Bekers, peuken en flugelflessen; Een grap redt Alkmaar van de Koningsnachtbende: ‘Het blijft bijzonder’

Gevuld met plastic bekers, flugelflessen, een rol wc-papier en sinaasappelreepjes ziet het Waagplein eruit alsof er rond vijf uur in de ochtend een feestelijke bom is ontploft. Het is de stilte na de storm. Na een grondige eerste inspectie heeft Streeksstad Centraal acht halve zonnebrillen, een blonde pruik en ruim vier euro meer. “Vier euro? Dat is niets”, zegt Joke. Betalen met de kaart is nu de norm, “maar voorheen wilde iedereen de eerste schoonmaakdienst doen.” Notities, dacht je toen. (tekst gaat verder onder video)

De grap straalt. “Deze dag is nog steeds bijzonder.” Zelfs na 26 Twaalfde Nachten. Want Joke ruimt al jaren met een Stadswerkteam de Alkmaarse feestrommel op. Ze kijkt om zich heen. ‘Al dat vuil. En kijk, als het allemaal schoon is, wat een eer zul je hebben!’ Vandaag is een extra uitdaging omdat iedereen behalve Joke nieuw is. Drie veegmachines, twee bladblazers en een vuilniscontainerwagen. Joke zit zelf op de veegmachine, de enige vrouw in Stadswerk072.

Voorheen stond Joke soms tot haar enkels in cups. “Dit jaar is het veel minder. Vorig jaar en het jaar daarvoor hebben we tussen de vijf en zeven ton afval ingezameld. Maar als ik er nu naar kijk, denk ik niet dat we dat gaan halen.” Dankzij de introductie van herbruikbare bekers, ter waarde van 1 euro, kan dit jaar de hoeveelheid afval worden teruggedrongen. Al staan ​​er waarschijnlijk nog bekers ter waarde van duizend euro op het plein. (tekst gaat verder onder foto)

Joke veegt na Driekoningen al 26 jaar de stad aan. Zij is de enige vrouw op een Stadswerk072 veegwagen. (foto: Central City Regionaal)

“Dames…Dames!” plotseling sprak iemand de woorden. Een jong feestbeest met vlaggen op zijn wangen leunt over de veegmachine en valt ternauwernood. “Ik denk dat het hydraulische systeem kapot is”, zegt hij semi-serieus. Samen met zijn zus dwaalt hij dronken tussen de machines, zichtbaar geïntrigeerd door het indrukwekkende schouwspel. Het team lacht en speelt een tijdje mee. Dit maakt er deel van uit en maakt deel uit van de charme.

Na een korte instructie van Joke: “Maak de bakken leeg, jongens, en ga naar de Laat. Is Danny al gearriveerd?” – de roterende borstels duwen de eerste cups naar binnen. De Flugelflessen kraken onder de banden van de rijdende veegwagen. Over een uur komen de mensen gekleed naar de markt. Beseft men wel dat dit allemaal opgeruimd moet worden? “Nee”, antwoordt Joke. Hij wuift de vraag letterlijk weg. “Feestgangers houden daar geen rekening mee.” En dat maakt niet uit. De grap laat zich niet voor de gek houden. (tekst gaat verder onder foto)

Zelfs in de kleinste hoekjes moet regelmatig worden “bladgeblazen” voordat het feest weer kan beginnen (foto: Streeksstad Centraal)

Voor zonsopgang transformeren de Jokes of the World de stad weer in een toegankelijke en schone plek, waarbij ze de dampen van bier en urine negeren. De eer van het werk, daarom blijft Joke dit doen. Want hoewel de gemiddelde nachtbraker misschien niet aan alle inspanningen van Joke denkt, worden ze zeker wel gezien. “Burgers zeggen vaak: geweldig.” Ze steekt een duim omhoog. “Je krijgt veel positieve reacties, zoals Stadswerk dat een tijdje zou moeten doen. Dat houdt het leuk.”

Ondertussen maken de eerste lichtstralen de stad langzaam wakker. Joke en zijn team zijn nog lang niet klaar, maar de stad lijkt al tevreden. En terwijl Joke naar de volgende straat gaat, zingen broer en zus een afscheidslied: “Grap, dank je! Joke, dank je! Joke, grap, grap, dank je!”