Bloed voorspelt MS bij tien procent van de patiënten

Van de patiënten met multiple sclerose had 10 procent vijf jaar vóór de diagnose al antilichamen in het bloed die op de ziekte duiden. Deze ontdekking zou kunnen leiden tot een beter begrip van de oorzaak van de hersenziekte.

Tien procent van de mensen met multiple sclerose (MS) heeft een verrassende samenstelling aan antilichamen in hun bloed die sterk verband houden met de ziekte. Deze antistoffen blijken al jaren vóór de MS-diagnose in het bloed aanwezig te zijn. Dit werd ontdekt door neuroloog Michael Wilson van de Universiteit van Californië in San Francisco, Verenigde Staten, en zijn collega’s. Ze publiceerden hun bevindingen in het wetenschappelijke tijdschrift. Natuurgeneeskunde.

MS is een hersenaandoening waarbij veel onwillekeurige ontstekingen optreden in de hersenen en/of het ruggenmerg. Afhankelijk van de plaats waar de ontsteking zich voordoet, kan dit verschillende ongemakken veroorzaken, zoals dubbelzien, verzwakking of stijfheid van de spieren, incontinentie en tintelingen in de ledematen.

Bloed

Om meer over de ziekte te weten te komen, voerden Wilson en zijn collega’s uitgebreide analyses uit van het bloed van 250 mensen met MS en 250 mensen zonder MS. Ze verzamelden bloed uit een database van meer dan 10 miljoen Amerikaanse militairen die dienden tijdens de Golfoorlog. Dankzij deze grote database konden onderzoekers het bloed van mensen bestuderen, vijf jaar vóór de MS-diagnose en één jaar na de diagnose.

Het team onderzocht specifiek zogenaamde auto-antilichamen in het bloed van de soldaten. Antilichamen zijn eiwitten die het lichaam aanmaakt om indringers zoals virussen en bacteriën te bestrijden. In sommige gevallen, zoals bij MS, maakt het lichaam ook antistoffen aan tegen de eigen cellen. Dit worden auto-antilichamen genoemd. Met deze eiwitten valt het immuunsysteem als het ware het eigen lichaam aan.

Auto-antilichaam

Uit de analyse bleek dat 10 procent van de mensen met MS een zeer vergelijkbare samenstelling van auto-antilichamen in hun bloed had. Deze auto-antilichamen waren niet alleen na de MS-diagnose aanwezig, maar ook vijf jaar daarvoor. Bij mensen zonder MS vonden de onderzoekers deze specifieke samenstelling niet.

Om hun resultaten te verifiëren, voerden de onderzoekers dezelfde analyse uit op een andere dataset met bloedmonsters van 103 MS-patiënten. Hieruit bleek dat opnieuw 10 procent dezelfde auto-antilichamen had.

Ook bleek dat deze MS-patiënten meer eiwitten nodig hadden neurofilament licht in uw bloedserum vergeleken met de andere 90 procent. Dit geeft aan dat ze meer schade aan hun zenuwcellen hebben dan de gemiddelde persoon met MS.

Diagnose

De onderzoekers hopen dat hun ontdekking zal helpen bij de vroege diagnose van de ziekte. “De diagnose van MS is niet altijd gemakkelijk, omdat we nog geen specifieke biologische indicator van de ziekte hebben”, zei Wilson in een persbericht. “We zijn enthousiast over alles dat in een eerder stadium meer diagnostische zekerheid kan bieden.”

In theorie zou een eenvoudige bloedtest vooraf kunnen bepalen of sommige mensen in de toekomst MS zullen krijgen. Neuroloog Joep Killestein van het UMC Amsterdam, die niet bij het onderzoek betrokken was, vraagt ​​zich af of zo’n test op dit moment zinvol is. Er zijn geen medicijnen om de ontwikkeling van de ziekte te voorkomen, dus artsen en onderzoekers weten niet zeker hoe deze informatie de patiënten ten goede zal komen. ‘Als een behandeling er niet direct mee te maken heeft, kun je met die kennis weinig doen’, zegt hij. Zo’n bloedtest kan ook een soort schijnzekerheid bieden, “want 90 procent van de mensen test negatief op deze bloedtest, terwijl ze later toch nog MS kunnen krijgen.”

De bevindingen van Wilson en zijn team zijn echter een goede stap in de richting van toekomstig onderzoek, zegt Killestein. “Er bestaat nog steeds veel onzekerheid over de oorzaak van MS”, zegt hij. “Dit soort onderzoeken helpen dit beter te begrijpen.” Uit onderzoek blijkt dat een vergelijkbare oorzakelijke factor een rol zou kunnen spelen bij die 10 procent van de MS-patiënten. Door dit verder te onderzoeken kan de ziekte voor dit deel van de MS-populatie wat duidelijker worden. En dat zal uiteindelijk gevolgen hebben voor de behandeling, zegt Killestein.