Zondag komt er een einde aan 99 jaar voetbal van het nationale elftal

Maandag 29 april, 11:06

Sport Sport

Het zondagteam van Voorschoten97 speelt nog een paar keer en stopt na 99 jaar eindelijk. De voetbalkenner bij uitstek en expert op het gebied van het Voorschotse voetbal, Hans Douw, schreef er een prachtig artikel over:

Er is al langer een trend waarneembaar: het nationale elftalvoetbal onder de vlag van de KNVB verhuist van zondag naar zaterdag. Het aantal clubs dat op de tweede dag van het weekend hun wedstrijden speelt in de provincie Zuid-Holland is flink afgenomen. Dit voorjaar heeft onze club besloten om die ontwikkeling voort te zetten. Volgend jaar is er op zaterdag slechts één vlaggenschip te zien. Op 28 april, op zondag 1 april, speelden zij hun laatste thuiswedstrijd tegen Nieuw West United uit Amsterdam. Dit zal worden gevolgd door verhuizingen naar FC Ankaraspor en BSM. Op 26 mei speelt Voorschoten ’97 op zondag de 1e de laatste wedstrijd tegen BSM op Sportpark ‘t Rottegat in Bennebroek.

De afgelopen 99 jaar wisten de belangrijkste Voorschotense zondagteams in totaal 15 titels te winnen. Deze waren verdeeld over SVLV (6x), Randstad Sport (7x) en Voorschoten ’97 (2x). Deze kampioenschappen werden behaald in de Haarlemse Diocesane Voetbalbond (2 keer), in de Leidsche Voetbalbond (8 keer) en in de “grote” KNVB (5 keer).

De eerste ging naar SVLV, toen nog VVL genaamd, dat in het seizoen 1927-1928 glansrijk de titel veroverde in de derde divisie van de DHVB. De laatste zondagstitel dateert uit het seizoen 2011-2012. Toen werd ons beste team van zondag eerste in de 3e categorie van de KNVB.

Tussen 1925 en 2024 werden drie seizoenen niet voltooid. Tijdens de Hongerwinter (1944-1945) werd alle voetbalcompetitie in Nederland afgelast. Dit kwam niet door honger en kou, maar omdat bijeenkomsten verboden waren. De Duitsers beschouwden voetbalwedstrijden als een ongewenste samenkomst van jongeren, waarna zij voetbalwedstrijden verboden. In de seizoenen 2019-2020 en 2020-2021 vonden enkele wedstrijden ‘normaal’ plaats, maar door het coronavirus werd de eindstreep niet gehaald. Door de geschiedenis heen speelden de standaard Voorschotense teams het vaakst tegen Bernardus, LDWS en Teylingen.

De eerste wedstrijd van de oudste rechtsvoorganger van Voorschoten ’97, Voetbalvereniging Laurentius (VVL), vond plaats op zondag 20 december 1925. Op die dag speelde VVL 1 tegen RKVV Leiden 3 in de 4e klasse G van de Diocesane Haarlemse Voetbalbond. (DHVB). Plaats van actie was het veld van de huidige Prinses Margrietlaan, dat (toen nog) schuin achter het gemeentehuis van Voorschoten lag. VVL won de wedstrijd met 12-0! Hoewel deze mooie overwinning bemoedigend was, werd de tweede wedstrijd met 1-2 verloren van Teijlingen 2. Dat jaar werd ook de ploeg uit Sassenheim uitgeroepen tot kampioen, in het eindklassement gevolgd door Lisse 3 en VVL 1.

Voetballen in de Juliana van Stolberglaan, het veld van de toenmalige Rouwkoop.

De eerste tegenstander (‘RKVV Leiden’) werd in 1921 opgericht, maar bevond zich in de jaren dertig door de economische crisis in een wanhopige situatie. Verschillende rooms-katholieke verenigingen in Leiden besloten hun krachten te bundelen. Op 6 augustus 1936 fuseerden RKVV Leiden, Rood Wit, Kolping Boys en De Bataven tot een nieuwe katholieke vereniging: DoCoS! De Combinatie Sterk, de club die anno 2024 nog floreert aan de Haagse Schouwweg, was 99 jaar geleden de eerste rivaal van Voorschoten ’97!

Niet voor niets speelde de VVL op 20 december de eerste wedstrijd van het seizoen 1925-1926. Van 1921 tot 1925 bestond er in Voorschoten al een katholieke voetbalclub (‘SLC’), aangesloten bij de Laurentiuskerk. In 1925 werd besloten de vereniging af te scheiden van de kerk en te beginnen als een onafhankelijke katholieke vereniging. Dit resulteerde op 15 september 1925 in de oprichting van VVL. Daarmee werd officieel de oudste rechtsvoorganger van Voorschoten ’97 geboren.

Na de formele oprichting op 15 september volgden enkele moeilijke maanden, waarin de nieuwe club al operationeel was, maar de oude (SLC) nog niet volledig gesloten was. Toen alle problemen waren opgelost, meldde de Leidsche Courant op 19 december 1925 “dat een nieuwe vereniging, genaamd VVL, herboren was en aan de competitie had deelgenomen.” Een dag later stond de wedstrijd tegen Leiden 3 op het programma. Voetbalverenigingen maakten toen nog geen onderscheid tussen klassen met standaardteams en klassen met ‘andere senioren’. Alle teams speelden samen, hoewel ze in principe verdeeld waren op basis van hun sterke punten.

