In het centrum van Groningen worden minimumregimes onvoldoende gehanteerd

De minimumnormen in het centrum van Groningen zijn voor inwoners niet duidelijk genoeg. Ook de voorlichting aan bewoners kan verbeterd worden, zo blijkt uit onderzoek van Significant APE in opdracht van de gemeente.

De gemeente Midden-Groningen, in 2018 ontstaan ​​uit de fusie tussen Hoogezand-Sappemeer, Menterwolde en Slochteren, telt ruim 61.000 inwoners. Een relatief groot deel van die inwoners moet maandelijks rondkomen van een krap budget.

Terwijl landelijk 8% van de inwoners leeft van een inkomen tot 120% van de bijstandsnorm (netto maandbedrag minder dan 1.310 euro voor alleenstaanden), is dit in het centrum van Groningen 10%. Bovendien leeft 61% van deze groep al minstens vier jaar op rij op dit inkomensniveau.

Bron: Significante Aap

De gemeente biedt op verschillende manieren (financiële) ondersteuning aan inwoners met weinig geld. In totaal zijn er zeven minimumregelingen beschikbaar, zoals bijzondere bijstand, gemeentelijke belastingvrijstelling, collectieve aanvullende zorgverzekering (CAZ) of het Jeugdfonds voor sport en cultuur.

Tot nu toe bestaat er echter geen geïntegreerd beleidskader met duidelijke en verifieerbare doelstellingen. Dit maakt het moeilijk om te beoordelen in hoeverre het minimumloonbeleid succesvol is. Om hier meer over te weten te komen heeft de gemeente Significant APE ingeschakeld.

Beperkt bereik

De onderzoekers merken op dat het minimumloonbeleid “bijdraagt ​​aan het terugdringen van de armoede en het mogelijk maakt dat mensen met weinig geld volledig kunnen deelnemen aan de samenleving.” Tegelijkertijd wijzen zij erop dat veel minimumregelingen nog steeds niet voldoende worden erkend of gebruikt door de bewoners die ze nodig hebben.

Bron: Significante Aap

Onderzoekers zien belangrijke verschillen tussen de verschillende regimes: kwijtschelding van gemeentelijke belastingen (93%) en individuele inkomenssubsidie ​​(86%) worden door het overgrote deel van de in aanmerking komende inwoners gebruikt, maar de omvang van de bijstand bijzonder (39%), het Participatiefonds ( 45%), de CAZ (28%) en het Jeugdfonds (13%) zijn veel lager.

gebrek aan bekendheid

Deze onderbenutting lijkt vooral het gevolg te zijn van een gebrek aan bekendheid met de plannen: als aan bewoners wordt gevraagd waarom zij een plan niet gebruiken, is de meest genoemde reden het niet op de hoogte zijn van het bestaan ​​ervan. Sommigen weten ook niet hoe ze zich voor de programma’s moeten aanmelden.

Vooral alleenstaanden lijken vaak niet geïnformeerd. “Bovendien geldt dat hoe ouder de bewoners zijn, hoe vaker zij aangeven dat informatie over minimumnormen voor hen niet begrijpelijk of makkelijk te vinden is”, schrijven de onderzoekers.

Zo maakt 84% van de 4.350 in aanmerking komende huishoudens onder de 65 jaar gebruik van het Participatiefonds, terwijl dit onder de 2.200 huishoudens met 65-plussers nog geen 10% is.

Bron: Significante Aap

Verbeter de toegankelijkheid

Een belangrijke APE wijst erop dat er veel verschillende informatiebronnen zijn die mensen naar programma’s leiden, in plaats van dat er duidelijke en vaste kanalen voor zijn. Ook worden diverse aanvraagprocedures als lastig ervaren.

Over het algemeen wordt de toegankelijkheid van minimale systemen door uitvoerders, hulporganisaties en bewoners als ‘slecht’ beschouwd. “Zo worden de websites van de gemeente en BWRI als onvoldoende gebruiksvriendelijk ervaren en wordt de communicatie met bijstandsgerechtigden als beperkt ervaren.”

Een belangrijke aanbeveling is dan ook om de communicatie met bewoners en de toegankelijkheid van de plannen te verbeteren. Ook wordt Midden-Groningen aanbevolen om te kiezen voor een integrale aanpak van het minimumloonbeleid met duidelijke en concrete doelstellingen en structurele monitoring.

In reactie op het rapport geeft de raad aan de aanbevelingen nader te zullen bestuderen. “We gaan het gemeentebestuur vragen wat ze met de evaluatie willen doen en dan ontwikkelen we het bijbehorende beleid”, zegt wethouder Evert Offereins.

Tijdens een recente commissievergadering hebben raadsleden de wens geuit dat er één centraal loket komt waar alle regelingen te vinden zijn. Ze pleiten ook voor harmonisatie van inkomens- en vermogenslimieten.