Protesteren kun je leren – HCnieuws

Milaan en Rutger

15 mei 2024 om 16:35 uur

Kolom

Het is iedereen vast wel opgevallen de afgelopen dagen: er zijn nogal wat protesten georganiseerd door studenten. Amsterdam stond en staat na enkele dagen van protesten volledig op zijn kop. Op de dag dat we dit schrijven zijn er meer protesten geweest in de hoofdstad. De protesten hebben zich ook naar andere delen van het land verspreid, bijvoorbeeld naar Nijmegen en Groningen.

Wij zijn allebei student aan de VU Amsterdam. Hoewel we vanwege onze afstudeerscripties niet veel meer in de collegezalen zitten, zijn we de laatste tijd wel een aantal keer op de campus geweest. Nog steeds constateren we dat er rond de VU-campus weinig sporen zijn van studentenprotesten in andere delen van Amsterdam of in andere steden in Nederland. Het is er rustig, al bezoeken nog steeds duizenden studenten de campus.

Het is uiteraard mogelijk dat studenten die willen protesteren zich hebben aangesloten bij protesten in andere delen van het land. Opvallend is echter dat er grote protesten zijn bij de Universiteit van Amsterdam en niet bij de andere universiteit in Amsterdam. Dit zal voor het VU-bestuur ongetwijfeld veel kopzorgen opleveren. Deze protesten staan ​​onder grote spanning. De beelden van de protesten zullen u bekend voorkomen, dit was voor geen van beide partijen een vriendelijk proces. Dit soort beelden zie je liever niet als je naar een nieuwsuitzending over protesten kijkt. Je protesteert verbaal en zoekt ook mondeling de dialoog met je tegenstanders. Het geweld dat door beide partijen wordt gebruikt, kan niet worden gerechtvaardigd.

Lees hier de andere columns van Milan & Rutger.

Wij zijn enorm teleurgesteld in onze menselijkheid. De hoeveelheid ellende die we elkaar kunnen aandoen is buitenproportioneel. Onze mooie wereld heeft al veel ellende gekend. We mogen dankbaar zijn dat we hier kunnen wandelen. Waarom doen we zo ons best om het elkaar en de planeet zo moeilijk te maken?

De pijn die mensen elkaar aandoen, doet ons beseffen hoe vreselijk we kunnen zijn. We hebben een ellendig punt bereikt waarop alle delen van de wereld te ver zijn gegaan en er eigenlijk geen bevredigende oplossingen zijn. Onze wereld heeft zoveel mensen verloren aan deze ellende dat er alleen maar verliezers zijn. Er is een verdeeldheid zoals we nog nooit in ons korte leven hebben meegemaakt.

Mensen worden steeds chagrijniger en zijn tot gekke dingen in staat. Een citaat van een oude penoze uit Amsterdam is in ons geheugen blijven hangen. “Vroeger was er respect in de onderwereld, vooral naar de buitenwereld toe. Nu zijn er geen grenzen.” En zo is het ook: de grens tussen goed en kwaad is zelden zo dun geweest. De onderwereld is nooit goed geweest, begrijp ons niet verkeerd. Maar de wreedheden van vandaag zorgen ervoor dat zelfs de grootste criminelen zich in hun graf omdraaien.