In de auto door de stad is Peter Labrujère 75 jaar: ‘Je kunt mij niet neerslaan’

Aan de baard van Peter Labrujère hangen altijd klompen met de sleutels van Leiden. (Foto: Omroep West)

Leiden, de universiteitsstad, de stad van Rembrandt van Rijn, Jan Steen, Armin van Buuren of Jochem Meijer. Maar ook de stad van Peter Labrujère. De ‘Felle Willem’ van Leiden, de man die altijd in zijn auto door de stad rent. De man die zich nergens druk over maakt en zijn eigen koers uitstippelt. De man die onlangs 75 jaar is geworden. En hoewel verouderen niet makkelijk is, laat deze ‘Pietje Bell’ uit Leiden zich ook niet makkelijk verkleinen.

We ontmoeten Labrujère in zijn atelier, zittend in een stoel die sterk doet denken aan een koninklijke troon. Labrujère zit graag met zijn vrienden in zijn atelier. Koffie wordt zoals gewoonlijk elke dag gedronken met een gebakje.
Op de vraag waarom Leiden wereldberoemd is, weet Labrujère het antwoord. “Nou, dat komt omdat ik alles deed wat God verboden had.”

Labrujère reist met zijn elektrische auto door heel Leiden. (Foto: Omroep West)

Inwoners van Leiden komen het al jaren tegen in de stad. “We hadden een motorclub, maar veel daarvan zijn al dood. Nu kennen mensen mij van mijn parkeerprogramma in de stad, heb ik een transportbedrijf waar we boottochten organiseren, heb ik verschillende winkels en organiseer ik veel dingen in de stad.”

“Als ik iets in mijn hoofd heb, zet ik gewoon door. Al zeggen veel mensen tegen mij: ‘Dat gaat niet werken.’ Ik weet honderd procent dat het gaat lukken, dus ik zal volhouden.’

75 jaar
Labrujère is onlangs 75 jaar geworden en zijn gezondheid laat veel te wensen over. Lopen is erg moeilijk, maar Labrujère heeft een oplossing gevonden. In plaats van te lopen racet hij door de stad in een strijdwagen die veel op een Romeinse strijdwagen lijkt.

Labrujère rijdt met grote behendigheid door de smalle straatjes en mijdt voetgangers, de auto is duidelijk een vervoermiddel dat hij vaak gebruikt. “Het is een soort scootmobiel, maar je moet er wel opstappen. Het is volledig elektrisch. Iedereen is tegenwoordig elektrisch, toch?

Nu Labrujère 75 is geworden, doet hij het wat rustiger aan. (Foto: Omroep West)

Onbewust is Labrujère een soort ambassadeur van de stad geworden. Volgens hem is het de mooiste plek ter wereld. “Ja, ik ben over de hele wereld geweest. Op een gegeven moment zat ik op een berg in Nieuw-Zeeland rummik te spelen met mijn vrouw en ik zei: wat doen we hier? De mooiste plek is Leiden. Daarna zijn wij direct naar huis gegaan. Kijk om je heen, nietwaar?”

De benen werken niet goed
We parkeerden de auto bij rederij Labrujère en vertrokken. Ondanks zijn stijve benen stapt hij in de boot, het gaat niet snel en ook niet gemakkelijk, maar Labrujère laat zich daardoor niet tegenhouden. “Iedereen wil oud worden, maar niemand wil oud zijn. Gelukkig heb ik niet veel pijn, maar helaas werken mijn benen niet meer goed mee.”

Labrujère draagt ​​altijd twee klompen aan zijn baard met daarop de sleutels van Leiden. Om zijn liefde voor de stad nog meer te benadrukken, liet Labrujère de sleutels ook op de zijkant van zijn kies graveren. “Ik heb net mijn tanden gepoetst, kijk.”
Alsof het de normaalste zaak van de wereld is, kijken we in de mond van Labrujère en zien inderdaad twee rode sleutels in zijn kies. ‘Weet je wat die sleutels betekenen? De hemeldeur. “Er komen altijd mensen uit Leiden.”

We varen door de grachten van Leiden en Labrujère weet veel van alles wat we onderweg tegenkomen. Op de vraag wanneer ze het gelukkigst is, weet Labrujère het antwoord: “Toen moest ik trouwen. Ik vond dat geweldig. Toen wist ik dat ik iemand had ontmoet die een gezin wilde stichten. En dat gaf betekenis aan mijn leven. Zonder dat zou ik hier niet meer zijn.”

Drie dagen op één dag
Eigenlijk is een dag te kort voor alles wat Labrujère doet. Zal het anders zijn nu hij 75 is geworden? “Nu delegeer ik meer, dat is wat ik moet doen. Ik heb een aantal goede mensen bij de rederij, dat is erg leuk. Eerst deed ik drie dagen op één dag, nu nog maar twee”, zegt Labrujère glimlachend.

“Hoewel ik nu 75 jaar oud ben, ben ik nog steeds dominant en eigenwijs. Onze lieve Heer gaat het mij moeilijk maken. Maar gelukkig heb ik de sleutels.”

leiding