jaren van mijn studie hard gewerkt. Ik heb echt academisch moeten leren lezen en zelf enkele teksten moeten scannen. Het hielp dat ik elke keer zelf mocht bepalen wat ik onderzocht en de kroon ging. Dat ik me zo op mijn studie concentreerde, kwam deels doordat ik op de universiteit geen sociale connecties had.

Naast mijn studie werk ik nu als redacteur voor Gids, een Leids tijdschrift voor historici, en sinds vorig semester zorg ik ervoor dat ik elke week een vrije dag heb. Natuurlijk breng ik graag tijd door met mijn vriendin, speel ik gitaar, lees ik 19e-eeuwse literatuur, maak ik taarten, taarten of brood en werk ik graag met planten. Ik vind lijsterbessen heel mooi, dus tijdens de coronaperiode ging ik langs alle bomen in de buurt op zoek naar zaden. Nu heb ik er twee kleine boompjes van gemaakt.’

Wat zijn jouw toekomstplannen?

‘Het liefst zou ik promoveren. Ik vind het erg leuk om onderzoek te doen en deel te nemen aan debatten. Ik denk dat het leuk zou zijn om te zeggen: “We hebben hier al jaren over nagedacht, maar het klopt eigenlijk niet.”