Week van de jonge mantelzorger: ‘kinderen ondersteuning en praktische hulp bieden’

Jasmijn Collin, Radius Oegstgeest en Sandra Hijmans, die vanaf haar veertiende mantelzorger waren. (Foto: Gerry van Bakel)

Kinderen die wekelijks koken en schoonmaken omdat een van hun ouders ziek is of verslaafd is. Of ze gaan naar de dokter om alle gesprekken te vertalen. Of een zieke zus of broer hebt. Eén op de vier kinderen is een jonge mantelzorger. “Breng ze maar eten”, zegt Sandra Hijmans, een jonge vrouw en voormalig mantelzorger.

Hijmans was veertien jaar oud toen zijn moeder ernstig ziek werd. Ze was nog maar een kind, maar ze kreeg steeds meer zorgtaken. “Ik zag mezelf helemaal niet als mantelzorger”, zegt Hijmans. “Gelukkig kreeg ik de steun van een aantal vriendelijke tantes. Maar soms ontging mij toch de vraag: hoe gaat het met je?

Aandacht
In november is er een dag voor mantelzorgers in het algemeen. “Maar jonge mantelzorgers verdienen bijzondere aandacht”, zegt Jasmijn Collin. Ze werkt voor Radius Oegstgeest en is betrokken bij het Netwerk Jonge Mantelzorgers in de regio Leiden. Daarom is de Week van de Jonge Mantelzorg in het leven geroepen. “Het thema van deze week is ‘Meer dan je denkt.’ “Ik denk niet dat veel mensen weten dat één op de vier kinderen mantelzorger is.”

Key City News presentator Gerry van Bakel gaat in gesprek met Jasmijn Collin van Radius Oegstgeest en deskundige Sandra Hijmans over jonge mantelzorgers.

“Ik was veertien jaar en ging net naar school”, vertelt Hijmans, “tenminste dat vond ik normaal, ik had een zieke moeder en ik zorgde voor haar. Het huis draaiende houden: koken, schoonmaken, de was doen. En hij zorgt ook voor mama. Dat hij adequate zorg kreeg. Tijdens mijn schoolvakanties ging ik naar het ziekenhuis om mijn moeder te bezoeken. ‘s Nachts bleef ik huilend in bed liggen omdat ik me zorgen maakte om mijn moeder. “Ik had niet veel tijd voor mezelf.”

Tafel
Hijmans kreeg steun en er waren ook leraren op school die haar begrepen, maar niet allemaal. “Maar we gingen nooit bij de pakken neerzitten en vroegen wat hij nodig had. Dat wens ik toe voor de kinderen die nu informele zorg verlenen. En dat er zomaar iemand met eten aan de deur staat. Kijk, dat is voor jou.”

Voor Collin en haar collega’s waren deze verhalen de motivatie voor het opzetten van het Jonge Mantelzorgersnetwerk en de Jonge Mantelzorgersweek. “Eigenlijk verschillen jonge mantelzorgers niet van andere mantelzorgers. Maar kinderen die informele zorg verlenen, kunnen zelf geen kind zijn.”

“Veel mensen kennen deze jonge mantelzorgers niet”, zegt Collin, “hoewel het er veel zijn. Wij willen het bewustzijn vergroten en mensen bewust maken van deze Week van de Jonge Mantelzorg. Laat de omgeving in actie komen en kijk naar die kinderen.”

Keuze
“Mantelzorg is geen optie”, zegt Collin, “het is anders dan als vrijwilliger iets voor iemand anders doen. Mantelzorg heeft ook positieve kanten. Kinderen leren empathie te hebben en voor elkaar te zorgen. Maar we moeten ook aandacht hebben voor jonge zorgverleners, zodat zij kind kunnen blijven en zelf zorg kunnen krijgen.”

Meer informatie over de Week van de Jonge Mantelzorgers vindt u op de website van het Netwerk Jonge Mantelzorgers Regio Leiden.

Advertentie

Leidse Maatschappijregio