Begin vorige eeuw (rond 1900) was zondagsvoetbal de norm. De samenleving als geheel had een zesdaagse werkweek, waardoor er alleen de zondag overbleef om te voetballen. Rond 1910 hadden sommige kantoormedewerkers in Nederland een zaterdagmiddag vrij. Dit gaf meteen de aanzet om op zaterdagmiddag te gaan voetballen. In de decennia daarna kregen steeds meer mensen de zaterdag vrij, waardoor protestants-christelijke voetballers de mogelijkheid kregen om op zaterdag hun hobby uit te oefenen met respect voor de zondagsrust. Zo ontstond langzamerhand het onderscheid tussen zaterdag- en zondagvoetbal.

Beide groepen richtten hun eigen voetbalverenigingen op, maar deze werden door de bezettingsmacht in 1940 overgedragen aan de Nederlandse Voetbalbond. Het onderscheid tussen de twee speeldagen bleef echter behouden. Mensen met een katholieke en/of arbeidersachtergrond speelden op zondag, terwijl protestantse christenen op zaterdag voetbal speelden.

In de daaropvolgende decennia verwierf het zaterdagvoetbal een prominente positie onder invloed van de kracht en traditie van de clubs uit Spakenburg, Katwijk en Veenendaal, terwijl de machtsbasis van het zondagvoetbal onder de grote rivieren bleef.

Na de eeuwwisseling (in het jaar 2000) vervaagden religieuze motieven steeds meer en veel associaties lieten het pragmatisme de boventoon voeren. De KNVB reageerde hierop door geleidelijk ‘weekendvoetbal’ in te voeren. In 2016 werd een “neutrale” Tweede Klasse geïntroduceerd. Recentelijk, in 2023, zijn ook de zaterdag- en zondagcompetities van de derde en vierde divisie en de eerste divisie samengevoegd. Dit was in lijn met de internationale situatie. Van de 211 FIFA-landen is Nederland immers het enige land dat dit onderscheid ooit op wedstrijddagen heeft toegepast. De divisies tot en met de 1e klasse zijn uitgesplitst.

Ongeacht de nationale ontwikkeling blijven sommige zaken regionaal bepaald. In Limburg wordt er bijvoorbeeld nog steeds niet gevoetbald op zaterdag. De KNVB heeft bepaald dat federaties maar één standaardteam mogen hebben. Clubs die in het verleden twee eerste elftallen hebben gehad, worden voorlopig gedoogd. Clubs die momenteel van één naar twee standaardteams willen overstappen, zullen dat echter niet meer mogen doen. Dit betekent dat de onderbreking van het zondagvoetbal in Voorschoten een definitief einde betekent. Er is geen weg terug.

Pas in 1947 werd het zaterdagvoetbal in Voorschoten geïntroduceerd. Rouwkoop, later Randstad Sport, beleefde zijn eerste zaterdag van dat jaar met een standaardteam. Het bestaan ​​van twee volledige batches in de stam zorgde in de geschiedenis van het Voorschotense voetbal vaak voor problemen.

Op een gegeven moment werd de controverse bij Randstad Sport zo hoog dat de zaterdagclub in 1982 uit elkaar ging en verder ging als SV Voorschoten. SVLV was een Frankische zondagsclub die aanvankelijk niet eens toegankelijk was voor niet-katholieke leden. Toen begin jaren zestig een niet-katholieke aanvaller uit Amsterdam arriveerde, twijfelde het bestuur. Hans Mulder is dan wel niet naar de kerk geweest, maar zijn levensbedreigende rechterbeen zou de club nog meer kunnen helpen. Er werd besloten dat hij als speler zou worden toegelaten en in het eerste elftal mocht spelen, maar dat hij als “ongelovige” geen stemrecht zou hebben tijdens de Algemene Vergadering. Het opportunisme was werkelijk onbeperkt.

In 1972 werd bij SVLV ook het zaterdagvoetbal geïntroduceerd. SVLV wilde sterk haar zondagse identiteit behouden. Om die reden konden spelers alleen in één van de zaterdagteams spelen als ze niet in aanmerking kwamen voor de zondagen 1-4.

De integratie van alle bloedgroepen in 1997 tijdens de fusie zorgde voor nogal wat spanningen. In die eerste jaren zocht de club met ups en downs naar een nieuw evenwicht. Uiteindelijk werd het gevonden, al bleef Voorschoten ’97 deels bestaan ​​uit ‘zaterdagmannen’ en ‘zondagmannen’. En op die ervaring waren die mannen vaak heel trots, gehecht als ze waren aan hun warme verleden bij SVLV, Randstad Sport en SV Voorschoten. Maar de tijden veranderden. Zoals overal het geval is bij integraties, heeft vooral de nieuwe generatie voetballers het onderscheid binnen de club de afgelopen tien jaar steeds vager zien worden.

Voorschoten ’97 Zondag 1 speelt de laatste wedstrijden van deze periode. Ons clublied begint met de zinsneden: ‘Op zaterdag en zondag is het altijd feest; Dan keert het voetbal terug op Sportpark Adegeest. Vanaf volgend seizoen zullen deze woorden een andere betekenis hebben. De zondagen zullen zeker op recreatief niveau gespeeld blijven worden, maar beetje bij beetje zal het gevoel dat Voorschoten ’97 een dubbele voetbalidentiteit heeft, vervagen. Zondag werd tussen 20 december 1925 en 26 mei 2024 geschiedenis geschreven, wanneer de laatste wedstrijd wordt gespeeld. En dit verhaal zullen we nooit vergeten.

Hans Douw