Vivianne Heijnen tijdens Driela’s langverwachte eerste reis…

Het contrast is groot. Op perron 5A van station Maastricht staat de Belgische bus, ietwat vuil, klaar om naar Luik te vertrekken. Even verderop kun je een glimmende Arriva Drielandentrein bewonderen, die binnenkort ook dat deel van het traject overneemt en eindelijk zijn naam kan waarmaken. Reizigers die van Aken naar Luik of andersom willen reizen, kunnen dus gewoon blijven waar ze zijn en hoeven in Maastricht niet meer over te stappen, uit te checken en opnieuw in te checken.

Feest

“En dan is het echt feest”, zegt de Limburgse vervoersvertegenwoordiger Jasper Kuntzelaers (PvdA) tegen zijn publiek in een rijdende trein vol gasten die maandagmiddag een proefrit maakt van Maastricht naar Luik. Onderweg zullen de eregasten niet alleen een toespraak horen van Kuntzelaers, maar ook van Vivianne Heijnen (demissionair CDA-staatssecretaris van Infrastructuur en Waterstaat), de Belgische minister van Verkeer en Waterstaat, Georges Gilkinet, en Oliver Krischer, van de Duitse deelstaat Noord-Duitsland. Rijnland-Westfalen, dat dezelfde portefeuille en dezelfde titel heeft, heeft inspraak. Met dezelfde boodschap: hiermee wordt de Europese samenwerking in de praktijk gebracht.

Onhandelbaar

Een praktijk die, niet voor het eerst, veel rebelser bleek te zijn. Het is niet voor niets dat Heijnen in zijn toespraak een “complexe” kwestie noemt. “In jouw hoofd bestaan ​​er geen nationale grenzen. Zeker op de baan. Dat hebben wij beseft.” Aan de eerste ‘echte’ tocht op vrijdag 9 juni gingen jaren van praten, vechten en beren schieten op de snelweg vooraf. Er moesten veel obstakels worden overwonnen. Obstakels van politiek-bestuurlijke aard, maar ook van technische aard. Om nog maar te zwijgen van de massages die nodig zijn om de verschillen tussen transportbedrijven en verwante organisaties in drie landen weg te werken. Als gevolg hiervan liep het project vertraging na vertraging op en werd de eerste reisdatum steeds verder opgeschoven.

Lees ook: Trein van drie landen doet zijn naam momenteel niet eer aan: opnieuw een tegenslag voor het project

Beveiligingssystemen

De meest opvallende vertraging was het langdurige debat over het veiligheidssysteem. Arriva voerde in 2016 al testritten uit met nieuw aangeschafte vliegtuigen, toen de Belgische overheid de luchtvaartmaatschappij aan de grond zette omdat het veiligheidssysteem niet voldeed aan de eisen van dat land. Uiteindelijk besloot Arriva technische aanpassingen door te voeren. Als gevolg hiervan beschikt de Drielandentrein nu over het Nederlandse ATB, het Belgische ETCS en het Duitse beveiligingssysteem, ook wel met een andere afkorting genoemd. Dat is niet het enige bijzondere. De trein heeft ook de mogelijkheid om van de gebruikelijke spanning bij luchtvaartmaatschappijen in Duitsland van 15.000 volt wisselstroom over te schakelen naar de 1.500 volt gelijkstroom in Nederland en vervolgens naar 3.000 volt gelijkstroom in België, waardoor de snelheid enigszins wordt verlaagd. Het is niet zomaar een trein, zo vertellen ze maandagmiddag de auto vol hotelgasten. Neem ook de streamingsoftware mee. Ook deze moest worden bijgewerkt. Anders zouden de computerstemmen die de passagiers informeren ‘Luik’ accentloos uitspreken en ernaar verwijzen als ‘Luik’, om maar een voorbeeld te noemen.

Glimlach

Demissionair staatssecretaris Heijnen straalt tijdens de proefrit. De Maastrichtenaar is vaak naar Luik gereisd met een tas waarin hij ‘op geen enkel moment van de dag wilde zitten’.

“Gelukkig behoort dit nu tot het verleden. Dit was een van de projecten die minister Gilkinet en ik tijdens onze ambtsperiode heel graag wilden voltooien. We hebben allebei hard gewerkt”, zegt de CDA-minister, die vlak voor haar zwangerschapsverlof is. Haar terugkeer als staatssecretaris hangt niet alleen af ​​van de datum van haar benoeming, maar ook van de vorming van een nieuw kabinet. “Ik ben benieuwd hoe het zal zijn”, zegt hij ergens in de buurt van Visé. Met de toevoeging dat het gaat om coalitieonderhandelingen.